Hinweis: Ihre bisherige Sitzung ist abgelaufen. Sie arbeiten in einer neuen Sitzung weiter.
Metadaten

Bucer, Martin; Stupperich, Robert [Hrsg.]; Neuser, Wilhelm H. [Hrsg.]; Seebaß, Gottfried [Hrsg.]; Strohm, Christoph [Hrsg.]
Martin Bucers Deutsche Schriften (Band 4): Zur auswärtigen Wirksamkeit: 1528 - 1533 — Gütersloh, 1975

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.29141#0511

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Bucers Brief »ad fratres francofordienses«
[22.2.1533]

Straßburg, Thomasarchiv, Nr.151
Grundlage unserer Edition dieses wichtigen Schreibens Bucers an die
ratsuchenden Prädikanten in Frankfurt am Main (zur Vorgeschichte und
Datierung vgl. in diesem Band S. 466 ff.) ist Bucers eigenhändiges Konzept,
das einen Umfang von 14 folia hat. Zum Vergleich ist Baums Abschrift
(TB VI 278-281) herangezogen worden. Auf das Nachwort zum Schluß
des Schreibens Bucers von der Hand Capitos glaubten wir bei der
Edition nicht verzichten zu dürfen.

Buceri Ad fratres francofurdienses consiliuma [22. II. 1533] f.416
[.••]•>'
Legimus cum dolore libellum Lutheri adversus vos1, verum, sic est
Domini voluntas, pio homini et quaerenti deum nullum potest accidere
5 malum, ex quo eum non eripiat Dominus. Forti ergo sis2 3 animo et tan-
tum obvia adversario, ut christianum decet. Si fides in Jesum Christum
una servat, et hanc Lutherani bona fide praedicant, velimus, nolimus,
quicquid ipsi nobis faciant, fratres et symmystas illos habere oportet,
quantum ipsi modo tulerint. Iam dilectio et honor, quem debemus
10 fratribus et symmystis, quid non iniuriarum vocet et peccatorum tegat?
Ad haec, quicquid Christid in orbee per Lutherum et suos ad salutem tot
millium illuxit, quantum donum dei, quanto Studio, quanta religione
commendandum, praedicandum, defendum nobis est? Si Christum vere,
non nos ipsos amamus. Ista dum cogito, sic mihi Lutheranorum iniuriae
15 extenuantur, ut dolere tantum nomine eorum, qui hinc offenduntur,
possim, nostro irasci non possim. Et certum est mori potius, quam
sciens aliquid omittere, quod ad sopiendum fistud dissidiumf, vel quavis
rationeg facturum putare queam, nedum admittere, quo malum istud f.417
recrudescat. Neque enim sumus nostri, sed | Christi3, quanti sumus, huic
20 iam una animula pluris est quam mundus, quidh nos ergo facere et pati
a) add. Hubert. - b) add. am Rand u. gestr. Est imperfectum, Hubert. - c) add.
am Rand Alias presertim habeo exemplum, Hubert. - d) add. B. - e) gestr. Christi
B. - f)-f) add. am Rand B. - g) gestr. ulla ratione B. - h) gestr. nos B.
1. WA 30, III, 558-571; »Dem Rat und Gemeine der Stad Franckfort am Meyn«.
2. Die Anrede geht in den Singular über. B. richtet sich an einen Einzelnen.
3. Vgl. 1.Kor3,23.
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften