234

Erika Juhäsz

Buch 15 und 16 je zweimal;31 in Buch 14 dreimal32 und in Buch 13 zweimal.33 In den
Büchern zehn, elf und zwölf kommt sie überhaupt nicht vor, so dass die Berechnung
nach Indiktionen im untersuchten Abschnitt von Buch neun als isoliertes Phänomen
betrachtet werden kann.
Zudem steht im Text nicht einmal das griechische Äquivalent ίνδικτίων des la-
teinischen Wortes indictio, das auch von Malalas mehrheitlich im Genitiv, seltener im
Dativ, und ein einziges Mal - an einer nach der altslawischen Quelle ergänzten (und
korrigierten) Stelle - im Akkusativ des Singulars benutzt wird, έπινέμησις kommt
bei ihm nur fünfmal vor: neben dem Kapitel fünf des Buches neun noch in Kapitel 46
und 47 von Buch 14 und in Kapitel zwei und drei des Buches 18.34 Die letztgenannten
vier Daten beziehen sich auf zwei Jahre: In Buch 14 werden von Malalas Ereignisse
des Jahres 474, in Buch 18 Begebenheiten des Jahres 528 datiert. In der Wortwahl
dürfte er einer seiner Quellen gefolgt sein und wird das Wort έπινέμησις an diesen
Stellen wohl für indictio verwendet haben.
31 (XV 5) Έξορμήσας δέ μετά τής αυτού βοήθειας διά τής οδού τής Ίσανρίας Ζήνων έπέρασεν
από των Λεγομένων Πυλών καί είσήλθεν <έν τή Κωνσταντινουπόλει> εις τό παλάτιον
μετά των ιδίων οπλιτών ίνδικτιώνι ιδ'·; (XV ιό) μετά δέ ολίγον καιρόν δυσεντερία Ληφθείς
ό αυτός βασιλεύς Ζήνων έτελεύτησεν, ών ένιαυτών ξε' καί μηνών θ', μηνί ξανθικώ
θ' έτους κατά Αντιόχειαν φλθ', ίνδικτιώνος ιδ'; (XVI 6) καί τού πλήθους τών Αντιοχέων
άνελθόντος έν Δάφνη οί έκ τής είσελασίας όρμήσαντες μετά τού ήνιόχου Καλλιόπα
κατελθόντες έν τή συναγωγή τών ’Ιουδαίων τή ούση έν τή αύτή Δάφνη ένέπρησαν
αύτήν, πραιδεύσαντες πάντα όσα ήν έν τή συναγωγή καί έφόνευσαν πολλούς, μηνί
ίουλίω θ', ίνδικτιώνος ιε'; (XVI 15) Εν δέ τώ αύτώ χρόνω τής αύτού βασιλείας οί δήμοι
Αλεξάνδρειάς τής μεγάλης έστασίασαν καί έφόνευσαν τον αύγουστάλιον αύτών
Θεοδόσιον όνόματι τον καταγόμενον άπό Αντιόχειας, τον υιόν Καλλιοπίου τού
πατρικίου, διά Λεΐψιν άρτου καί έλαίου, έτους χρηματίζοντας κατά τούς Αντίοχεΐς φξδ',
ίνδικτιώνος θ'.
32 (XIV 28) ήν δέ μακρός, άπλόθριξ, παλιός, στυφό μένος τούς πόδας, έτους κατά Αντιόχειαν
υ^θ', ίνδικτιώνος δ'; (XIV 47) καί προήλθεν ύπατος ό θειότατος Λέων ό μικρός έτους κατά
Αντιόχειαν φκβ' ίνδικτιώνος δωδεκάτης·; (XIV 47) και τΦ ένδεκάτω μηνί τής αύτού
ύπατείας ήρρώστησε καί τελευτά ό θειότατος Λέων ό μικρός μηνί νοεμβρίω ίνδικτιώνος
ιγ', έτους χρηματίζοντας κατά Αντιόχειαν φκγ', ών ένιαυτών ζ' καί ήμίσεως, καθώς συνε
γράψατο Νεστοριανός ό σοφώτατος χρονογράφος έως Λέοντας τού μικρού.
33 (ΧΙΠ 3°) Γενόμενος ούν ό αύτός Βάλης έν Αντιόχεια τής Συρίας μετά τού πλήθους τής
στρατιωτικής δυνάμεως μηνί νοεμβρίω δεκάτη, ίνδικτιώνι ιδ', διέσυρεν έκεΐ ένεκεν τού
ποιήσαι μετά Περσών τά πάκτα τής ειρήνης; (XIII35) Επί δέ τής βασιλείας αύτού έπαθεν
ύπό θεομηνίας Νίκαια, πόλις τής Βιθυνίας, μηνί σεπτεμβρίω ίνδικτιώνος ια'.
34 (IX 5) Καί εύθέως έμηνύθη ή παρουσία Ιουλίου Καίσαρος δικτάτορας, ό έστι μονάρχου,
τού τυραννήσαντος καί παραλαβόντος τήν 'Ρώμην καί φονεύσαντος τήν σύγκλητον καί
γενομένου μονάρχου, καί κατέφθασε τό πρόθεμα έν Αντιόχεια τή πόλει τή ιβ' τού
άρτεμισίου τού καί μαΐου μηνάς τής μετά ταύτα πρώτης έπινεμήσεως; (XIV 46) καί
προήλθεν ύπατος ό αύτός καίσαρ Λέων ό μικρός τώ ίανουαρίω μηνί τής δωδεκάτης
έπινεμήσεως τού φκβ' έτους κατά Αντιόχειαν; (XIV 47) καί ώς προσκυνεΐ αύτόν ώς
βασιλέα Ζήνων ό στρατηλάτης, ό πατρίκιος, ό αύτού πατήρ, έπέθηκε στέφανον βασιλικόν
έπί τήν κεφαλήν αύτού, τή ένάτη τού περιτίου μηνάς τής δωδεκάτης έπινεμήσεως; (XVIII
2) Ό δέ αύτός βασιλεύς έπί τής έκτης έπινεμήσεως τώ όκτωβρίω μηνί προηγάγετο κόμητα
άνατολής έν Αντιόχεια όνόματι Πατρίκιον, Αρμένιον; (XVIII3) Ό δέ αύτός Ιουστινιανός
δέδωκεν ύπατείαν τή έκτη έπινεμήσει τώ ίανουαρίω μηνί καί τοσαύτα έρριψε χρήματα
ώς ούδείς βασιλεύς έτερος ύπατεύσας.