DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.34067#0062
Yersuch einer Dekomposition des Rubrischen Fragmentes.
53
Puto verba ista esse interpretis arbitrantis mancum esse
sensum priorum verborum, en 7*e^ e^, nisi aliquid supple-
atur, quasi verbum, e^, temporis praeteriti sit, non praesentis.
Quomodo enim actor rem aestimaret nisi per iusiurandum in
iitem ? Atqui inauditum est, ut iusiurandum in litem detur calum-
niatori), de quo tamen hic Ulp. loquitur. Non enim alii datur
quam vero domino, qui propter adversarii contumaciam invitus
cogitur re sua carere: ne alioquin eam rem justo pretio vendere
compellatur. 1. eMZTM 9. rernw a77M^arM7%. /. i. de m ht. inr. Nam
si locum hunc intelligas de aestimatione facienda per iuramentum,
quod interpretes appellant veritatis, proculdubio erraveris, quo-
niam tale iuramentum nullum est, ut probavi 16. Uo/hech
c. 1. e^ 13. Deinde an non satis favetur calumniatori, cum ci
permittitur veram persequi aestimationem eius rei, quam petat,
et in qua nullum plane ius habeat ? Cur ei praeterea indulgeamus,
ut rem illam pro arbitrio aestimet, quasi iudex in re sua consti-
tutus: quod vix domino ipsi concedimus, nec nisi cum alia ratio
nulla est consulendi ipsius indemnitati? Denique caetera capita
edicti. De in ius vocando, e^ alia eam plerumque pcenam habent,
ea re$ e,?h L M7?.7c. § dzceTuh non o5^c7Mp.
I. 2. § hh /)7'oa:. vel quod effectu idem est, T/zumh eu7M rezn
e^e pzzreh ü. m^e7' Aaec cez'&M. 179. e^ h Auec ce7'&u 193. & cer^.
At, OMM77U e<z re^ <?h nc^OT-e Mejü77müz erh, nunquam. Neque
enim certa, neque iusta esset poena, quae actoris arbitrio com-
mitteretur."
FABER tilgt also, wie billig, ,,ab actore aestimata", und zwar
als von einem unglücklichen Ausleger herrührend; trotzdem geht
unter seinem Namen durch die Jahrhunderte die abwegige Kon-
jektur, ,,ab actore" zu streichen; auch ScHULTiNG acl h. 1. schreibt
sie ihm zu.
53
Puto verba ista esse interpretis arbitrantis mancum esse
sensum priorum verborum, en 7*e^ e^, nisi aliquid supple-
atur, quasi verbum, e^, temporis praeteriti sit, non praesentis.
Quomodo enim actor rem aestimaret nisi per iusiurandum in
iitem ? Atqui inauditum est, ut iusiurandum in litem detur calum-
niatori), de quo tamen hic Ulp. loquitur. Non enim alii datur
quam vero domino, qui propter adversarii contumaciam invitus
cogitur re sua carere: ne alioquin eam rem justo pretio vendere
compellatur. 1. eMZTM 9. rernw a77M^arM7%. /. i. de m ht. inr. Nam
si locum hunc intelligas de aestimatione facienda per iuramentum,
quod interpretes appellant veritatis, proculdubio erraveris, quo-
niam tale iuramentum nullum est, ut probavi 16. Uo/hech
c. 1. e^ 13. Deinde an non satis favetur calumniatori, cum ci
permittitur veram persequi aestimationem eius rei, quam petat,
et in qua nullum plane ius habeat ? Cur ei praeterea indulgeamus,
ut rem illam pro arbitrio aestimet, quasi iudex in re sua consti-
tutus: quod vix domino ipsi concedimus, nec nisi cum alia ratio
nulla est consulendi ipsius indemnitati? Denique caetera capita
edicti. De in ius vocando, e^ alia eam plerumque pcenam habent,
ea re$ e,?h L M7?.7c. § dzceTuh non o5^c7Mp.
I. 2. § hh /)7'oa:. vel quod effectu idem est, T/zumh eu7M rezn
e^e pzzreh ü. m^e7' Aaec cez'&M. 179. e^ h Auec ce7'&u 193. & cer^.
At, OMM77U e<z re^ <?h nc^OT-e Mejü77müz erh, nunquam. Neque
enim certa, neque iusta esset poena, quae actoris arbitrio com-
mitteretur."
FABER tilgt also, wie billig, ,,ab actore aestimata", und zwar
als von einem unglücklichen Ausleger herrührend; trotzdem geht
unter seinem Namen durch die Jahrhunderte die abwegige Kon-
jektur, ,,ab actore" zu streichen; auch ScHULTiNG acl h. 1. schreibt
sie ihm zu.