DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.39954#0047
Studien zur Kirchen- und Reichsreform des 15. Jahrhunderts.
39
certos suos oratores in illo principio ad cardinales, qui dictum
scisma fecerunt, quos ipsi cardinales male tractantes incarcerari et
questionibus subici necnon diu in eorum carceribus ibidem detineri
fecerunt1, ut nichil deesset iniurie quoad utrumque caput christia-
nitatis contra illud: Regem honorate, Deum timete. 0 Gallica
urbanitas, ubi tunc latuisti? Set uno inconvenienti dato plura
sequuntur. Certe, si habebant scrupulum isti eligentes de electione
per eos facta in mentibus ipsorum de ipso d. Urbano, tunc non
erat locus electioni secunde ita ex arrupto per eos faciende, set ex
quo erant in eorum potestate constituti, pocius locus erat convoca-
cioni concilii generalis, ex quo totam christianitatem illud generale
dispendium concernebat. Unde:
Sentit ad hoc proles, quod commisere parentes2.
Multa eciam scismata in ipsa Romana ecclesia, quando recencia
seu nova erant, legi fuisse absque convocacione concilii generalis,
set summarie ad nutum imperatorum et regum Romanorum, qui
tunc erant, ob fervorem catholice fidei terminata3.
Quid enim valeret super hoc diu certare in grave dispendium
eiusdem christianitatis, quia omnis mora quantumlibet eciam parva
in illa nimis periculosa est, et quia semper insimul contendentes
de papatu invenirent diversas opiniones qualescumque ad iusti-
ficandum causam suam et impugnandum factum adversarii quo-
modolibet et econtra, quod non est curandum, set publice utilitati
ecclesie pocius consulendum.
Si autem agatur, ut aliqua heresis, que exorta est circa aliquem
articulum fidei, tollatur et illius heresis auctor cum suis sequentibus
ad generale concilium super hoc celebrandum forsan evocetur, tunc
Romanus pontifex unicus et indubitatus illud concilium eius auc-
toritate convocare4 et illi solus cum archiepiscopis, episcopis, car-
1 Dasselbe erzählt D. in De schismate I 15. 16, Ausgabe von Erler,
S. 31 f.
2 Ut nichil — christianitatis von der Hand des Textes, mit blässerer
Tinte, zugefügt. Daran wieder, mit Verweisungszeichen, am oberen Rand
angeschlossen contra illud — parentes.
3 Vgl. Marsilius II 25, Goldast 276: unter den Beispielen für den Satz,
daß die Päpste früher sub legibus et ordinacionibus civilibus principum gelebt
hätten, auch das Eingreifen Theoderichs im Laurentianischen Schisma und
Heinrichs III. gegen Benedikt IX. (ohne Konzil).
4 Dazu am Rande von gleicher Hand: et super hoc videntur facere c.
,Nos ad fidem‘ et c. ,Ubi nam‘ XGVI. di. (Dist. 96 c. 2 u. 4.), et sic sunt iura
iuribus concordanda iuxta negociorum qualitatem.
39
certos suos oratores in illo principio ad cardinales, qui dictum
scisma fecerunt, quos ipsi cardinales male tractantes incarcerari et
questionibus subici necnon diu in eorum carceribus ibidem detineri
fecerunt1, ut nichil deesset iniurie quoad utrumque caput christia-
nitatis contra illud: Regem honorate, Deum timete. 0 Gallica
urbanitas, ubi tunc latuisti? Set uno inconvenienti dato plura
sequuntur. Certe, si habebant scrupulum isti eligentes de electione
per eos facta in mentibus ipsorum de ipso d. Urbano, tunc non
erat locus electioni secunde ita ex arrupto per eos faciende, set ex
quo erant in eorum potestate constituti, pocius locus erat convoca-
cioni concilii generalis, ex quo totam christianitatem illud generale
dispendium concernebat. Unde:
Sentit ad hoc proles, quod commisere parentes2.
Multa eciam scismata in ipsa Romana ecclesia, quando recencia
seu nova erant, legi fuisse absque convocacione concilii generalis,
set summarie ad nutum imperatorum et regum Romanorum, qui
tunc erant, ob fervorem catholice fidei terminata3.
Quid enim valeret super hoc diu certare in grave dispendium
eiusdem christianitatis, quia omnis mora quantumlibet eciam parva
in illa nimis periculosa est, et quia semper insimul contendentes
de papatu invenirent diversas opiniones qualescumque ad iusti-
ficandum causam suam et impugnandum factum adversarii quo-
modolibet et econtra, quod non est curandum, set publice utilitati
ecclesie pocius consulendum.
Si autem agatur, ut aliqua heresis, que exorta est circa aliquem
articulum fidei, tollatur et illius heresis auctor cum suis sequentibus
ad generale concilium super hoc celebrandum forsan evocetur, tunc
Romanus pontifex unicus et indubitatus illud concilium eius auc-
toritate convocare4 et illi solus cum archiepiscopis, episcopis, car-
1 Dasselbe erzählt D. in De schismate I 15. 16, Ausgabe von Erler,
S. 31 f.
2 Ut nichil — christianitatis von der Hand des Textes, mit blässerer
Tinte, zugefügt. Daran wieder, mit Verweisungszeichen, am oberen Rand
angeschlossen contra illud — parentes.
3 Vgl. Marsilius II 25, Goldast 276: unter den Beispielen für den Satz,
daß die Päpste früher sub legibus et ordinacionibus civilibus principum gelebt
hätten, auch das Eingreifen Theoderichs im Laurentianischen Schisma und
Heinrichs III. gegen Benedikt IX. (ohne Konzil).
4 Dazu am Rande von gleicher Hand: et super hoc videntur facere c.
,Nos ad fidem‘ et c. ,Ubi nam‘ XGVI. di. (Dist. 96 c. 2 u. 4.), et sic sunt iura
iuribus concordanda iuxta negociorum qualitatem.