54

Aristophanes

Vesp. 841-2 μά Δί’ ούκ έγωγ’, άλλ’ σ.τερός φησιν κύων / κατηγορήσειν, ήν τις
είσάγη γραφήν, 894 άκούετ’ ήδη τής γραφής, 907-8 τής μεν γραφής ήκούσαθ’
ήν έγραψάμην, / άνδρες δικασταί, τουτονί).
22 γο[ Für die Ergänzung von γο[ vgl. hier oben, Textgestalt.
23 öv έγώ φιλώ μ[ Vgl. hier oben, Textgestalt.
24 ος καίπερ δντα[ Für καίπερ + ών vgl. Ar. Nub. 889-90 (δεϊξον
σαυτόν / τοϊσι θεαταΐς καίπερ θρασύς ών), Lys. 825-7 (άλλ’ όμως άν ούκ
ϊδοις / καίπερ οϋσης γραός οντ’ αύ-/τόν κομήτην), 917-8 (μά τον Άπόλλω, μή
σ’ έγώ / καίπερ τοιούτον όντα κατακλινώ χαμαί), Thesm. 369-70 (ήμϊν θεούς
παραστατεϊν / καίπερ γυναιξ'ιν οϋσαις), Plut. 571 (άλλ’ ού ψεύδει τούτων γ’
ούδέν, καίπερ σφόδρα βάσκανος ούσα).
25 παϊ παϊ So werden in der Komödie Sklaven gerufen (vgl. Ar. Ach.
395. 1097-8. 1118-9, Nub. 132 [παϊ, παιδίον], 1145, Vesp. 1251. 1307, Pac. 255,
Av. 57. 850, Ran. 37 [παιδίον, παϊ, ήμί, παϊ], 464, Men. Epitr. 1076; vgl. auch
Aesch. Cho. 653-4).

fr. 594 K.-A. (P. Oxy. XI 1403 = CGFP *60)

]υκκεν[
]υσάμενοσ
]νωτον τ[

]·
]
]τουντ .[
δ ].οικενα[
' ]··[

2 ]υκκεν[ 3 ]υσάμενοσ: possis e. g. παυσάμενος vel λουσάμενος 4 ]νωτον
τ[: possis e. g. λιβανωτόν vel νώτον 8 ].οικενα[: possis δεδοικέναι vel έοικεν α-

]··[
]ykken[
]ysamenos