Metadaten

Aristophanes; Verlag Antike [Editor]
Fragmenta comica (FrC) ; Kommentierung der Fragmente der griechischen Komödie (Band 10,9): Aristophanes fr. 590-674: Übersetzung und Kommentar — Heidelberg: Verlag Antike, 2016

DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.53731#0156
License: Free access  - all rights reserved
Overview
Facsimile
1
2 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
152

Aristophanes

des entsprechenden Verbs ύπαντάν Entgegenkommen“,,begegnen“, hier evtl,
im Sinne von ,auf etwas erwidern“), οδός wird häufig weggelassen, v.a. beim
adverbialen μακράν (z. B. Ar. Ran. 434 μηδέν μακράν άπέλθης, Αν. 1184 κάστ’
ού μακράν άπωθεν) oder in Fällen wie Plat. Lys. 203a (έπορευόμην την έξω
τείχους; vgl. auch den Ausdruck ή έπί θανάτου). Die Konstruktion von έχεσθαι
mit Gen. scheint zwar mit οδός sonst unbelegt zu sein, ist aber mit anderen
Subst. durchaus gewöhnlich (z.B. Hdt. VIII 11,1 έργου, Xen. Hell. VH 2,19, Eur.
Ion. 490 βιοτάς, Thuc. 1140 τής αυτής γνώμης; vgl. Kühner-Gerth II. 1 346-7).

fr. 628 K.-A. (617 K.)
οϋκουν μ’ έάσεις άναμετρήσασθαι τάδε;
wirst du mir also nicht erlauben, diese Dinge auszumessen / zusam-
menzufassen?
Phryn. Praep. soph. p. 98,16
ούκοΰν· περισπώμενον <μέν> συλλογιστικήν διάνοιαν έχει, [σημαίνει γάρ τό άμέλει
καί αληθώς], παροξυνόμενον δέ διττώς παρά τοΐς Άττικοϊς εκλαμβάνεται, ποτέ μέν
άντί τοΰ μόλις <έπ’> άποφάσεως ταττόμενον, πότε δέ καθ’ ύπέρθεσιν. οΰκουν έάσεις,
ούκ έάσεις ούν. καί (ώς Bothe) παρ’ Άριστοφάνει·-άντί τού ούκ έάσεις ούν με
oukoun: mit dem Zirkumflex auf der letzten Silbe hat es einen inferentiellen Sinn,
[bedeutet nämlich ,zweifellos“ und ,wahrlich“]. Mit dem Akut auf der vorletzten Silbe
wird es hingegen bei den Attikern getrennt gehalten, bisweilen anstelle von molis
(,kaum‘) in negativer Funktion, und bisweilen mit Wortumstellung oukoun easeis, ouk
easeis oun. Auch bei Aristophanes:-anstatt von ouk easeis oun me
Metrum lambischer Trimeter:
Zitatkontext Zitiert wird der Vers in einer Diskussion zu ούκοΰν (eröffnet
durch rein grammatisch-orthographische Informationen), wobei die Erklärung
des aristophanischen Ausdrucks (άντί τού ούκ έάσεις ούν με) - selbst aus der
attizistischen Perspektive des Phrynichos - als inopportun erscheint, da z. B.
sophokleische Belege (vgl. hier unten, zu ουκουν μ’ έάσεις) genau dieselbe
vermeintliche Umstellung bezeugen.
Interpretation Jemand bittet - vielleicht ungeduldig, vielleicht nur ironisch -
jemand anderen um die Erlaubnis, etwas das vorhanden ist, auszumessen
bzw. abzuschätzen (bzw. zusammenzufassen). Was hinter dem demonstrativen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften