Βαβυλώνιοι (test. *xi)

401

Diskussionen Vgl. zu test. *ix.
Kontext Rede des Dikaiopolis vor den Acharnern im Kostüm des Telephos
(Ar. Ach. 497-556). Dabei spricht er teilweise erneut (wie schon in Vers 377-82
= test. *ix) für Aristophanes selbst. Auf den Vorwurf, die Stadt zu verunglimp-
fen (503) wird wenig später in derselben Rede noch einmal Bezug genommen
(515-6 ούχ'ι την πόλιν λέγω- / μέμνησθε τοΰθ’, ότι ούχί την πόλιν λέγω).
Interpretation Aus der Passage geht hervor, dass ein wichtiger Punkt von
Kleons Vorwurf gegen Aristophanes (vgl. zu test. *ix) die Tatsache war, dass
die Babylönioi an den Dionysien, und damit in Anwesenheit von Fremden,
aufgeführt wurden (vgl. dazu auch test, iv und v). Zu einem umfassenden
Kommentar der Stelle vgl. Olson 2002, 201-4.
Die Metaphorik in Vers 507-8 (zur Erklärung der Stelle vgl. Olson 2002,
203-4) knüpft vielleicht direkt an die Mühle an, in der in den Babylönioi die
babylonischen Sklaven arbeiten (vgl. Rostagni 1925, 481 mit Anm. 3, und oben
S. 353).

test. *xi (ohne Nummer in PCG)
Ar. Ach. 628-64
έξ ού γε χοροϊσιν έφέστηκεν τρυγικοϊς ό διδάσκαλος ήμών,
οϋπω παρέβη προς τό θέατρον λέξων ώς δεξιός έστιν.
630 διαβαλλόμενος δ’ ύπό των εχθρών έν Αθηναίοις ταχυβούλοις
ώς κωμωδεΐ τήν πόλιν ήμών καί τόν δήμον καθυβρίζει,
άποκρίνασθαι δεϊται νυνί πρός Αθηναίους μεταβούλους.
φησίν δ’ είναι πολλών αγαθών αίτιος ύμϊν ό ποητής
παύσας υμάς ξενικοϊσι λόγοις μή λίαν έξαπατάσθαι,
635 μηδ’ ήδεσθαι θωπευομένους, μηδ’ είναι χαυνοπολίτας.
πρότερον δ’ υμάς άπό τών πόλεων οί πρέσβεις έξαπατώντες
πρώτον μεν “ίοστεφάνους” έκάλουν· κάπειδή τοϋτό τις ε’ίποι,
ευθύς διά τούς στεφάνους έπ’ άκρων τών πυγιδίων έκάθησθε.
εί δέ τις υμάς ύποθωπεύσας “λιπαράς” καλέσειεν “Αθήνας”,
640 ηϋρετο πάν άν διά τάς “λιπαράς”, άφύων τιμήν περιάψας.
ταύτα ποήσας πολλών άγαθών αίτιος ύμΐν γεγένηται,
καί τούς δήμους έν ταϊς πόλεσιν δείξας ώς δημοκρατοΰνται.
τοιγάρτοι νύν έκ τών πόλεων τόν φόρον ύμϊν άπάγοντες
ήξουσιν ίδεϊν έπιθυμοϋντες τόν ποιητήν τόν άριστον,
645 δστις παρεκινδύνευσ’ είπεϊν έν Αθηναίοις τα δίκαια,
οϋτω δ’ αύτού περί τής τόλμης ήδη πόρρω κλέος ήκει,
δτε καί βασιλεύς Λακεδαιμονίων τήν πρεσβείαν βασανίζων
ήρώτησεν πρώτα μέν αυτούς πότεροι ταϊς ναυσί κρατούσιν,