Metadaten

Nikolaus [Hrsg.]; Koch, Josef [Hrsg.]; Heidelberger Akademie der Wissenschaften / Philosophisch-Historische Klasse [Hrsg.]
Sitzungsberichte der Heidelberger Akademie der Wissenschaften, Philosophisch-Historische Klasse (1936/37, 2. Abhandlung): Vier Predigten im Geiste Eckharts — Heidelberg, 1937

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.41989#0086
Lizenz: Freier Zugang - alle Rechte vorbehalten
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
86

Josef Koch Cusanus-Texte: I. Predigten 2/5.

nae praevidisse regem et ducem sectae natum et in qua regione,
v2134 vb non tamen praecise in quo oppido |] aut qua domo. Ita Messala
scribit veteres notasse in prima facie Virginis ascendere virginem
ablactantem puerum, quem gentes adorarent, et secundum illos
5 isti astrologi venerunt, ut illum in terris viderent sensibilibus oculis,
cuius constellationem praeviderant in oriente, unde venerant.
B. Sed nos istas coniecturas non curemus attendentes magos
esse ductos signo visibili, quod praecedebat eos in forma stellae:
in quo signo certificati fuerunt illum esse natum, a quo omnis sa-
io pientia, qui ab omnibus huius mundi sapientibus quaerendus, cog-
noscendus et adorandus.
4. Verba autem thematis nostri, quae sunt nunc exponenda,
primo possunt secundum magistrum Ekkardum super Iohannem
depressive capi ut dicatur: ,,Rex Iudaeorum qui natus est,
15 est ubi“ sive locus absolute, ac si sapientes dixissent: ille rex
qui natus est, est Deus, qui est ,,omnium locus“. Nam
sic omnes sapientes viderunt Deum locum esse. In loco enim omnia
2. tamen non L praecise et V2 4. adoraverunt L
5. uerunt L
12. nostri corr. ex nostris V2
13. super] secundum add. et dei. L 14. depressive] dispositive V2 L\
cf. notam i. h. I.
2. Messala. Cf. Sermo „Ibant magi“ (Vx 9ob): „Alii astrologice de
hoc scripserunt, sicut Messalaha Arabs et ceteri, quod nasci de virgine in-
carnandus Dei Filius deberet“ elc. Sed auctor huius prophetiae astrologicae est AL-
BUM AS AR; cf. Introductor ium in astronomiam ALBUM AS ARIS ABU-
LACHI octo continens libros partiales, Augustae Vindelicorum 1489 (GKW 840),
L. VI c. 2 [De naturis signorum): „Virgo signum fertile bipartitum triforme.
Oritur in primo eius decano. . . . puella. . . . virgo immaculata corpore decora,
vultu venusta, habitu modesta, crine prolixo, manu geminas arietas tenens,
supra solium auleatum residens, puerum nutriens ac iure pascens, . . . puerum
dico, a quibusdam nationibus nominatum Iesurn significantibus eiza, quem
nos Graece Christum dicimus:“ Textum arabicum illius capituli cum
traductione germanica edidit C. DYROFF in: FR. ROLL, Sphaera, 1903,
p. 490seq. De Virgine vid. p. 512113. De traductionibus latinis ibidem p. 484seq.
Qua traductione CUSANUS usus sit, nescio; termino facies utuntur et IOHAN-
NES HISPALENSIS [ut mihi V. STEGEMANN scripsit) et PETRUS DE
ABANO, terminum ablactare nullibi invenies.
7. cf. THOMAS S. theol. III q. 36 a. 7. CUSANUS Sermo „Ibant
magi“ (ante 1439), V1 f. 10 va.
9—11. cf. „Ibant magi“ 9va.
13. cf. ECHARDUS In Ioh. n. 199 (100ra): ,,'Ubi habitas’(/oA 1, 38).
Notandum, quod ista propositio potest legi etiam depressive, ut sit sensus:
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften