DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.30652#0236
3- DE CONCILIO
232
2. Paralip. I9[5-io]5
[Ps] 75 [3]
Psal. 9 [21]
[Ps] io[5]
et in vestras Celsit[udines] etiam contumeliose, quod ad iudicium sese ver-
bis exhibet, quum tamen propter adiectas conditiones omne iudicium ma-
nifeste excludat. Nam nullum subire vult, nisi sub certis Iudicibus et illos
non nominat, ait »deputandis«1, sed non addit, a quo: intelligit autem a
Pontifice Ro[mano], nemini enim alii hoc concedet: et hunc novit nullos
omnino vel certe nullo modo idoneos deputaturum. Requirit, ut admittat
hoc utraque potestas,2 et non dubitat I tia I eam, quam unicam agnoscit,
id non admissuram. Et praeter haec omnia vult adhuc relinqui sibi dubi-
tare, an experiri mecum iure sit e re publica.3 Sed ita est ingenium eorum,
qui repudiata luce Christi in tenebras sese adiderunt4 Antichristi, ut nul-
lam possint iudicii lumen perferre.
Vos itaque patres et pastores populi Dei, qui iudicare iudicium Domini
debetis, quos Dominus noster Iesus Christus, qui pater dedit iudicium
omne cunctamque potestatem in coelo et in terra,6 in his potestatum ve-
strarum sedibus collocavit, agnoscite vocationem vestram, considerate
munus vestrum, quid requirat a vobis Dominus vester cogitate: et imitati
hunc ipsum regem regum, et Dominum dominantium implete, quod de eo
canit Psalmus: »Assumpto coetu, quae aequa et recta sunt, iudicate.« Co-
gite piorum et ad Regnum Christi eruditorum hominum Concilium, et vel
invitos istos lucis osores et Doctrinae Christi conviciatores ex impiarum
suarum exceptionum, immunitatum et exemptionum perfugiis latibulis-
que ad diem iusti iudicii prodire compellite: Modum ponite huic inauditae
et infinitae ipsorum iniusticiae, licentiae tyrannidi, qua soli et de se ipsis et
de toto orbe, quodcunque ipsorum, non leges, non ius aliquod, sed infinita
et portentosa libido tulerit, pronunciant, statuunt, faciunt: qua soli iura
omnia divina et humana pro suis exitiosiss[imis] cupiditatibus torquent,
invertunt et pervertunt: qua soli et accusandi simul et testificandi et iudi-
candi partes, in quoscunque visum fuerit sumptas semel, tenent tot iam
saeculis in summam Ecclesiae totius perniciem, eversionem et certum inte-
ritum: Perficite id quod Ecclesia cottidie orat et vestri postulat officii reli-
gio, impo- I tib I nite his ex legibus iudiciorum omnium contemptoribus
terrorem iusti iudicii, »ut sciant et se homines esse.«
»Dum enim tam alte sublatum a conspectu eorum est omne Domini iu-
dicium«, parturiunt viae eorum, ut canit Psalm[ista] iugiter omne malum
et exibilant ipsi omnes, qui legis divinae, qui iusti et recti mentionem ullam
5
IO
20
3°
35
1. Vgl. Cochlaeus, Epistola, Bl. uia (s. unten S. 240,17).
2. Vgl. Cochlaeus, Epistola, Bl. uia (s. unten S. 240,141-.).
3. Vgl. Cochlaeus, Epistola, Bl. uia (s. unten S. 240,14).
4. Sc. addiderunt.
5. II Chr 19,5-10. »Paralipomena« (Pl., von griech. JtaQaA.8lJtO|i,8VO)v) ist eine andere
Bezeichnung für die Bücher der Chronik, die auf der Annahme basiert, es handele sich
dabei um Ergänzungen zu den Büchern der Kömge.
6. Vgl. Mt 28,18.
232
2. Paralip. I9[5-io]5
[Ps] 75 [3]
Psal. 9 [21]
[Ps] io[5]
et in vestras Celsit[udines] etiam contumeliose, quod ad iudicium sese ver-
bis exhibet, quum tamen propter adiectas conditiones omne iudicium ma-
nifeste excludat. Nam nullum subire vult, nisi sub certis Iudicibus et illos
non nominat, ait »deputandis«1, sed non addit, a quo: intelligit autem a
Pontifice Ro[mano], nemini enim alii hoc concedet: et hunc novit nullos
omnino vel certe nullo modo idoneos deputaturum. Requirit, ut admittat
hoc utraque potestas,2 et non dubitat I tia I eam, quam unicam agnoscit,
id non admissuram. Et praeter haec omnia vult adhuc relinqui sibi dubi-
tare, an experiri mecum iure sit e re publica.3 Sed ita est ingenium eorum,
qui repudiata luce Christi in tenebras sese adiderunt4 Antichristi, ut nul-
lam possint iudicii lumen perferre.
Vos itaque patres et pastores populi Dei, qui iudicare iudicium Domini
debetis, quos Dominus noster Iesus Christus, qui pater dedit iudicium
omne cunctamque potestatem in coelo et in terra,6 in his potestatum ve-
strarum sedibus collocavit, agnoscite vocationem vestram, considerate
munus vestrum, quid requirat a vobis Dominus vester cogitate: et imitati
hunc ipsum regem regum, et Dominum dominantium implete, quod de eo
canit Psalmus: »Assumpto coetu, quae aequa et recta sunt, iudicate.« Co-
gite piorum et ad Regnum Christi eruditorum hominum Concilium, et vel
invitos istos lucis osores et Doctrinae Christi conviciatores ex impiarum
suarum exceptionum, immunitatum et exemptionum perfugiis latibulis-
que ad diem iusti iudicii prodire compellite: Modum ponite huic inauditae
et infinitae ipsorum iniusticiae, licentiae tyrannidi, qua soli et de se ipsis et
de toto orbe, quodcunque ipsorum, non leges, non ius aliquod, sed infinita
et portentosa libido tulerit, pronunciant, statuunt, faciunt: qua soli iura
omnia divina et humana pro suis exitiosiss[imis] cupiditatibus torquent,
invertunt et pervertunt: qua soli et accusandi simul et testificandi et iudi-
candi partes, in quoscunque visum fuerit sumptas semel, tenent tot iam
saeculis in summam Ecclesiae totius perniciem, eversionem et certum inte-
ritum: Perficite id quod Ecclesia cottidie orat et vestri postulat officii reli-
gio, impo- I tib I nite his ex legibus iudiciorum omnium contemptoribus
terrorem iusti iudicii, »ut sciant et se homines esse.«
»Dum enim tam alte sublatum a conspectu eorum est omne Domini iu-
dicium«, parturiunt viae eorum, ut canit Psalm[ista] iugiter omne malum
et exibilant ipsi omnes, qui legis divinae, qui iusti et recti mentionem ullam
5
IO
20
3°
35
1. Vgl. Cochlaeus, Epistola, Bl. uia (s. unten S. 240,17).
2. Vgl. Cochlaeus, Epistola, Bl. uia (s. unten S. 240,141-.).
3. Vgl. Cochlaeus, Epistola, Bl. uia (s. unten S. 240,14).
4. Sc. addiderunt.
5. II Chr 19,5-10. »Paralipomena« (Pl., von griech. JtaQaA.8lJtO|i,8VO)v) ist eine andere
Bezeichnung für die Bücher der Chronik, die auf der Annahme basiert, es handele sich
dabei um Ergänzungen zu den Büchern der Kömge.
6. Vgl. Mt 28,18.