Sitzungsberichte der
Heidelberger Akademie der Wissenschaften

40
95
100
105
110

Viktor Pöschl

ΣΩ.
(Mo.)
(Σω.)

[κα]ί μ[ήν δο]κώ μ[ο]ι την καλήν τε κάγαθήν col. iii.29
ίδεΐν έρωμένην αν.]ω. κενός
πιθανευομένην καί. προσδοκώσαν - αύτ[ί]κα
φησίν δ’ έν αύτή(ι) - παν δ κομίζω χρυσίον
'πάνυ γάρ κομίζει τού [το] καί νή τούς θεούς
ε[λ] ευθερίως - τί [ς] μάλλον; - άξί[ω]ς τ’ εμού.’
α[ύ]τή δ’, ί[κα]ν[ώς] καλώς ποοΰ[σ]ά [γ’], εύρέθη
ο[ϊ]α(ν) ποτ’ ω(ι)[μ]ην ούσα, τον δ’ άβέλτερον
Μόσχον ε.έ.· καί τά μέν έγωγ’ οργίζομαι,
τά δ’ ούκ εκείνον τού γεγονότος αίτιον
αδικήματος νενόμικα, τήν δ’ ίταμωτάτην
πασών εκείνην. ΜΟ. είτ’ άκούσας ενθάδε
είναι με, πού γης έστι; χαϊρε, Σώστρατε.
καί σύ. (Μο.) τί κατηφής καί σκυθρωπός, είπε μοι,
καί βλέμμα τοΰθ’ ύπόδακρυ; μή νεώτερον
κακόν κατείληφάς τι τών [γ’] ενταύθα; (Σω.) ναί.
είπ’, ού[2-3]γεις; (Σω.) ένδον γάρ, αμελεί, Μόσχε. (Μο.) πώς;
τ[ traces ]φιλοΰντα τον προ τού χρόνον
traces ]α· τούτο πρώτον ών ε. . [
[ traces ]ήδίκηκας. (Μο.) ήδίκηκα δέ

εγώ σε; μή γένοιτο τούτο, Σώστρατε.
(Σω.) ούκ ήξίουν γούν ούδ’ εγώ. (Μο.) λέγεις δέ τί;

remains of orte more line

92 Possibly ήδ[έ] ως, after Sandbach and Lloyd-Jones
99 Perhaps έλέω (Rea); or έ<λα>Θεν, έ<λα>βεν ?
107 είπ’ or είτ’; [λέ]γεις Sandbach; perhaps [π(α)ρά]γεις
(cf. T. Eun. 87) 108, 110 [± 9] 109 [± 11]
107 ένδον γάρ Moscho dat Gaiser.