DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.32889#0030
30
F. Baethgen und K. Hampe:
iusticie et facti rectitudo deesset, illic voluntatis inique pro-
cessurn suis discipulis procuraret.
Invenerunt siquidem duos episcopos Acerranum videlicet et
Sarnensem101) sui procul dubio sequaces erroris, qui sicut sunt de
terris inobediencium102), ita et episcopi inobedientes effectia in
fraudem ipsorum consensisseb noscuntur. Hii, qui dum per simu-
lacionem redeundi viderentur ad propria remeare, e vestigio
tarnen de nocte reversi, timentes appellacionis obstaculum inter-
poni, non servato more, quo huiusmodi celebritas fieri consuevif
ecclesiam ipsam consecrare in preiudicium nostrum lesa vel vio-
lata consciencia presumpserunt.
Nos autenq priusquam ipsius ecclesie consecracio fieret, de
venturis in contrarium insurgens cogitacio movit, et quia sepe
accidit fidem rebus ac fidem predicantibus non servari, illud
veriti sumus, ne per appositam fraudem in pace verborum nos
monacorum versucia falleret et ad effectum desiderii sui vota
perferret. Unde communicato consilio tres de nostris ad maioremd
cautelam illuc duximus destinandos. Ouibus iniunctum est, ut,
si quid de agenda consecracione presumerent, hoc per appella-
cionis obstaculum inpedirent. Dum igitur irent et ad locum iam
adulta nocte venissent, caute, ut cauti erant, singula perquirentes
nulla dedicande ecclesie signa videbant, nisi tentorium omnino
vacuum et ecclesiam sine clero. Ouibus visis et cognitis iam
sompnus irrepserat et quietis amorem nature debitum suggerebat.
Aliquantula igitur mora in sompno decursa rupit facti sollicitudo
quietem et ad mandatorum iussa ferventes ad ecclesiam perrexe-
runt. Et cum audissent predictos episcopos consecrantese et
vellent in vocem appellacionis prorumpere, ministri monachorum
et Acerrani episcopi, sicut precogitatum fuerat, inf gladiis et
fustibus103) insurgentes debachati sunt in c.lericos nostros et eos
turpiter de equis precipitantes comprehenderunt illos et tam diu
detenti captivi sunt, donec consecracionis misteria, sicut male
fieri poterant, complerentur.
a) effecta Hs. — b) concensisse Hs. — c) autem Hs. — d) marem Hs. —
e) So woJil statt consecratos Hs. — f') So Hs., vgl. etiva Amos 7, 9: consurgam
super domum Jerobeam in gladio.
101) Die Bischofslisten von Acerra und Sarno sind für diese Zeit so unsicher
und dürftig, daß die Namen jener Bischöfe nicht mit Sicherheit anzugeben sind.
102) D. h. der Anhänger Dipolds von Acerra, vgl. oben S. 12.
i°3) ygp Matth. 26, 47. 55; Luk. 22, 52.
F. Baethgen und K. Hampe:
iusticie et facti rectitudo deesset, illic voluntatis inique pro-
cessurn suis discipulis procuraret.
Invenerunt siquidem duos episcopos Acerranum videlicet et
Sarnensem101) sui procul dubio sequaces erroris, qui sicut sunt de
terris inobediencium102), ita et episcopi inobedientes effectia in
fraudem ipsorum consensisseb noscuntur. Hii, qui dum per simu-
lacionem redeundi viderentur ad propria remeare, e vestigio
tarnen de nocte reversi, timentes appellacionis obstaculum inter-
poni, non servato more, quo huiusmodi celebritas fieri consuevif
ecclesiam ipsam consecrare in preiudicium nostrum lesa vel vio-
lata consciencia presumpserunt.
Nos autenq priusquam ipsius ecclesie consecracio fieret, de
venturis in contrarium insurgens cogitacio movit, et quia sepe
accidit fidem rebus ac fidem predicantibus non servari, illud
veriti sumus, ne per appositam fraudem in pace verborum nos
monacorum versucia falleret et ad effectum desiderii sui vota
perferret. Unde communicato consilio tres de nostris ad maioremd
cautelam illuc duximus destinandos. Ouibus iniunctum est, ut,
si quid de agenda consecracione presumerent, hoc per appella-
cionis obstaculum inpedirent. Dum igitur irent et ad locum iam
adulta nocte venissent, caute, ut cauti erant, singula perquirentes
nulla dedicande ecclesie signa videbant, nisi tentorium omnino
vacuum et ecclesiam sine clero. Ouibus visis et cognitis iam
sompnus irrepserat et quietis amorem nature debitum suggerebat.
Aliquantula igitur mora in sompno decursa rupit facti sollicitudo
quietem et ad mandatorum iussa ferventes ad ecclesiam perrexe-
runt. Et cum audissent predictos episcopos consecrantese et
vellent in vocem appellacionis prorumpere, ministri monachorum
et Acerrani episcopi, sicut precogitatum fuerat, inf gladiis et
fustibus103) insurgentes debachati sunt in c.lericos nostros et eos
turpiter de equis precipitantes comprehenderunt illos et tam diu
detenti captivi sunt, donec consecracionis misteria, sicut male
fieri poterant, complerentur.
a) effecta Hs. — b) concensisse Hs. — c) autem Hs. — d) marem Hs. —
e) So woJil statt consecratos Hs. — f') So Hs., vgl. etiva Amos 7, 9: consurgam
super domum Jerobeam in gladio.
101) Die Bischofslisten von Acerra und Sarno sind für diese Zeit so unsicher
und dürftig, daß die Namen jener Bischöfe nicht mit Sicherheit anzugeben sind.
102) D. h. der Anhänger Dipolds von Acerra, vgl. oben S. 12.
i°3) ygp Matth. 26, 47. 55; Luk. 22, 52.