Metadaten

Hampe, Karl [Hrsg.]; Baethgen, Friedrich [Hrsg.]; Heidelberger Akademie der Wissenschaften / Philosophisch-Historische Klasse [Hrsg.]
Sitzungsberichte der Heidelberger Akademie der Wissenschaften, Philosophisch-Historische Klasse (1910, 13. Abhandlung): Mitteilungen aus der Capuaner Briefsammlung (I/II) — Heidelberg, 1910

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.32159#0020
Lizenz: Freier Zugang - alle Rechte vorbehalten
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
20

K. Hampe:

fuerimus de comitis Celanensis audacia! leonis feritatem habuit in
principio, sed eum in fine leporina timiditas immutavit. Quid est,
quod tanto sopore premimini, tanta segnicie inpigretis? 8, Apparere
simul quodammodo b facitis, quod si quid c vobis dudum prosperi-
tatis evenit, non virtuti vestre, sed fortune sit d casibus imputandum,
cum, ex quo semel vobiscum fortuna lusit 49), nunquam ausi fueritis
capud stolatum e revelare.

Dubitamus f autem, ne vos in verborum exaggeracionibus offen-
damus. Sed si 8' velitis hoc diligenter attendere h, non aliorum redar-
gucionibus 1 indigetis, cum vos ipsos positos coram vobis de tribu-
nali mentis vestre k super tanta vos valeatis negligencia iudicare.
Gerte Neapolitani 1, Aversani ac ceteri de provincia contristati m expec-
tarunt usque modo adventum vestrum nec crediderunt 11 unquain 0,
quod p ita debueritis inpigrere q, nisi vos vestris operibus credulitatis 1'
huius materiam dedissetis. Putaverunt quidem se in manus vestras
omnino dedere et tam personas quam civitates et res s in vestra
ponere voluntate. Sed vos, ut salva reverencia vestra loquamur,
nullius 1 sensum vestro sensui comparatis, et respectu sapieneie vestre
ac eorurn, quos ignoramus, insipienciam reputatis sapienciam alio-
rum; contempnitis verba nostra, recte consulencium consilia repro-
batis, nos habetis adhuc 11 pro puero 60), et que v pro salute vestra
suggerimus, per unarn aurem colligitis, sed per aliam relegatis lv.
Verum quantumcumque nobis repulsa fiat, non amare x non pos-
sumus, quod y amamus, et non consulere vobis, que honori vestro
noscimus expedire.

a) Die ungebräuchliche Bildung ist wegen der Wiederholung unten beizu-
behalten. — b) So vielleicht, oder quoque statt quod Hs. — e) siquidem Hs. —-
d) sic Hs. — e) So wohl statt stolidum Hs. — f) Mit diesem Worte beginnt mit
Initiale scheinbar ein neues Stiick; es ist aber zweifellos noch derselbe Brief.
Ob vorher einige Worte ausgelassen sincl, ivird nicht deutlich; wird dubitamus
absolut gefaßt, so ist es nicht unbedingt notwendig. —■ g) etsi Hs., was sich viel-
leicht durch Wieclerholung aus dem vorhergehenden sed erklärt. — h) ateendere
Hs. —■ i) redarguicionibus Hs. — k) vestris Hs. —- 1) Neapol Hs. — m) con-
tristanti Hs. — n) So Hs.; besser wäre crederent. — o) nuquam Hs. — p) Das
Zeichen fiir pro Hs. —- q) Vgl. oben. — r) crudelitatis Hs. —■ s) korr. cms ses
Hs. — t) nuliius Hs. — u) ad Ii Hs. — v) quia Hs. — w) relegati Hs. —
x) amore Hs. — y) q, Hs.; vielleicht quem? vgl. aber irn Beginn von Nr. 2 oben:
quod pius diligimus.

49) Vgl. Anm. 48.

o0) Rainald hatte bekanntlich bei seiner Wahl zum Erzbischof' noch nic-ht
das kanonische Alter, vgl. Winkelmann, Jahrb. Ottos IV. S. 19.
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften