Melanchthon-Briefwechsel

t ί3 ^

r,

y I ^ ANNO M. D. X t V.
Fme ineptus^iim,iiue coniilium meum proderit, te
rogo, vt Sciuro mandes, vt hoipitium adoleAenti
alicubi moneret* Conipe&u tuo & oratione exci-
tatus conualeAet. Vtinam mihi^nunc pr^iertim,
liceret eodem vti remedio. Sed me fatalis aliqua
, quam toties reprehendo , tanquam Pro-
methea ad CaucaAim alligauit. Et tamen hunc
Ibluit lupirer. Herireipondi Italis de pheologica
c^u^Aione, quam Vitus miiit proxima hyeme.
Multum eAPlatonicarum in Italicapheolo-
gia. Nec parui negocij eA ^jLraduCerc mentes ab
illa κο^ττολο^Λ ad res veras ^ iimplicem explicatio-
nem. Sed haec alias. AdoleAensdequoicribo,
orbatus vtroque parente, nunc alitur a <jemmin-
genh Equite^quem noAi.Ingenio bono eA ^ litte-
ris bene excultus. Bene vale. Cal. lunij. ^
Philippus Meiahchl
L ARISSIM O VIRO ER
DITIONE E-T VIRTVTE PRAE-
' AantiloachimbCamerario Pabcr- /
genii amico AiojjcariA! ;
S η Ϋ H PIA c& ^Tsec Filio Dei domino noAro
IcAi ChriAo, & voce^EcdeAae tu^e domeAicar,
noAra cbnAssione pfadicante, non caAi nos viue-
re,!ied Deo tegente ^ruante, ac precandum,vt
te diujieruet, & UulciAimiS familia tuar, βί vniuer-
Ae Eccleiiar. EtA enim noAra artas pene iam confe-
cit curriculum nobis datum,& hirc vita nobis qui-
dem non magnas voluptates deinceps paritura vi-
detur.