Spuren der christlichen Erinnerungskultur in der Osterchronik

319

Namen der amtierenden Konsuln sowie Regierungs- bzw. Indiktionsjahr) auch durch
eine weitere Angabe bestimmt, nämlich die Anzahl der seit Christi Himmelfahrt ver-
gangenen Jahre. Im Falle des Polykarp verzeichnet der Verfasser des unbekannten
Werkes hierfür (zumindest nach dem Autor des Chronicon Paschalè) 133 Jahre - des-
halb konnte es passieren, dass der Märtyrer in der Chronik an dieser Stelle eingeord-
net wurde (anstatt an derjenigen, die sich auf den faktischen Zeitpunkt seines Mar-
tyriums bezieht).
In der Chronik lassen sich insgesamt 15 Zeitangaben belegen, die ab Christi Him-
melfahrt berechnet sind.25 Neben Berichten über Ökumenische Konzilien (vier Er-
wähnungen) betrifft dieses Datierungsmittel am häufigsten (fünfmal) Martyrien. Mit
großer Wahrscheinlichkeit schöpfte der Verfasser bei den auf diese Weise eingeleiteten
Abschnitten aus derselben - zur Zeit nicht näher bestimmbaren - Quelle. Übrigens
wurde auch die Malalas-Forschung mit diesem Problem konfrontiert:26 Im Werk des
syrischen Geschichtsschreibers kommt eine derartige Datumsbestimmung ebenfalls
fünfmal vor;27 dabei verweisen die beiden Autoren insgesamt zweimal auf dasselbe
(bzw. ein ähnliches) Ereignis.28 Es ist nicht festzustellen, ob beide eine gemeinsame
Quelle herangezogen haben oder ob der Verfasser des Chronicon Paschale auf diese
25 Dindorf (1832), S. 430,6-9; 431,4-9; 461,11-14; 463,3-6; 470,14-15; 480,20-481,4; 500,9-10; 510,2-3; 512,11-
13; sna-s; 524,18-525,3; 529,11-19; 562,9-16; 581,11-17; 591,1-4.
26 Geizer (1885), S. 166-7; Jeffreys/Croke/Scott (1990), S. 122-123; 187.
27 Malalas, Chronographia X 15; X 24; X 26; X 43; X 45.
28 Malalas, Chronographia X 15: Μετά δέ έτη τέσσαρα τής άναστάσεως καί άναλήψεως τού
σωτήρος ήμών Ιησού Χριστού, επί τής Βασιλείας τού αύτού Τιβερίου Καίσαρος, μετά τό
έξελθειν τόν άγιον Παύλον από Αντιόχειας τής μεγάλης, κηρύξαντα εκεί πρώτον τόν
Λόγον έν τή ρύμη τή πλησίον τού Πανθέου τή καλούμενη τών Σίγγωνος άμα Βαρνάβα,
καί έπί τήν Κιλικίαν έξελθειν, ό Πέτρος άπό Ίερουσολύμων έν τή αύτή Αντιόχεια
παρεγένετο καί τόν λόγον έδίδασκεν. καί έκεΐ αύτόν ένθρονίσας, πεισθείς τοΐς άπό
Ιουδαίων γενομένοις χριστιανοΐς, τούς έξ έθνών πιστούς ούκ έδέξατο ούτε ήγάπα, άλλ'
ούτως έάσας αύτούς έξήλθεν έκεΐθεν.
Dindorf (1832), S. 43Μ_9: Τετάρτω έτει τής εις ούρανούς άναλήψεως τού κυρίου Πέτρος ό
άπόστολος άπό Ιεροσολύμων έν Αντιόχεια τή μεγάλη τόν λόγον τού θεού έδίδασκεν, καί
τήν χειροτονίαν τής έπισκοπής δεξάμενος έκεΐσε έαυτόν ένεθρόνισεν, πεισθείς τοΐς άπό
Ιουδαίων γενομένοις χριστιανοΐς· καί τούς έξ έθνών πιστούς ούκ έδέξατο ούδέ ήγάπα,
άλλ' ούτως έάσας αύτούς έξήλθεν έκεΐθεν.
Malalas, Chronographia X 45: Τώ δέ λη' έτει μετά τό άναληφθήναι τόν σωτήρα Χριστόν ό
Τίτος τήν Ίουδαίαν παρέλαβεν καί τήν Ιερουσαλήμ έπί τής ύπατείας Κομμόδου καί
'Ρούφου, βασιλεύοντος τού πατρός αύτού Ούεσπασιανού· καί έπόρθησε τήν Ιερουσαλήμ
καί πάσαν τήν Παλαιστίνην καί τό ιερόν τών ’Ιουδαίων κατέστρεψεν έν τή αύτή τής
έορτής ήμέρα, ότε παρέλαβε τήν πόλιν, καίάπώλεσε ψυχών μυριάδας ρι', ξίφεσιν αύτούς
κατακόψας· άλλας δέ μυριάδας ιε' διαπέπρακεν αιχμαλώτων νεανίσκων καί παίδων
άρρενικών καί παρθένων κορασίων, καθώς καί Ίώσηπος ό σοφώτατος συνεγράψατο·
Dindorf (1832), S. 461,11-20: Τριακοστώ ένάτω έτει τής εις ούρανούς άναλήψεως τού κυρίου
Τίτος υιός Ούεσπασιανού τήν Ίουδαίαν παρέλαβεν καί τήν Ιερουσαλήμ, πορευθείς εις
πάσαν τήν Παλαιστίνην, τό ιερόν τών ’Ιουδαίων κατέστρεψεν. ήν δέ ή ήμέρα τής έορτής
τού πάσχα, ότε παρέλαβε τήν πόλιν Ιερουσαλήμ καί άπώλεσε ψυχών μυριάδας ρι'
ξίφεσιν αύτούς κατακόψας, καί άλλας δέ μυριάδας ιε' διαπέπρακεν αιχμαλώτων
νεανίσκων καί παιδιών άρρενικών καί παρθένων κορασίων, καθώς Ίώσηππος ό
σοφώτατος χρονογράφος συνεγράψατο·