Melanchthon-Briefwechsel

A Ν,Ν Ο M. D. XXXVII. 3gl
ynlia Rc satis, adcRe ChriRum. PoRea q^gdam + <%V
addit ambigua. ORander vrgebat eum paulo acri
us ^d quia noiebamus excitari certame veheme- /y
tius^mterpeHauidiiputantem. itadisceRum eA^ <1 ^
vt inter cleros omnes consensusconRitutus/Et,
hic vero non repugnare videretur ^ jHo h^ceile/, ^ ^
inRrma ,)ed aliud agi hoc tempore non potuit,
pradertim abscnte Luthero, qui doloribus dalculi
acerrimis conRidabatur. Harc Fuit con-
grediis 7<Hy Principes deliberarunt^/An .
$ynodnspr^ciie recusanda iit, Fn vero promit- ,
tcndum^iios miRuros eRe noRram legationem Jed
non conceRiumsiudiciqmpontiRcia? parti, verum
petituros, vpRegum ^ Monarcharum autoritate
deledi homines idonei cognoscerent has contro-
ueriias^H^c fuit magna ^ difficilis deliberatio. 4
NoRrasententiaiemperfuit^ne Rmpliciter recu-
saretur Synodus^ quia etiamR Papar non liceat eRe /
i Iudicem , habet tamen luspndicendT Synodp de-
inde iudicium conRituia Synodo debet y sed ho-/.
minessacutioresdiip ut ab anphas meas ratio nc^ar
gutas quidem eRe & veras ,^sed inutiles. Eam eRe
tyrannidem PontiRcis ^ vppoAquam consenRRe-
mus, nos venturos eRe in Synodum , interpreta-
turi eRent^nos etiam PontiRci tribuere iudicandi
autoritatem. Vidi aliquid eRe periculi in mea ien-
tentia, etiam R erat h o ne Ai or. s^d vicit altera ien- .
tentia, re diu acerrime(p disputata^ vph^gEata-
lia mihi videantur. Periculum eRe vidco inucnti$
motus, niR Deus mccurrerit.J ^Quanquam Rrpe
dixi ^ rediisime eos tantum hac recuiatione vti, R
nolint quadam moderari concedere aliquid
S $ sj