DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.32159#0035
Mitteilungen aus der Capuaner Briefsammlung I, II.
B5
inter nos ociosa langueret, ex quo natus amor inter nos est et
usquequo supervenientis odii truculencia notaretur, rarus dies exti-
tit sive nullus, in quo sive vespere sive märie sive meridie prefatum
castellanum non curaverimus visitare personaliter in castello. Ubi
cum ipso sepenumero a residentes, quecumque nobis sive de privatis
sive de publicis negociis imminebant, cum ipso curabamus conferre
et nichil omnino faciebamus, in quo non prius eius consilium que-
sivimus b. Sed et, quod non pro vestri improperio 0 inurbano refe-
rimus, immo pro demonstrando dilectionis indicio recensemus, raro
perdicem unam comedere potuimus vel fasanum, quem ei non
miserimus prelibandum, ac si ille nobis esset cibus ydoneus, qui ab
eo fuerit prelibatus. Si quando vero cura rei domestice nos teneret,
et seu municionem proprii corporis seu necessitatem aliam serva-
remus, si mox, ut aurora diesceret, ipsum non possemus iuxta con-
suetudinem visitare, gaudere prius in illa die non poteramus, nisi
misso aliquo vernularum nostrorum de statu suo curaremus anxia
quadam d zeli sollicitudine percuntari.
Caritatem e autem sic in eo plene servavimus, ut idem volentes
et nolentes cum ipso, neque rerum nostrarum a suis neque suarum
a nostris distanciam faceremus amplius, cum et f nonnulli nos teme-
ritatis arguerent pro eo, quod in tanta malicia temporis nos ei g
committere nullatenus verebamur, puta qui de nobis a nostra po-
testate sublatis frequenter comittere maliciam potuisset. Nos illorum
verba, qui monebant talia precaveri. vesaniam h reputantes, pocius
de munda consciencia sperabamus, quam de ullo suspectionis su-
surrio * 1 timeremus in tantum, ut, cum universorum civium k ita foret
de predicto castellano conscientia vulnerata, c{uod ad evitandum pro-
dicionem, que per eundem castellanum compacta de civitatis exter-
minio credebatur 190), plerique se pararent in flumen dare m preci-
pites, — nos de ipso nichil penitus hesitantes, et quocl reliqui
trepidabant, audentes, inermes nos et sine sociis in castello reclu-
a) sepemumero Hs. — b) quesumus Hs. — c) So tvohl statt pro mrem
properio Hs. — d) quedam Hs. — e) Von hier ab lautet der Text ganz ähnlich
in Nr. 4. —• f) So tvohl statt eo 11s. — g') ea Hs. — b) vesanianiam Ils. —
i) surrurrio Hs. — k) So ivohl statt curum 11s. — 1) credebantur 11s. —-
m) date IIs.
90) Ob diese und die im Folgenden berührten Ereignisse sich noch auf die
Zeit vor Juni 1201 oder auf das Jahr 1202 beziehen, ist wohl nicht mit Sicherheit
auszumachen.
3*
B5
inter nos ociosa langueret, ex quo natus amor inter nos est et
usquequo supervenientis odii truculencia notaretur, rarus dies exti-
tit sive nullus, in quo sive vespere sive märie sive meridie prefatum
castellanum non curaverimus visitare personaliter in castello. Ubi
cum ipso sepenumero a residentes, quecumque nobis sive de privatis
sive de publicis negociis imminebant, cum ipso curabamus conferre
et nichil omnino faciebamus, in quo non prius eius consilium que-
sivimus b. Sed et, quod non pro vestri improperio 0 inurbano refe-
rimus, immo pro demonstrando dilectionis indicio recensemus, raro
perdicem unam comedere potuimus vel fasanum, quem ei non
miserimus prelibandum, ac si ille nobis esset cibus ydoneus, qui ab
eo fuerit prelibatus. Si quando vero cura rei domestice nos teneret,
et seu municionem proprii corporis seu necessitatem aliam serva-
remus, si mox, ut aurora diesceret, ipsum non possemus iuxta con-
suetudinem visitare, gaudere prius in illa die non poteramus, nisi
misso aliquo vernularum nostrorum de statu suo curaremus anxia
quadam d zeli sollicitudine percuntari.
Caritatem e autem sic in eo plene servavimus, ut idem volentes
et nolentes cum ipso, neque rerum nostrarum a suis neque suarum
a nostris distanciam faceremus amplius, cum et f nonnulli nos teme-
ritatis arguerent pro eo, quod in tanta malicia temporis nos ei g
committere nullatenus verebamur, puta qui de nobis a nostra po-
testate sublatis frequenter comittere maliciam potuisset. Nos illorum
verba, qui monebant talia precaveri. vesaniam h reputantes, pocius
de munda consciencia sperabamus, quam de ullo suspectionis su-
surrio * 1 timeremus in tantum, ut, cum universorum civium k ita foret
de predicto castellano conscientia vulnerata, c{uod ad evitandum pro-
dicionem, que per eundem castellanum compacta de civitatis exter-
minio credebatur 190), plerique se pararent in flumen dare m preci-
pites, — nos de ipso nichil penitus hesitantes, et quocl reliqui
trepidabant, audentes, inermes nos et sine sociis in castello reclu-
a) sepemumero Hs. — b) quesumus Hs. — c) So tvohl statt pro mrem
properio Hs. — d) quedam Hs. — e) Von hier ab lautet der Text ganz ähnlich
in Nr. 4. —• f) So tvohl statt eo 11s. — g') ea Hs. — b) vesanianiam Ils. —
i) surrurrio Hs. — k) So ivohl statt curum 11s. — 1) credebantur 11s. —-
m) date IIs.
90) Ob diese und die im Folgenden berührten Ereignisse sich noch auf die
Zeit vor Juni 1201 oder auf das Jahr 1202 beziehen, ist wohl nicht mit Sicherheit
auszumachen.
3*