332

Aristophanes

fr. 60 K.-A. (57 K.)
Sud. α 3771
Άργεϊοι φώρες· έπί τών προδήλως πονηρών, οί γάρ Άργεϊοι επί κλοπή κωμω-
δοϋνται. Αριστοφάνης Άναγύρω.
Argeische Diebe: In Bezug auf offenkundig verbrecherische Menschen. Die
Argeier werden nämlich wegen Diebstahls verspottet. Aristophanes im Anagyros.
Diskussionen Bergk ap. Meineke II.2 (1840) 965-6 (vgl. lacobi ap. Meineke
V.l (1857) 59); Bothe 1844b, 25-6; Muhl 1881, 48; Crusius 1883, 55 Anm. 1. 151
Anm. 1; Goebel 1915, 42; Pearson 1917,1138-9 adSoph. fr. 198; Radt 1977, 191
ad Soph. fr. 201h; Kassel/Austin, PCG III.2 (1984) 60 (und vgl. VII (1989) 368
adPhilonid. fr. 11); Gil 1984-1985, 132 Anm. 17 (= Gil 2010, 161 Anm. 17); Gil
1989, 59; Arnott 1996, 462 ad Alex. fr. 157; Pellegrino 2015, 66.
Zitatkontext Derselbe Eintrag ist (ohne den Hinweis auf Aristophanes)
auch bei Macar. 2,28 vol. II p. 146 Leutsch (Άργεϊοι φώρες· επί τών προδήλως
πονηρών, οί γάρ Άργεϊοι επί κλωπεία κωμωδούνται) überliefert. Vgl. daneben
auch Diogenian. 2,79 vol. I p. 209 Leutsch-Schneidewin Άργεία φορά· επί
τών συκοφαντών, οί γάρ Άργεϊοι φιλόδικοι, Hesych. α 7015 Άργεία φορά
(σφυρά cod.)· ώς φιλόδικους καί συκοφάντας Άργείους κωμωδοϋσιν, Eust.
in II. 286,18-20 vol. I ρ. 440,22-24 van der Valk νυν δέ τοσοΰτον ρητέον, ότι
παροιμία έκ τούτου (d. h. dem Namen der Stadt Argos) φέρεται τό Άργεία
φορά παρά Παυσανία (α 142 Erbse), έσκώπτοντο γάρ, φησιν, Άργεϊοι εις
φιλοδόξους καί συκοφάντας. Zur Verspottung der Argeier als Diebe vgl.
auch Append. prov. 3,35 vol. I p. 423 Leutsch-Schneidewin καί γάρ Άργείους
όράς· αϋτη Σοφόκλειος· πεποίηταιγάρ Εριφύλη προςΆλκμαίωναλέγουσα...
(fr. *201h R.). εϊρηται δέ έπί τών έκτενώς προς ότιούν βλεπόντων καί
καταπληκτικόν τι δοκούντων όράν. οί δέ έπί τών εις κλοπήν ύπονοουμένων.
κωμωδούνται γάρ Άργεϊοι έπί κλοπή ώσπερ καί Σοφοκλής (Άλεξις Crusius
1883, 151: Αριστοφάνης Radt 1997, 191; vgl. Arnott 1996, 462) έχρήσατο mit
Pearson 1917,1138-9 (kürzer Macar. 2,38 vol. II p. 147 Leutsch Άργείους όράς-
έπί τών ότιούν άποβλεπόντων καταπληκτικώτατα. καί έπί τών έπί κλοπή
ύπονοουμένων ιδίως, παρόσον εις τούτο κωμωδούνται Άργεϊοι).
Die Bezüge zwischen den verschiedenen Zeugnissen genauer aufzuschlüs-
seln, dürfte unmöglich sein. Klar ist jedenfalls, dass auch der Sudaeintrag
letztlich (direkt oder indirekt) auf eine paroimiographische Quelle zurückgeht.
Daraus folgt auch, dass sich der Hinweis auf Aristophanes wahrscheinlich auf
das Lemma selbst, und nicht einfach die Verspottung der Argeier als Diebe,