Melanchthon-Briefwechsel

A M N O M. D. XXXII.
TjA s LITTERAS dedi Sebaldo affini meo,
i JLAdali tuo veteri , qui certi negocij cauda
ad conuentum RatisbonenAm proAciAitur , etA ,
quid Ariberem, plane non habebam, praeter hoc
vnum, me mirum in modum anxie tuas litteras
expedare,quod facile potes Ai(picari,diu enim
nullas accepi, & pla:ra(p geruntur apud vos & in
vicinia ve Ara, qu^ plurimum refert nos Aire. De
connehtu Noribergensi nihil huc perlatum eA,niA
^<ptoy , de exitu suipicari aliquid poHumus^-
ex his edid:is,qu3e apud nos & apud vicinos propo-
nuntur de comparandis exercitibus, qua in re et A
bellum Turcicum praetexitur, tamen multi iu (pi-
cantur longe aliud agi in vtta(p parte. Nec ego
leuiter angor (blicitudine & cura harum rerum,
etA (pero χΛΤΛ$?ο<ρίκ) tolerabilem. De rebus, qua:
apud vos adra (unt, et(i ex noAris prius (cire pla:-
ra(g potero, quam tu poisis reAribere, tamen A
quid habes, gratum mihi feceris, A nobis per Ari-
pieris. Eaidem enim res ex tuis narrationibus &
opinionibus melius intelligam. Non dubium eA
quoidam summo Audio paciAcationem impedire.
Id (ciebam priuiquam in Francis conueniretur.
Motus impendet,Ioachime, magnus, autores qui
suturi Ant, etA prauideo, non audeo tamen per-
Aribere. Etiam aliquid agi occulte inteUigo, de
quibus vtinam poAem omnes cogitationes extin-
gucre. Multa ante vulnera Germania (unt,quibus
medicina opus eA, Ad tu Ais curationes (sepe pec-
care. Me A hi tumultus opprc(Arint,commendo
tibi memoriam no Ara: amicitia:. Non valde an-
gor metu priuatorum periculorum. Ad Reipub.
N miAret