Die Osterchronik und Johannes Malalas

195

10. μετά δέ τό βασλεύσαι τον ΙΊΐκον
τον καί Δία τής Ασσυρίας έτη λζ
έάσας καί αστός την εαυτοί’ μητέρα
καί την Ήραν την έαυτού αδελφήν
καί γυναίκα καί ποιήσας τον έαυτοΐ’
υιόν ΒήΛον βασιλέα τής Ασσυρίας
άπήλθεν επί τήν δύσεν προς τον
έαυτοΐ’ πατέρα τον Κρόνον, ό δέ
ΒήΛος έβασίλευσε των Ασσυριών
έτη βζ καί έτελεύτα, όντενα οί ΙΊέρσαι
άπεθέωσαν. ό δέ Κρόνος έωρακώς
τον ίδιον αυτού υιόν ΙΊΐκον τον Δία
έλθόντα49 προς αυτόν έν τή δύσει
παρεχώρησεν αύτω τήν βασλείαν
τής δύσεως. ήν γάρ αδύνατος καί
ταλαιπωρήσας <ό>5° αύτός Κρόνος
καί έβασίλευσε τής δύσεως, ήτοι, τής
’Ιταλίας, ό ΙΙίκος ό καί Ζεύς άλλα έτη
ξβζ. τής δέ Ασσυρίας μετά τον Βήλον
έβασλευσεν Νίνος ό άλλος υιός
Κρόνου, όστις καί τήν έαυτοΐ’ μητέρα
τήν Σεμίραμεν έλαβεν γυναίκα,
εξ ού νόμος ΙΊέρσαις γαμεΐν τάς
έαυτών μητέρας καί τάς άδελφάς·
διά τούτο51 καί τον ΙΊΐκον λαβεΐν τήν
έαυτού άδελφήν τήν Ήραν γυναίκα,

μετά δέ τό βασι|32νλεύσαι τον
ΙΊΐκον52 τον καί Δία τής Ασσυρίας
έτη τριάκοντα έάσας καί αύτός τήν
έαυτού μητέρα καί τήν Ήραν τήν
έαυτού άδελφήν καί γυναίκα καί
ποιήσας τον έαυτού υιόν Βήλον
βασλέα τής Ασσυρίας άπήλθεν
επί τήν δύσεν προς τον έαυτού
πατέρα τον Κρόνον, ό δέ Βήλος
έβασλευσεν των Ασσυριών έτη δύο,
καί έτελεύτα53, όντενα οί ΙΊέρσαι
άπεθέωσαν. ό δέ Κρόνος έωρακώς
τον έαυτού υιόν ΙΊΐκον54 τον καί Δία
έλθόντα55 προς αύτόν έν τή δύσει
παρεχώρη|67σεν αύτω τήν βασλείαν
τής δύσεως· ήν56 γάρ γεγηρακώς
καί ταλαιπωρήσας ό αύτός Κρόνος,
καί έβασλευσεν τής δύσεως, ήγουν
τής Ιταλίας, ΙΙίκος57 ό καί Ζεύς
όλα58 έτη ξβζ. τής δέ Ασσυρίας μετά
τον Βήλον έβασλευσεν Νίνος ό
άλλος υιός Κρόνου, όστις καί τήν
έαυτού μητέρα τήν Σεμίραμεν59
έλαβεν γυναίκα· έξ ού ΙΊέρσαις
νόμος γαμεΐν τάς έαυτών μητέρας
καί τάς άδελφάς, δ λ τό καί τον

49 Δία έλθόντα: δίελθοντα Ρ.
50 Fehlt in Ρ; ergänzt von Athanasios Kambylis.
51 Der Acl ist beziehungslos, wenn nicht als sehr freie Fortsetzung von νόμος (...) interpretiert; näher-
liegend ist die substantivische Infinitivkonstruktion wie im Chronicon Paschale.
52 Πηκόν Vaticanus.
53 τελευτά Vaticanus; τελευτά Dindorf; Konjektur nach Malalas: das vorangehende καί in der zeit-
gemäßen Aussprache 'ke' dürfte durch einen Haplographiefehler zum Verlust des ε-Augments beige-
tragen haben. Der Rest des Verbes wurde dann als Präsensform verstanden, während das gleichge-
schaltete έβασλευσεν in der Vergangenheitsform verwendet ist.
54 Πήκον Vaticanus.
55 Δία έλθόντα: δι,αελθόντα Vaticanus.
56 ήν Vaticanus.
57 Πήκος Vaticanus.
58 Die Lesung von Malalas ist eindeutig zu bevorzugen; die Version der Osterchronik lässt sich nicht aus
der Majuskel erklären, es könnte eine Minuskelverlesung sein (a und o in selber Gestaltungsform) oder
auch ein phonetischer Fehler aus einem Diktat sein, wenn das α zu o verdumpft.
59 Σεμίραμημ Vaticanus.