10
FR. PREISIGKE :
13a
"Εχ(ειν)
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
3-4
34a
[[xO-]] ß. Εύ§οαμο<νί;>§ί "Ηρωνος άστ]],
μετά χυρίου τοΰ §ε§ομένου οίύτγί
χοίΕ' ύπόμνημκ πρυτ&νεων,
ού χρόνος έμ πρυτκνίω τού
Πε . . . ιείου
ένεστώτος έτους [[χκί μηνός]], Σκ-
ρκπίωνος τοΰ χοιί Ήροιχλείόου
του Γκίου Σωσιχοσμείο τού
τεί,μψ υ
χκί ΆλΕοίΐέως, [[πωλΐ]] §ούλο[[ν]]
τος
Ιίθ(νωποί[[τοί]] ένγενοΰς Άλεξοιν-
όρίοί, τοΰ χοίτοιγεγροίμμένου
[ύ]μΐν ύπ' οΰύτγ]ς χατά συνχώρη-
σιν όιά τοΰ χοοτο:λογείου όιπλω
χρήμοίτί., πιστοΰ χοίί άόράστου
χοΐί. όντοο έχτός ίεράς νόσου
χοώ έπκφγς, ώστε άπέχιν οίύτήν
τάς όλοις τγς τιμης S άυ, σύν
οίίς έχι §ίά χψός S άρ τάς λοι-
πάς, βεβοποΰντος Άρποχρκ-
τίωνος τοΰ Τοωρείνου τοΰ Άρ-
ποχροιτίωνος Σωσιχοσμείου
[τ]οΰ χοίί ΆλΕοωέως, τ.
—:-ΙΧΟί-
Der Gesämtcharakter dieser Urkunde ist unter dem Gesichts-
punkte zu betrachten, daß sie, was EiTREM nicht erwähnt, aus
einer Bank in Alexandrien stammt. Dahin deutet zunächst
der Umstand, daß die beiden Käufer (Z. 3—7) und der Gewährs-
mann der Verkäuferin (Z. 31) einer alexandrinischen Phyle an-
gehören, ferner daß die Verkäuferin ais άστή bezeichnet wird.
Unter άστή ist die alexandrinische Bürgerin. zu verstehen, wie
WiLCKEN in den Dikaiomata S. 34 unter Zurückweisung der
älteren gegenteihgen Ansichten mit Recht hervorhebt. Sodann
spricht. für Alexandrien der Satz (Z. 15): μετά χυρίου τοΰ δεόομένου
ο:ύτρ χοΈ' ύπόμνημο: πρυτάνεων, ού χρόνος έμ πρυτκνείω τοΰ ένεστώτος
έτους [[χοά μηνός]]. Wenn die Gewährung eines Frauenvormundes
FR. PREISIGKE :
13a
"Εχ(ειν)
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
32
33
3-4
34a
[[xO-]] ß. Εύ§οαμο<νί;>§ί "Ηρωνος άστ]],
μετά χυρίου τοΰ §ε§ομένου οίύτγί
χοίΕ' ύπόμνημκ πρυτ&νεων,
ού χρόνος έμ πρυτκνίω τού
Πε . . . ιείου
ένεστώτος έτους [[χκί μηνός]], Σκ-
ρκπίωνος τοΰ χοιί Ήροιχλείόου
του Γκίου Σωσιχοσμείο τού
τεί,μψ υ
χκί ΆλΕοίΐέως, [[πωλΐ]] §ούλο[[ν]]
τος
Ιίθ(νωποί[[τοί]] ένγενοΰς Άλεξοιν-
όρίοί, τοΰ χοίτοιγεγροίμμένου
[ύ]μΐν ύπ' οΰύτγ]ς χατά συνχώρη-
σιν όιά τοΰ χοοτο:λογείου όιπλω
χρήμοίτί., πιστοΰ χοίί άόράστου
χοΐί. όντοο έχτός ίεράς νόσου
χοώ έπκφγς, ώστε άπέχιν οίύτήν
τάς όλοις τγς τιμης S άυ, σύν
οίίς έχι §ίά χψός S άρ τάς λοι-
πάς, βεβοποΰντος Άρποχρκ-
τίωνος τοΰ Τοωρείνου τοΰ Άρ-
ποχροιτίωνος Σωσιχοσμείου
[τ]οΰ χοίί ΆλΕοωέως, τ.
—:-ΙΧΟί-
Der Gesämtcharakter dieser Urkunde ist unter dem Gesichts-
punkte zu betrachten, daß sie, was EiTREM nicht erwähnt, aus
einer Bank in Alexandrien stammt. Dahin deutet zunächst
der Umstand, daß die beiden Käufer (Z. 3—7) und der Gewährs-
mann der Verkäuferin (Z. 31) einer alexandrinischen Phyle an-
gehören, ferner daß die Verkäuferin ais άστή bezeichnet wird.
Unter άστή ist die alexandrinische Bürgerin. zu verstehen, wie
WiLCKEN in den Dikaiomata S. 34 unter Zurückweisung der
älteren gegenteihgen Ansichten mit Recht hervorhebt. Sodann
spricht. für Alexandrien der Satz (Z. 15): μετά χυρίου τοΰ δεόομένου
ο:ύτρ χοΈ' ύπόμνημο: πρυτάνεων, ού χρόνος έμ πρυτκνείω τοΰ ένεστώτος
έτους [[χοά μηνός]]. Wenn die Gewährung eines Frauenvormundes