DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.33051#0003
iooviel clie Herausgeber auch für den erlesenen Funcl getan
haben, so bleibt doch zu tun noch übrig; bei dem ersten Abschnitt
ψευδομαρτυρίου finde ich zu bemerken:
Pap. Hal. 1
ed. Gracea Halensis in Dikaiomata (Berlin 1903), S. 15 ff.
col II.
έάν δέ τις καταδικασθείσης αύτοΰ δί-
45 κης έπιλαβόμενος τών μαρτόρων γράψηται
δίκην κατά τό διάγραμμα, ένγυος μέν
παρ’ αύτοΰ λαμβανέτω ό πράκτωρ ή ό ύπη-
ρέτης παραμονής, τήν δέ πράΕιν «τήν δέ
πράΗν» μή συντελείτω, έως άν ή του ψευ-
(X
50 δομαρτυρίου δίκη συντελεσθή<ι>, και εμ μέν
«και έάμ μέν» ν[ικάι] τούς μάρτυρας, άφείσθω
τής καταδίκη[ς κ]αι ή διεγγόησις άκυρος
έστω, [οί] δέ μάρτ[υρε]ς είσπρασσέσθωσαν' έάν δέ
«έν δ[έ» ή]σσηθήι, συν[τ]ελείτω ό πράκτωρ ή ό ύ-
55 πηρέτης τήν π[ρά]Ηιν. έάν δέ τιν άποδ[ι-]
[κ]ασθείσης αύτώι [δί]κης έπιλάβηται τών
μα[ρ]τύρων και γρ[αψ]άμενος δίκην ψευδομαρ-
[ τ]υρίου νικήσηι, οι [τ]ε μάρτυρης τήν κατα-
δίκην είσπρασσέσ[θ]ωσαν κατά τό διάγραμ-
60 μα κα'ι ό παρασχόμ[ε]νος αύτούς άποτινέτω
τώι νικήσαντι τό τε τίμημα τής άποδικα-
[σ]θείσης δίκης, έφ’ ής παρέσχετο τούς μάρτυρας
[κ]αι τό έπιδέκατον ή έπιπεντεκαιδ] έ]κατον.
[έ]άν δέ άμφότεροι οί άντίδικοι έπιλαβόμενοι
, 46 1. ένγΰους. — 50 = έάμ. — 52 Die Paragraphos unter dieser Zeile sollte
vielmehr unter Z. 53 stehen. — 55 1. τις. — [x]e] Die Ergänzung ist durch
Spuren gesichert. — 1. μάρτυρες. — 61/62 τής άποδικασθείσης δίκης korrigiert
aus τήι άποδικασθείσηι δίκηι. “
1*
haben, so bleibt doch zu tun noch übrig; bei dem ersten Abschnitt
ψευδομαρτυρίου finde ich zu bemerken:
Pap. Hal. 1
ed. Gracea Halensis in Dikaiomata (Berlin 1903), S. 15 ff.
col II.
έάν δέ τις καταδικασθείσης αύτοΰ δί-
45 κης έπιλαβόμενος τών μαρτόρων γράψηται
δίκην κατά τό διάγραμμα, ένγυος μέν
παρ’ αύτοΰ λαμβανέτω ό πράκτωρ ή ό ύπη-
ρέτης παραμονής, τήν δέ πράΕιν «τήν δέ
πράΗν» μή συντελείτω, έως άν ή του ψευ-
(X
50 δομαρτυρίου δίκη συντελεσθή<ι>, και εμ μέν
«και έάμ μέν» ν[ικάι] τούς μάρτυρας, άφείσθω
τής καταδίκη[ς κ]αι ή διεγγόησις άκυρος
έστω, [οί] δέ μάρτ[υρε]ς είσπρασσέσθωσαν' έάν δέ
«έν δ[έ» ή]σσηθήι, συν[τ]ελείτω ό πράκτωρ ή ό ύ-
55 πηρέτης τήν π[ρά]Ηιν. έάν δέ τιν άποδ[ι-]
[κ]ασθείσης αύτώι [δί]κης έπιλάβηται τών
μα[ρ]τύρων και γρ[αψ]άμενος δίκην ψευδομαρ-
[ τ]υρίου νικήσηι, οι [τ]ε μάρτυρης τήν κατα-
δίκην είσπρασσέσ[θ]ωσαν κατά τό διάγραμ-
60 μα κα'ι ό παρασχόμ[ε]νος αύτούς άποτινέτω
τώι νικήσαντι τό τε τίμημα τής άποδικα-
[σ]θείσης δίκης, έφ’ ής παρέσχετο τούς μάρτυρας
[κ]αι τό έπιδέκατον ή έπιπεντεκαιδ] έ]κατον.
[έ]άν δέ άμφότεροι οί άντίδικοι έπιλαβόμενοι
, 46 1. ένγΰους. — 50 = έάμ. — 52 Die Paragraphos unter dieser Zeile sollte
vielmehr unter Z. 53 stehen. — 55 1. τις. — [x]e] Die Ergänzung ist durch
Spuren gesichert. — 1. μάρτυρες. — 61/62 τής άποδικασθείσης δίκης korrigiert
aus τήι άποδικασθείσηι δίκηι. “
1*