DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.29140#0412
5
10
x 5
20
4°8 CONFESSIO TETRAPOLITANA
peccata sua et populi confitetur, deinde ad populum Euangelion aliquod
breuiss[imum] annunciat, uelut illud: Sermo certus et omni acceptione dignus,
venit in hunc mundum Jesus Christus vt peccatores saluos faceret J J. Mox canit
ecclesia psalmum aliquem, Kyrieleison, Gloria in ex[celsis]; continuo
Collecta Scripturis consona a prespytero subiungitur, post eam legit ex
Epistola aliqua apostolica paruula quaedam et paucis idem renarrat.
Cuius ubi finem fecit, canit rursus Ecclesia uel X praecepta, uel psalmum
aliquem; postea prespyter Suggestum conscendit ex Euangelicis hystorijs
populo praedicaturus iusta concione, quam plebs confessione fidei »Credo
in vnum Deum« suscipit. Rursus presbyter versus plebem hortatur, vt
se ipsos domino offerant et vitulos labrorum suorum; Et mox ad prae-
fationem pergit, adiungit »sanctus« et precationem pro magistratu et tota
ecclesia, quam finit in verbis Euangelistarum de coena dominica. Nar-
rans autem verba Christi, ut antea solitus fuit, panem et calicem eleuans
populo ostendit. Mox precatur rursus paucis et simul explicat, ad quid
habenda sit memoria mortis Christi, cuj preci subiungit orationem
dominicam, Agnus dei; postea communicat cum aliquibus. Ilico canit
Ecclesia »Got sy gelobet«, et mox prece breuissima offerimus absolu-
tionem, et plebs cum benedictione dimittitur. Omnia autem dicuntur et
canuntur germanicae.
Consulite fratribus, quid secundum
Scripturas, ad Eccleasiae aedificationem
in his omnibus, seruandum quidne
abijciendum ducatis.
Schluß des Briefes weicht stark von unserem Text ab und schildert die Liturgie
ausführlicher. Es folgen kurze Bemerkungen zum Abendgebet, Krankenabendmahl,
zu Trauungen und Exequien.
15. iTimi,i5.
10
x 5
20
4°8 CONFESSIO TETRAPOLITANA
peccata sua et populi confitetur, deinde ad populum Euangelion aliquod
breuiss[imum] annunciat, uelut illud: Sermo certus et omni acceptione dignus,
venit in hunc mundum Jesus Christus vt peccatores saluos faceret J J. Mox canit
ecclesia psalmum aliquem, Kyrieleison, Gloria in ex[celsis]; continuo
Collecta Scripturis consona a prespytero subiungitur, post eam legit ex
Epistola aliqua apostolica paruula quaedam et paucis idem renarrat.
Cuius ubi finem fecit, canit rursus Ecclesia uel X praecepta, uel psalmum
aliquem; postea prespyter Suggestum conscendit ex Euangelicis hystorijs
populo praedicaturus iusta concione, quam plebs confessione fidei »Credo
in vnum Deum« suscipit. Rursus presbyter versus plebem hortatur, vt
se ipsos domino offerant et vitulos labrorum suorum; Et mox ad prae-
fationem pergit, adiungit »sanctus« et precationem pro magistratu et tota
ecclesia, quam finit in verbis Euangelistarum de coena dominica. Nar-
rans autem verba Christi, ut antea solitus fuit, panem et calicem eleuans
populo ostendit. Mox precatur rursus paucis et simul explicat, ad quid
habenda sit memoria mortis Christi, cuj preci subiungit orationem
dominicam, Agnus dei; postea communicat cum aliquibus. Ilico canit
Ecclesia »Got sy gelobet«, et mox prece breuissima offerimus absolu-
tionem, et plebs cum benedictione dimittitur. Omnia autem dicuntur et
canuntur germanicae.
Consulite fratribus, quid secundum
Scripturas, ad Eccleasiae aedificationem
in his omnibus, seruandum quidne
abijciendum ducatis.
Schluß des Briefes weicht stark von unserem Text ab und schildert die Liturgie
ausführlicher. Es folgen kurze Bemerkungen zum Abendgebet, Krankenabendmahl,
zu Trauungen und Exequien.
15. iTimi,i5.