Incertarum fabularum fragmenta (fr. 663)

229

fr. 663 K.-A. (646 K.)
οιμαι γάρ αυτόν κόλλοπι
έοικέναι
1 άωρί θανάτω Synag? α 2638 (correxerat Dindorf)
ich denke nämlich, der sei einer Schwarte
ähnlich
Et. gen. AB (Et. Gud. p. 333,60 Sturz = An. Par. IV p. 75,1, Et. magn. p. 526,19)
κόλλοπες· τά τών ύών καί βοών σκληρά δέρματα περί τούς τραχήλους, έξ ού καί τούς
νΰν λεγομένους κολλάβους έποίουν έλέγετο δε καί (δέ καί om. AB) τό νωτιαίον δέρ-
μα διά τήν κόλλαν έξ αύτού γίνεσθαι, δθεν Αριστοφάνης τήν σκληρότητα Αισχύλου
ένδεικνύμενος έιρη (φησίν Et. Gud.)·-
kollopes (,Wülste'): die harten Häute um den Hals der Schweine und der Ochsen, aus
denen sie auch die heute so genannten kollaboi (,Kuchen') machten: und man sagte,
es sei auch die Haut vom Rücken, weil kolla (,Leim') aus ihr hergestellt wurde, woher
Aristophanes sagte, indem er die Härte des Aischylos (Aesch. test. 121 R.) aufzeigen
wollte:-
Metrum lambische Trimeter (unvollständig):
—- ]
Zitatkontext Das Fragment wird zur Erklärung des Begriffs kollops ange-
führt, und zwar nur für eine der mindestens drei Bedeutungen, die das Wort
haben kann (Schwarte, Bolzen eines Saiteninstruments, Effeminierter, in der
mechanichen Lit. auch Hebel zum Umdrehen eines Rades-, vgl. hier unten, zum
Wort). Weitere lexikographische Quellen um diesen Begriff sind bereits alex-
andrinisch (Ar. Byz. fr. 36 Sl. κόλλοπα τό παχύ δέρμα φασί λέγεσθαι καί τον
τών οργάνων κόλλαβον, παρατιθέμενοι "Ομηρον [Hom. φ 407] καί άλλους
τινάς, mit Nauck 1848,169-70 und Slater 1986, z. St.) und dann v.a. attizistisch
(Ael. D. ε 27 Erbse έκολλόπωσε [Achae. TrGF 20 F 22]· έκόλλησε. κόλλοπες
γάρ βοών νεύρα, δθεν κόλλα γίνεται; Paus. att. ε 25 Erbse έκολλόπωσε· κόλλη
συνήρμοσεν. άπό γάρ τού νωτιαίου κόλλοπος τών βοών έψομένου γίνεται
κόλλα, δθεν καί ώ έπιτείνουσι τάς χορδάς, κόλλοψ· ήν γάρ δερμάτινος;
Phryn. Ecl. 164 F. κολλάβους τούς έν τή λύρα εί μεν άλλη διάλεκτος λέγει,
,,ού φροντίς Ίπποκλείδη“ φασίν· σύ δέ ώς Αθηναίος λέγε κόλλοπας; vgl. auch
Ael. D. κ 34 Erbse und Antiatt. p. 102,33); vgl. auch Suet. Π. βλασφ. p. 3,29
Taill. (κόλλοψ· ό σκληρός, ύπέρ τήν άκμήν πάσχων· καί κολλοποδιώκται