Melanchthon-Briefwechsel

A i? Ν Ο M. D. X L V.
tuam & dulciis. liberos tuos. Pridie fesH Martini^
quo dic ante annos dentum & vnumad Varnaid
pugnatum eR, cuius exempli cogitatio te deducat
ad coniiderationem aliarum hiRoriarnin , in qui-
bus huius vita? fragilitas condicitur , ac admoue-
mur^/vt animos erudianus^ quomodo ierendxjfint
communes aerumnae,quas vtDeus mitiget,& in ira
miiericordi^ recordetur,toto peRqre eum oro.
PhitMelanch,



CLARISS.IMO VIRO.ERV-
P I T I Ο N E E^ V I R T. V T E P R AR-
.C. . -y.
itantiloachimo Cam. Pab. amico
suo cariis. $. Di
—t r - . ' .'r " ' , ; ^ ;
Y7 T s i fratrem meum amo, quem quidem & a
JL/te amari non dubito , tamen ne putato me
vsquam libentius videurum quam apud tc, ne qui-
dem apud fratremRnJfolo patrio, ^ meo arbitrio
^sedes querenda ehet.Sed in qu^ tempora,&nego-
da, vel potius in quos Rudus inciderimus y vides.
Pero igitur exilium, mihicpcum alias coniolatio-
nes propono, tum vero hanc praecipuam, quod
dcioin terris durius etiam exulaRe filium &ei.
Nam me^cito exihum vocare, vbicpnq^ diim *^ne
tuis^ermonibus, & tuo conipectu. Me neceharia
negociaReip.noRra: retinuerunt^quo minus mox
ingreRusRmiterad Ascanium. Litjtera? enim ad
auiam mittenda erant.dedcholasHcis,quibus dan-
turdtipcndiar miii & in Marchiam tabellarium^
qui nondum redijt. PoRea ex noRra aula
Cy <5Γ0λ<{