46
Hans Fuhr, von Campenhausen
λύκαρπε, και άνδρίζου. καί τον μεν είπόντα ούδείς είδεν, την δε
φωνήν των ήμετέρων οί παρόντες ήκουσαν. καί λοιπόν προσαχ-
ΰ'έντοςαύτοϋ,ϋ'όρυβος'ήνμέγαςάκουσά'πων,οπΠο'Κύκαρπο'ςσυνείληπτω.
9,2 ττροσαχ^εντα οδν αύτόν άνηρώτα ό άνί^ύπατος, ei αυτός εί'η Πολύκαρπος.
III. Mart. Polyc. 15—22
ΐ5,ι Άναπεμψαντος δε αύτοΰ τό άμήν καί πληρώσαντος την ευχήν, oi τοΰ πυρός
άνθρωποι εξήψαν τό πΰρ. μεγάλης δε εκλαμψάσης φλογός, άαύμα εί'δομεν,
οίς ίδεΤν εδόάη’ οί καί ετηρή&ημεν εις τό άναγγεΤλαι τοΤς λοιποΐς τά γε-
ΐ5,2 νόμενα. τό γαρ πΰρ καμάρας είδος ποίησαν, ώσπερ ό9·όνη πλοίου υπό πνεύ-
ματος πληρουμενη, κύκλω περιετείχισεν τό σώμα τοΰ μάρτυρος· καί ήν
μέσον ούχ ώς σαρξ καιομενη, άλλ’ ώς άρτος όπτώμενος ή ώς χρυσός καί
άργυρος εν καμίνω πυρούμενος. καί γαρ ευωδίας τοσαύτης άντελαβόμε&α,
ίο, ι ώς λιβανωτοΰ πνεοντος ή άλλου τινός των τίμιων άρωμάτων. πέρας γοΰν
ίδόντες οί άνομοι μη δυνάμενον αύτοΰ τό σώμα υπό τοΰ πυρός δαπανη&ήναι,
εκελευσαν προσελάόντα αύτώ κομφεκτορα παραβΰσαι ξιφίδιον. καί τοΰτο
ποιήσαντος, εξήλ&εν περιστερά καί πλήθος αίματος, ώστε κατασβεσαι τό
πΰρ καί &αυμάσαι πάντα τον όχλον, εί τοσαύτη τις διαφορά μεταξύ τών τε
ΐ6,2 απίστων καί τών εκλεκτών ών εις καί ούτος γεγόνει ό ί>αυμασιώτατος
Πολύκαρπος, εν τοϊς καίΓ ημάς χρόνοις διδάσκαλος άποστολικός
καί προφητικός γενόμενος επίσκοπός τε τής εν Σμύρνη καθολικής
εκκλησίας, παν γαρ ρήμα, ο άφήκεν εκ τοΰ στόματος αύτοΰ, καί
ετελειώΰη καί τελειωδήσεται.
17, ι Ό δε αντίζηλος καί βάσκανος καί πονηρός, ό άντικείμενος τώ γενει τών δικαίων,
ΐδών τό τε μεγε&ος αύτοΰ τής μαρτυρίας καί την απ’ αρχής όνεπίληπτον πολι-
τείαν, εστεφανωμενοντε τον τής αφθαρσίας στέφανον καί βραβεϊον άναντίρρη-
τον άπενηνεγμενον, επετήδευσεν, ώς μηδε τό σωμάτων αύτοΰ ύφ’ ημών ληφθή-
ναι, καίπερ πολλών επι&υμούντων τούτο ποιήσαι καί κοινωνήσαι τώ
ΐ7,2 άγίω αύτοΰ σαρκίω. Οπέβαλεν γοΰν Νικήτην τόν τοΰ Έρώδου
πατέρα, αδελφόν δέ "Αλκής, εντυχείν τώ αρχοντι, ώστε μη δοΰναι
αύτοΰ τό σώμα· μή, φησίν, αφέντες τόν έσταυρωμένον τοΰτον
άρξωνται σέβεσ^αι· καίταΰτα ύποβαλλόντων καί ένισχυόντων τών
Ιουδαίων, οί καί έτήρησαν, μελλόντων ήμών εκ τον πυρός αυτόν
λαμβάνουν άγνοοΰντες, ότι ούτε τόν Χριστόν ποτέ καταλιπεϊν
δυνησόμε&α, τόν ύπερ τής τοΰ παντός κόσμου τών σωζομένων
σωτηρίας παρόντα άμωμον ύπερ άμαρτωλών, ούτε έτερόν τινα σέβεσ-
ΐ7,3 &αι. τοΰτον μεν γάρ υιόν οντα τοΰ &εοΰ προσκυνοΰμεγ, τούς δε
Hans Fuhr, von Campenhausen
λύκαρπε, και άνδρίζου. καί τον μεν είπόντα ούδείς είδεν, την δε
φωνήν των ήμετέρων οί παρόντες ήκουσαν. καί λοιπόν προσαχ-
ΰ'έντοςαύτοϋ,ϋ'όρυβος'ήνμέγαςάκουσά'πων,οπΠο'Κύκαρπο'ςσυνείληπτω.
9,2 ττροσαχ^εντα οδν αύτόν άνηρώτα ό άνί^ύπατος, ei αυτός εί'η Πολύκαρπος.
III. Mart. Polyc. 15—22
ΐ5,ι Άναπεμψαντος δε αύτοΰ τό άμήν καί πληρώσαντος την ευχήν, oi τοΰ πυρός
άνθρωποι εξήψαν τό πΰρ. μεγάλης δε εκλαμψάσης φλογός, άαύμα εί'δομεν,
οίς ίδεΤν εδόάη’ οί καί ετηρή&ημεν εις τό άναγγεΤλαι τοΤς λοιποΐς τά γε-
ΐ5,2 νόμενα. τό γαρ πΰρ καμάρας είδος ποίησαν, ώσπερ ό9·όνη πλοίου υπό πνεύ-
ματος πληρουμενη, κύκλω περιετείχισεν τό σώμα τοΰ μάρτυρος· καί ήν
μέσον ούχ ώς σαρξ καιομενη, άλλ’ ώς άρτος όπτώμενος ή ώς χρυσός καί
άργυρος εν καμίνω πυρούμενος. καί γαρ ευωδίας τοσαύτης άντελαβόμε&α,
ίο, ι ώς λιβανωτοΰ πνεοντος ή άλλου τινός των τίμιων άρωμάτων. πέρας γοΰν
ίδόντες οί άνομοι μη δυνάμενον αύτοΰ τό σώμα υπό τοΰ πυρός δαπανη&ήναι,
εκελευσαν προσελάόντα αύτώ κομφεκτορα παραβΰσαι ξιφίδιον. καί τοΰτο
ποιήσαντος, εξήλ&εν περιστερά καί πλήθος αίματος, ώστε κατασβεσαι τό
πΰρ καί &αυμάσαι πάντα τον όχλον, εί τοσαύτη τις διαφορά μεταξύ τών τε
ΐ6,2 απίστων καί τών εκλεκτών ών εις καί ούτος γεγόνει ό ί>αυμασιώτατος
Πολύκαρπος, εν τοϊς καίΓ ημάς χρόνοις διδάσκαλος άποστολικός
καί προφητικός γενόμενος επίσκοπός τε τής εν Σμύρνη καθολικής
εκκλησίας, παν γαρ ρήμα, ο άφήκεν εκ τοΰ στόματος αύτοΰ, καί
ετελειώΰη καί τελειωδήσεται.
17, ι Ό δε αντίζηλος καί βάσκανος καί πονηρός, ό άντικείμενος τώ γενει τών δικαίων,
ΐδών τό τε μεγε&ος αύτοΰ τής μαρτυρίας καί την απ’ αρχής όνεπίληπτον πολι-
τείαν, εστεφανωμενοντε τον τής αφθαρσίας στέφανον καί βραβεϊον άναντίρρη-
τον άπενηνεγμενον, επετήδευσεν, ώς μηδε τό σωμάτων αύτοΰ ύφ’ ημών ληφθή-
ναι, καίπερ πολλών επι&υμούντων τούτο ποιήσαι καί κοινωνήσαι τώ
ΐ7,2 άγίω αύτοΰ σαρκίω. Οπέβαλεν γοΰν Νικήτην τόν τοΰ Έρώδου
πατέρα, αδελφόν δέ "Αλκής, εντυχείν τώ αρχοντι, ώστε μη δοΰναι
αύτοΰ τό σώμα· μή, φησίν, αφέντες τόν έσταυρωμένον τοΰτον
άρξωνται σέβεσ^αι· καίταΰτα ύποβαλλόντων καί ένισχυόντων τών
Ιουδαίων, οί καί έτήρησαν, μελλόντων ήμών εκ τον πυρός αυτόν
λαμβάνουν άγνοοΰντες, ότι ούτε τόν Χριστόν ποτέ καταλιπεϊν
δυνησόμε&α, τόν ύπερ τής τοΰ παντός κόσμου τών σωζομένων
σωτηρίας παρόντα άμωμον ύπερ άμαρτωλών, ούτε έτερόν τινα σέβεσ-
ΐ7,3 &αι. τοΰτον μεν γάρ υιόν οντα τοΰ &εοΰ προσκυνοΰμεγ, τούς δε