Klöster im Hochmittelalter

108
Edition und Übersetzung
ipsi filii diaboli, obstinacionem sectantes, contra observabant oportunitatem, ut
assultum in synodo facerent et episcopum cum suis ex inproviso occuparent. ²⁶²
Sed ubi fraus eorum impietati sue effectivum processum ministrare nequibat ᶠ , ut
interim maiores sibi passim vires accerserent, rogabant ²⁶³ ea que pacis erant; offerebantque
satisfactionem, ut sentenciam synodalem et excommunicacionem tali
tergiversacione evadere possent. Interrogabat enim domnus metropolitanus
synodalem sentenciam: quid super his diffiniendum foret, quia et contra eum ᵍ
coniuracionem fecissent, et insultum molirentur, cedem et perniciem tocius ecclesie
et conturbacionem; et presenciam suam iuxta canonicam consuetudinem
exhibere synodo contempsissent. Quo ʰ cum in procinctu sentencia esset, differebatur
in crastinum, agentibus internunciis, qui composicionem facere nitebantur.
42. In crastino vero, ad terciam usque diei nunciis hinc inde crebrescentibus, paci ⁱ
tandem per satisfactionem devoventes, publico congressu aulam episcopalem et
omne concilium se armis parabant invadere et stragem, dispositam in episcopum
suosque, perficere. Duxeruntque ʲ aciem suam tribus ordinibus, ut per medium
civitatis, dextra, sinistraque congrederentur per turmas suas, cum gladiis et fustibus,
contis, fundis, sudibus, omnique milicia hominum; quos ruralis gleba, tetris
arcubus fuligineaque ᵏ cuspide, obscuro fatiscenteque ˡ clipeo, fulvis aridisque vexillis;
quos et pelliparia cerdonaria saccaria lictoria macellaria clibanaria, extrema
prestarat ᵐ civitatis condictio ²⁶⁴ . Hiis igitur falangis talibusve castris filii Mengoti
instructi cum suis militibus contra episcopum properabant. Et milites vero episcopi,
ex adverso festinantes – habebat enim sexcentos milites et eo amplius ²⁶⁵ ,
optime loricatos et omnes in armis fortissimos, absque alia admirabili multitudine
– in eos transire affectabant, et repentino in ipsos irruere interitu ⁿ et uno
impetu eos trucidare, quoniam vulgus, omnis ferme inermis, facile erat in fugam
converti. Sed domnus episcopus, parcere multitudini volens, paulisper in unum
f) Jf; nequibant W. g) folgt et W; folgt suos Jf. h) Jf; quod W. i) Jf; pati W.
j) Jf; dixeruntque W. k) Jf; fulgineaque W. l) Jf; faciscenteque W. m) prestiterat
Jf.
n) incursu (?) Jf.
262 Die Annales S. Disibodi (MGH SS 17), S. 29 berichten: Adversarii episcopi Moguntinensis post
festum sancti Remigii [1. Oktober] synodum armata manu, ut eum exturbarent, ingressi; sed
comitibus cum suis ad arma alacriter convolantibus, turpiter redire sunt coacti.
263 Luc. 14,32: rogat ea quae pacis sunt.
5
10
15
20
25