Melanchthon-Briefwechsel

quanquam nunc quidem celanda: imt. Tutamen
olim in lucem proferre debebis perpolitas, δέ
pidas artis coloribus. Nunc ego illuRrare non
polium 3, tantum in narrando mediocrem adhi-

beo prudentiam.Mei Vangiones Rmt in vrbe^al-
liaGenebo,iic dicunt a Gaiare vocari^ Aurelia-
nnm, quo nunc Criciqs probciicitpr. Rogo te vt, ^/. ^ ^ ^

quobiam te semper ^ amarunt & coluerunt, icri-
bas adeos^4cis enim. eos a me quoq^ yaldc amari.
Ad extremum te oro,vt forti animo iis^%epe enim
^vituperat ChriRus Et Rdeiifnbecillitas
4 sblct triRiciam animi parere. Vale 111 . Id. ddo-
bris. ChriRus seruet te ac tuos.


S V O S V Μ Μ Θ3
S. D,

V o D aliquandiu diRuli ad te icribete-, ηόη
V_JL modo occupationes in cauRa fuerunt, ied
' etiam%Lumn^-tum publicer tum priuata,qua quo
nia tanta: iunt^vt nulla earum solatia ex his Audijs,
ex quihn&alioqm sbleo communium malommre-
mgjdia-petete^auferre queam, prppemodu Aie lit- ^
terarum,& Rudiorum noRtorum perteium eR.Ita ^
fit vt seribere etiam pigeat. , inquit ille,
Et hac noRra^?
qualiacuncn iunt,vacuum animum requirunt. Sa-^
^ pe etia ad te cupiente scribereRratris tui recorda-
^ ti^retundit,que opto vt DeuS tand^ ex his malis
^ ^ liberet.