Agatharchicfla.
33
5 σφαίρας μέχρι τής σελήνης διάστημα, τρίτον ό σύμπας
κόσμος, ο ούρανός φημι καί ή γή άμα. 22 ότι πέφυκέ
φησι τά τελεώτατα καί τά χείριστα άεί ένεργείν. ταύτα
δέ έστι θεός καί φυτά, ό τε γάρ θεός κατά τον νουν καί
τον λόγον άεί ενεργεί, καί τά πλησίον αύτοΰ όντα, και
10 πάλιν τά φυτά άεί ενεργεί· τρέφεται γάρ νύκτωρ τε καί
μεθ’ ημέραν, ό δέ άνθρωπος ούκ άεί ενεργεί ούδέ τά
άλογα ζώα, άλλά σχεδόν τον ήμίση χρόνον καθεύδει τε
καί ησυχάζει. 23 ότι οί "Ελληνες άεί άμείνους τά ήθη
των βαρβάρων ως την εΰκρατον οίκοΰντες. Σκύθαι δέ
15 καί Αίθίοπες, οί μέν υπό κρύους ένοχλούμενοι, οί δέ
υπό θάλπους πυκνουμένης τής επιφάνειας τού σώματος
καί άπολαμβανομένου εντός του θερμού πολλού καί του
υγρού, τό δύσκρατον έκληρώσαντο. συμβαίνει ούν ίτη-
τικούς καί θρασείς είναι τούς οίκοΰντας έν έκείνοις τοίς
20 τόποις. άναλόγως δέ καί οί τού μέσου καί των άκρων
έγγυτέρω οντες τής κράσεως των παρακειμένων αύ-
τοίς μετέχουσι. διό καί, ως ό Πλάτων φησίν, ότι αν
καί παρά βαρβάρων μάθημα λάβωσιν οί "Ελληνες, τούτο
άμεινον έκφέρουσι, μάλιστα δέ των άλλοον Ελλήνων οί
25 Αθηναίοι, διόπερ καί στρατηγικοί γεγένηνται άρχήθεν
καί γραφικής εύρετικοί καί πάσης τέχνης βαναύσου τε
καί πολεμικής, έτι δέ καί λόγων καί μαθημάτων, διό
καί ούδ’ επείσακτος έστιν ως είπεΐν ή παιδεία έν ταίς
Άθήναις, άλλ’ εκ φύσεως ύπάρχουσα, τού τοιούτου άέρος
30 ίσχνοτάτου οντος καί καθαρωτάτου, ώς μή μόνον την
γήν λεπτύνειν (δι’ ήν αιτίαν καί λεπτόγεως ή Αττική)
άλλά καί τάς ψυχάς των άνθρώπων. συμβαίνει γάρ
τον λεπτόν άέρα την μέν γήν βλάπτειν, τάς δέ ψυχάς
ωφελβΐν. 24 ότι οί έτησίαι πνέουσι κατά τον καιρόν
35 τού άκμαιοτάτου θέρους δι’ αιτίαν τοιαύτην. ό ήλιος με-
τεωρότερος καί άπό των μεσημβρινών τόπων άρκτι-
κωτερος γενόμενος λύει τά υγρά τά έν ταίς άρκτοις·
λυόμενα δέ ταύτα έξαερούται, έξαερούμενα δέ πνευματοΰται,
καί έκ τούτων γίνονται οί έτησίαι άνεμοι, έκ των πνευ-
40 μάτων των άπό τής λύσεως των αρκτικών υγρών γι-
-44'lb νομένων. φέρονται γοΰν έπί τούς έναντίους τόπους τούς
μεσημβρινούς, εκεί δέ ταύτα έκφερόμενα προσπίπτει
29 του τοιούτου pro του καθ’ Αθήνας 31 Thucyd. 1, 2, 5 34 et 39
ετήσιοι Α 40 των άπό] άπό Α
Sitzungsberichte der Heidelb. Akad., philos.-hist. Kl. 1919. 7. Abh. 3
33
5 σφαίρας μέχρι τής σελήνης διάστημα, τρίτον ό σύμπας
κόσμος, ο ούρανός φημι καί ή γή άμα. 22 ότι πέφυκέ
φησι τά τελεώτατα καί τά χείριστα άεί ένεργείν. ταύτα
δέ έστι θεός καί φυτά, ό τε γάρ θεός κατά τον νουν καί
τον λόγον άεί ενεργεί, καί τά πλησίον αύτοΰ όντα, και
10 πάλιν τά φυτά άεί ενεργεί· τρέφεται γάρ νύκτωρ τε καί
μεθ’ ημέραν, ό δέ άνθρωπος ούκ άεί ενεργεί ούδέ τά
άλογα ζώα, άλλά σχεδόν τον ήμίση χρόνον καθεύδει τε
καί ησυχάζει. 23 ότι οί "Ελληνες άεί άμείνους τά ήθη
των βαρβάρων ως την εΰκρατον οίκοΰντες. Σκύθαι δέ
15 καί Αίθίοπες, οί μέν υπό κρύους ένοχλούμενοι, οί δέ
υπό θάλπους πυκνουμένης τής επιφάνειας τού σώματος
καί άπολαμβανομένου εντός του θερμού πολλού καί του
υγρού, τό δύσκρατον έκληρώσαντο. συμβαίνει ούν ίτη-
τικούς καί θρασείς είναι τούς οίκοΰντας έν έκείνοις τοίς
20 τόποις. άναλόγως δέ καί οί τού μέσου καί των άκρων
έγγυτέρω οντες τής κράσεως των παρακειμένων αύ-
τοίς μετέχουσι. διό καί, ως ό Πλάτων φησίν, ότι αν
καί παρά βαρβάρων μάθημα λάβωσιν οί "Ελληνες, τούτο
άμεινον έκφέρουσι, μάλιστα δέ των άλλοον Ελλήνων οί
25 Αθηναίοι, διόπερ καί στρατηγικοί γεγένηνται άρχήθεν
καί γραφικής εύρετικοί καί πάσης τέχνης βαναύσου τε
καί πολεμικής, έτι δέ καί λόγων καί μαθημάτων, διό
καί ούδ’ επείσακτος έστιν ως είπεΐν ή παιδεία έν ταίς
Άθήναις, άλλ’ εκ φύσεως ύπάρχουσα, τού τοιούτου άέρος
30 ίσχνοτάτου οντος καί καθαρωτάτου, ώς μή μόνον την
γήν λεπτύνειν (δι’ ήν αιτίαν καί λεπτόγεως ή Αττική)
άλλά καί τάς ψυχάς των άνθρώπων. συμβαίνει γάρ
τον λεπτόν άέρα την μέν γήν βλάπτειν, τάς δέ ψυχάς
ωφελβΐν. 24 ότι οί έτησίαι πνέουσι κατά τον καιρόν
35 τού άκμαιοτάτου θέρους δι’ αιτίαν τοιαύτην. ό ήλιος με-
τεωρότερος καί άπό των μεσημβρινών τόπων άρκτι-
κωτερος γενόμενος λύει τά υγρά τά έν ταίς άρκτοις·
λυόμενα δέ ταύτα έξαερούται, έξαερούμενα δέ πνευματοΰται,
καί έκ τούτων γίνονται οί έτησίαι άνεμοι, έκ των πνευ-
40 μάτων των άπό τής λύσεως των αρκτικών υγρών γι-
-44'lb νομένων. φέρονται γοΰν έπί τούς έναντίους τόπους τούς
μεσημβρινούς, εκεί δέ ταύτα έκφερόμενα προσπίπτει
29 του τοιούτου pro του καθ’ Αθήνας 31 Thucyd. 1, 2, 5 34 et 39
ετήσιοι Α 40 των άπό] άπό Α
Sitzungsberichte der Heidelb. Akad., philos.-hist. Kl. 1919. 7. Abh. 3