Metadaten

Stoeckius, Hermann; Heidelberger Akademie der Wissenschaften / Philosophisch-Historische Klasse [Hrsg.]
Sitzungsberichte der Heidelberger Akademie der Wissenschaften, Philosophisch-Historische Klasse (1913, 6. Abhandlung): Parma und die päpstliche Bestätigung der Gesellschaft Jesu 1540 — Heidelberg, 1913

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.33049#0037
Lizenz: Freier Zugang - alle Rechte vorbehalten
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
Parma und die päpstliche Bestätigung der Gesellschaft Jesu 1540. 37

surgere, et in nostris periculum
sit, ne, ut quisque erit doctior, ita
provintiam hanc, tanquam primo
aspectu minus speciosam, forsitan
detrectare conetur; cum tamen re
vera nulla sit fructuosior, vel pro-
ximis ad edificationem, vel nostris
ad charitatis et humilitatis simul
officia exercenda. Subditi vero,
tum propter ingentes ordinis utili-
tates, tum propter numquam satis
laudatum humilitatis assiduum ex-
ercitium, praeposito in omnibus ad
institutum Societatis pertinentibus
parere semper teneantur, et in
illo Christum, veluti praesentem,
agnoscant et quantum decet vene-
rentur.

4. Cum experti fuerimus iucun-
diorem, puriorem et ad proximi
aedificationem aptiorem esse vitam
ab omni avaritiae contagione quam
remotissimam et evangelicae pau-
pertati quam simillimam, cumque
sciamus Dominum nostrum Jesum
Christum servis suis, regnum Dei
solum inquirentibus, necessaria ad
victum et vestitum esse summini-
straturum, voveant singuli et uni-
versi perpetuam paupertatem, de-
clarantes quod non solum privatim,
sed nec etiam communiter possint,
pro Societatis substentatione aut
usu, ad bona aliqua stabilia aut ad
proventus, seu introitus aliquos
ius aliquod civile acquirere, sed
sint contenti usu tantum rerum
necessa.ria.rum, vo/ent/bus do-
minis, gaudere, et pecunias ac
precia rerum sibi donatarum, ad
necessaria sibi comparanda reci-
pere. Possint tamen, ad colligen-
dos a/iquos bone indolis scho-
lasticos et in locis Universita-

non possit consurgere, et in nostris
periculum sit ne, ut quisque erit
doctior, ita provinciam hanc, tan-
quam primo aspectu minus spe-
ciosam, forsitan detrectare cone-
tur; cum tamen revera nulla sit
fructuosior, vel proximis ad aedifi-
cationem, vel nostris ad charitatis
et humilitatis simul officia exer-
cenda. Subditi vero, tum propter
ingentes ordinis utilitates, tum
propter numquam satis laudatum
humilitatis assiduum exercitium,
praeposito in omnibus ad insti-
tutum Societatis pertinentibus pa-
rere semper teneantur, et in illo
Christum veluti praesentem agnos-
cant, et quantumdecet, venerentur.

4. Cum autem experti fuerimus
iucundiorem, puriorem et ad pro-
ximi aedificationem aptiorem esse
vitam ab omni avaritiae conta-
gione quam remotissimam et evan-
gelicae paupertati quam similli-
mam, cumque sciamus Dominum
nostrum Jesum Christum servis
suis regnum Dei solum inquiren-
tibus, necessaria ad victum et ve-
stitum esse subministraturum, vo-
veant singuli et universi perpe-
tuam paupertatem, declarantes
quod non solum privatim, sed ne-
que etiam communiter possintpro
Societatis sustentatione aut usu,
ad bona aliqua stabilia, aut ad
proventus seu introitus aliquos,
ius aliquod civile acquirere; sed
sint contenti usum tantum rerum
sibi donatarum, ad necessaria sibi
comparanda, recipere. Possint ta-
men habere in Universitatibus
collegium seu collegia, habentia
reditus, censusseupossessiones,
usibus et necessitatibus studen-
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften