Metadaten

Orth, Christian; Aristophanes
Fragmenta comica (FrC) ; Kommentierung der Fragmente der griechischen Komödie (Band 10,3): Aristophanes, Aiolosikon - Babylonioi (fr. 1-100): Übersetzung und Kommentar — Heidelberg: Verlag Antike, 2017

DOI Page / Citation link: 
https://doi.org/10.11588/diglit.53730#0393
License: Free access  - all rights reserved
Overview
loading ...
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
Βαβυλώνιοι (test, vi)

389

καί χειροτονητάς άρχάς καί Κλέωνα, παρόντων των ξένων) ist hier nur die
Erwähnung der gewählten Beamten geblieben. Vgl. zu test. iv.

test, vi K.-A.
Arg. (RVTLhAld) Ar. Pac. 2 Holwerda (vgl. Olson 1998, 1-2)
φέρεται εν ταϊς διδασκαλίαις (Arist. fr. 622 Rose3 = fr. 435,2 Gigon) δεδιδαχώς
(/έτέραν) ex TLhAld add. Olson) Ειρήνην ομοίως (όμωνύμως Dindorf: είρη-
μένην ομοίως Holwerda) ό Αριστοφάνης, άδηλον ούν, φησίν Ερατοσθένης
(fr. 38 Strecker), πότερον την αυτήν άνεδίδαξεν ή έτέραν καθήκεν, ήτις οϋ
σώζεται. Κράτης μέντοι δύο οίδε δράματα γράφων ούτως (fr. 118 Broggiato)·
“άλλ’ ούν γε έν (έπί TLh) τοϊς Άχαρνεΰσιν ή Βαβυλωνίοις ή έν τή έτέρα
Ειρήνη” καί σποράδην δέ (διά VTLh) τινα ποιήματα παρατίθεται (περιτίθε-
ται ELh), άπερ έν τή νϋν φερομένη ούκ έστιν.
In den Didaskalien (Arist. fr. 622 Rose = fr. 435,2 Gigon) wird angegeben,
dass Aristophanes einen Frieden mit gleichem Titel (?) aufgeführt habe.
Es ist unklar, sagt Eratosthenes (fr. 38 Strecker), ob er denselben (Frieden)
wiederaufgeführt hat oder einen anderen auf die Bühne gebracht hat, der
nicht erhalten ist. Krates freilich kennt zwei Dramen, wenn er folgen-
dermaßen schreibt (fr. 118 Broggiato): „aber/ sondern wenigstens/jedenfalls
in den Acharnern oder Babylönioi oder im zweiten Frieden“. Und er zitiert
verstreut einzelne Stellen, die im heute bekannten Frieden nicht stehen.
Diskussionen Dindorf 1829, 63 (~ Dindorf 1835, 547, Dindorf 1838a, 457,
Dindorf 1869, IV 187); Bergk ap. Meineke II.2 (1840) 983.1063-4; Kock I (1880)
416. 467; Strecker 1884, 35; Boudreaux 1919, 79-80; Olson 1998, xlviii. 1-2.
63-4; Broggiato 2001, 113. 270.
Kontext Eine Diskussion von Aristophanes’ zweitem Frieden, der Eratosthe-
nes nicht zugänglich war (also in der Bibliothek von Alexandria fehlte), dage-
gen von Krates von Mallos zitiert wurde. Dafür wird als Beleg ein wörtliches
Zitat des Krates angeführt (der wahrscheinlich ein Exemplar in der Bibliothek
von Pergamon fand; vgl. Olson 1998, xlviii).102

102 Anders Broggiato 2001, 270, die bemerkt, dass sich aus den Zitaten des Krates nicht
zwangsläufig ergebe, dass die Bibliothek von Pergamon eine Kopie des zweiten
Friedens besaß, „perche Gratete poteva aver tratto i versi ehe citava da compilazioni
precedenti“ (270). Dann stellt sich aber die Frage, woher diese „compilazioni“ (aus
welcher Zeit?) Zugang zu dem äußerst seltenen (und selbst in Alexandria nicht
verfügbaren) Text haben konnten. Die Annahme, dass eine große Bibliothek wie
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften