DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.30230#0067
5. MATRIMONIUM IUSTUM
63
tit, ut pro fornicationem vitandam uxor ducatur7, non solum caussa liberorum8.
Ideo non debet temere dici, ex diabolo esse matrimonium, si vel habendi, vel veneris
affectus concurrerit. Perpauca enim, si sic sentiendum foretk, matrimonia essent ex
Deo. I 22ir I
s 5. Uxor dotata, quaeve aliquid suo labore lucratur, seu semper facile videbit
quantum licebit9; cum enim non serva, sed materfamilias sit, et viro aliquid1 attulit
vel affert, licebit ei aliquid, sed nihil magni: sub potestate enim viri est10. Quae autem
nihil attulit, nec afferre potest, soloque vivit mariti beneficio, moderatius se hic ha-
bebit, non tamen et ipsa ancillae instar habebitfur], Verum tamen quando piae uxoris
10 sit, suum ius gratiaem mariti posthabere, quo timebit se illum offensuram, si resciat,
ld nec ignorante eo audebit. Sed permittit alius alio plusculum uxori: hoc considera-
bit pia materfamilias et docente spiritu, quae continuo orabit, facile videbit, quid
ignorante marito audere debeat. Certus modus hic, cum incertae sint et multifariae
comugiorum conditiones, statui non potest. Quicquid autem sibi huius pia matrona
t5 permiserit, sic sibi" permittet, ne quid contra illud admittat: mulieres subditae sint
domino sicut ecclesia Christo11. Melior siquidem est obedientia quam ut victima12,
ita et elemosyna.
6. Qui verbi mmistri sunt, et sacramentorum esse debent. Sed qui mensae Do-
mini participant, non possunt - inquit Paulus - participes se facere mensae daemo-
20 morum°13. Iamp missae papistarum tantum habent impietatis atque abominationis,
ut per parum 1221 v I absint - si modo absint -, quin mensae daemoniorum dici debe-
ant. Sicque erant a daemombus gentium superstitiones, ipsi responsa dabant et auxi-
lia polhcebantur. Nec alio certe authore invectum est, ut missae adeo longe aliter,
quam Christus suam coenam mstituit, habeantur et homines doceantur per missas
25 sibi omma a Deo quererc. Hic sacratissima mortis Christi memoria perversa est,
cumque huius umus Chnsti^ hic, ut 'per quemr solum redempti sumus set salutem
plenam expectamuss, memonam celebrare convemat, ut ab ipso' disceremus toti
k) danach gestr.: essent, quae.
l) danach gestr.: alt-.
m) übergeschr. und eingewiesen.
n) übergeschr. und eingewiesen.
o) danach gestr.: Haec; über dieses Wort geschrieben und zusammen mit den restlichen Worten
gestr.: Hoc autem proh dolor vestn se adhuc contaminant.
p) danach gestr.: licet.
q) übergeschr. und eingewiesen.
r) —r) übergeschr. für gestr.: qua.
s) —s) übergeschr. und eingewiesen.
t) übergeschr. für gestr.: Chnsto.
7. Vgl. I Kor 7,2.
8. Vgl. I Tim 5,14.
9. Hierzu und zum Folgenden vgl. Selderhuis, Huwehjk, S. 263 (= Marnage, S. 233 f.).
10. Vgl. Gen 3,16.
11. Vgl. Eph 5,22-24.
12. Vgl. I Sam 15,22.
13. Vgl. I Kor 10,21.
63
tit, ut pro fornicationem vitandam uxor ducatur7, non solum caussa liberorum8.
Ideo non debet temere dici, ex diabolo esse matrimonium, si vel habendi, vel veneris
affectus concurrerit. Perpauca enim, si sic sentiendum foretk, matrimonia essent ex
Deo. I 22ir I
s 5. Uxor dotata, quaeve aliquid suo labore lucratur, seu semper facile videbit
quantum licebit9; cum enim non serva, sed materfamilias sit, et viro aliquid1 attulit
vel affert, licebit ei aliquid, sed nihil magni: sub potestate enim viri est10. Quae autem
nihil attulit, nec afferre potest, soloque vivit mariti beneficio, moderatius se hic ha-
bebit, non tamen et ipsa ancillae instar habebitfur], Verum tamen quando piae uxoris
10 sit, suum ius gratiaem mariti posthabere, quo timebit se illum offensuram, si resciat,
ld nec ignorante eo audebit. Sed permittit alius alio plusculum uxori: hoc considera-
bit pia materfamilias et docente spiritu, quae continuo orabit, facile videbit, quid
ignorante marito audere debeat. Certus modus hic, cum incertae sint et multifariae
comugiorum conditiones, statui non potest. Quicquid autem sibi huius pia matrona
t5 permiserit, sic sibi" permittet, ne quid contra illud admittat: mulieres subditae sint
domino sicut ecclesia Christo11. Melior siquidem est obedientia quam ut victima12,
ita et elemosyna.
6. Qui verbi mmistri sunt, et sacramentorum esse debent. Sed qui mensae Do-
mini participant, non possunt - inquit Paulus - participes se facere mensae daemo-
20 morum°13. Iamp missae papistarum tantum habent impietatis atque abominationis,
ut per parum 1221 v I absint - si modo absint -, quin mensae daemoniorum dici debe-
ant. Sicque erant a daemombus gentium superstitiones, ipsi responsa dabant et auxi-
lia polhcebantur. Nec alio certe authore invectum est, ut missae adeo longe aliter,
quam Christus suam coenam mstituit, habeantur et homines doceantur per missas
25 sibi omma a Deo quererc. Hic sacratissima mortis Christi memoria perversa est,
cumque huius umus Chnsti^ hic, ut 'per quemr solum redempti sumus set salutem
plenam expectamuss, memonam celebrare convemat, ut ab ipso' disceremus toti
k) danach gestr.: essent, quae.
l) danach gestr.: alt-.
m) übergeschr. und eingewiesen.
n) übergeschr. und eingewiesen.
o) danach gestr.: Haec; über dieses Wort geschrieben und zusammen mit den restlichen Worten
gestr.: Hoc autem proh dolor vestn se adhuc contaminant.
p) danach gestr.: licet.
q) übergeschr. und eingewiesen.
r) —r) übergeschr. für gestr.: qua.
s) —s) übergeschr. und eingewiesen.
t) übergeschr. für gestr.: Chnsto.
7. Vgl. I Kor 7,2.
8. Vgl. I Tim 5,14.
9. Hierzu und zum Folgenden vgl. Selderhuis, Huwehjk, S. 263 (= Marnage, S. 233 f.).
10. Vgl. Gen 3,16.
11. Vgl. Eph 5,22-24.
12. Vgl. I Sam 15,22.
13. Vgl. I Kor 10,21.