Metadaten

Creutz, Rudolf; Heidelberger Akademie der Wissenschaften / Philosophisch-Historische Klasse [Editor]
Sitzungsberichte der Heidelberger Akademie der Wissenschaften, Philosophisch-Historische Klasse (1938/39, 3. Abhandlung): Medizinisch-physikalisches Denken bei Nikolaus von Cues: und die ihm als "Glossae cardinalis" irrig zugeschriebenen medizinischen Handschriften — Heidelberg, 1939

DOI Page / Citation link: 
https://doi.org/10.11588/diglit.41998#0020
License: Free access  - all rights reserved
Overview
loading ...
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
20

Rudolf Creutz:

accedamus. Liber igitur iste
dividitur primo in duas partes in
prohemium seil, et tractatum.
Pars autem secunda ibi incipit:
Medicina est scientia etc. Prima
pars est praesentis lectionis et
dividitur in sex partes. In prima,
ut vult Haly, ostendit quot sunt
doctrine ordinarie, ut nos invi-
tet ad artem dyalecticam addi-
scendam. In secunda ostendit
quae sunt ut ibi „prima quidem
ex finis notione etc.“, quia reso-
lutiva [doctrina] terminis sive
diffinitiva quae elegit multis
nominibus nuncupantur; ne
propter hoc aliquis crederet, rem
esse diversam sicut nomina sunt
diversa, ideo ostendit in tertia
parte quod multis nominibus ac
diversis nominantur, ut ibi ap-
pellare autem licet etc.
In quarta ostendit causam
suscepti operis ut ibi conati sunt
etc., quoniam ibi dixerat quod
ex resolutiva doctrina omnes
alie consistere et sic videtur esse
nobilior omnibus et sic istam
debet eligere etiam inde diffini-
tivam. Ideo quinta parte osten-
dit quod in uno est nobilior et in
alio innobilior et in hac via
ipsam eligit, ut ibi bis vero diffi-
nitivam faciemus etc. In sexta
parte et ultima ponit utilitatem
huius artis et etiam insinuat
modum procedendi, ut ibi quae
vero secundum partem etc. et
haberet divisio lectionis et sunt
sex particule. Circa primam par-

quos composuit Galienus.
Hiis visis ad divisiones libri
veniendum. Liber iste dividitur
in duas partes in prohemium
seil, et tractatum, pars autem
secunda ibi incipit: Medicina
est scientia etc. Prima pars est
praesentis lectionis et dividitur
in sex partes. In prima osten-
dit auctor quot sunt doctrine
ordinarie, ut nos invitet ad
artem dialecticam dictam et
addiscendam. Secundo ostendit
que sunt ut ibi „prima qui-
dem est ex finis notione etc.“
et quia resolutiva et diffinitiva
[doctrina] termini, quam elegit
multis nominibus appellantur,
ne propter hoc crederet aliquis
rem esse diversam sicut no-
mina sunt diversa, ideo osten-
dit in tertia parte quod mul-
tis nominibus et diversis no-
minantur, ut ibi appellare au-
tem licet etc. In quarta osten-
dit causam suscepti operis ut ibi
conati sunt etc. et quoniam ibi
dixerit quod ex doctrina resolu-
tiva omnes alie consistunt et sic
videtur esse nobilior omnibus et
sic deberet istam eligere et inde
diffinitivam. Ideo in quinta
parte ostendit quod in uno est
nobilior et in alio non est nobi-
lior et in hac via ipsam eligit, ut
ibi fiunt ( ?) diffinitivam etc. In
sexta particuJa et ultima ponit
utilitatem huius artis et etiam
insinuat modum procedendi in
hac arte, ut ibi que vero secun-
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften