Metadaten

Weinreich, Otto; Heidelberger Akademie der Wissenschaften / Philosophisch-Historische Klasse [Hrsg.]
Sitzungsberichte der Heidelberger Akademie der Wissenschaften, Philosophisch-Historische Klasse (1930/31, 7. Abhandlung): Fabel, Aretalogie, Novelle: Beiträge zu Phädrus, Petron, Martial und Apuleius — Heidelberg, 1931

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.40158#0009
Lizenz: Freier Zugang - alle Rechte vorbehalten
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
9

Fabel, Aretalogie, Novelle.
I. Kapitel.
Phädrus app. 14 und Apuleius’ Charite-Novellen.
A. Die Phädrusfabel.
Die nur aus der Appendix Perottina (14), nicht auch aus
Romulus bekannte Phädrusfabel von den zwei Freiern, der Braut
und dem Esel als schicksalshaftem Helfer lautet:1
Unam expetebant virginem iuvenes dao.
vielt locuples genus et formam pauperis.
ut nuptiarum dictus advenit dies,
amans, dolorem quia non poterat perpeti,
5 maerens propinquos contulit se in liortulos,
quos idtra paulo villa splendens divitis
erat acceptura virginem e matris sinu,
parum ampla in nrbe visa quod fuerat domus.
pompa explicatur; turba concurrit frequens,
10 et coniugalem praebet Hymenaeus facem.
asellus autem, qui solebat pauperi
quaestum referre, stabat portae in limine,
illum puellae casu conducunt sui,
viae lubores teneros ne laedant piedes.
iö repente caelum Veneris misericordia
ventis movetur; intonat mundi fragor
noctemque densis horridam nirnbis parit.
lux rapitur oculis; et simul vis grandinis
effusa trepidos passim comites dissipat,
20 sibi quemque cogens petere praesidium fuga.
asellus notum proxime tectum subit,
et voce magna sese venisse indicat.
procarrunt pueri, pulchram adspiciunt virginem
et admirantur: deincle domino nuntiant.
25 inter sodales Ule paucos accubans
amorem crebris avocabat poculis.
ubi nuntiatum est, recreatus gaudiis
hortante Bacclio et Venere, dulcis perficit
aequalitatis inter pjlausus nuptias.

1 Phädrustexte nach Postgates Ausgabe von 1919 zitiert, der gegenüber
die von Alice Brenot (Paris 1924) keinen Fortschritt bedeutet.
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften