292

Eupolis

εί δέ τις αύτών ... κάμψειέν τινα καμπήν, / ο'ίας οί νϋν, τάς κατά Φρΰνιν
ταύτας τάς δυσκολοκάμπτους (“if any of [the students] twisted a line like
people do now, these difficult-twisting verses ä la Phrynis”). ΣΕΑΜ comments:
Φρΰνις, κιθαρωδός Μιτυληναϊος. ούτος δέ δοκεΐ πρώτος παρ’ Άθηναίοις
κιθαρωδική νικήσαι ΠαναθήναιαΕΧΙΑ έπί Καλλίου άρχοντος (= 456/5 BCE :
Καλλι<μάχ)ου άρχοντος = 446/5 BCE Meier).EA ήν δέ Άριστοκλείτου μαθητής,
ό δέ Άριστόκλειτος τό γένος ήν άπό Τερπάνδρου· ήκμασε δέ έν τή Έλλάδι
κατά τά Μηδικά, παραλαβών δέ τον Φρΰνιν αύλωδοΰντα κιθαριζειν έδίδαξεν.
ό δέ Ίστρος (FGrH 334 F 56) Ίέρωνος αύτόν φησι μάγειρον όντα συν άλλοις
δοθήναι τώ Άριστοκλείτω. ταϋτα δέ σχεδιάσαι έοικεν· εΐ γάρ ήν γεγονώς
δούλος καί μάγειρος Ίέρωνος, ούκ άν άπέκρυψαν οί κωμικοί πολλάκις αύτοϋ
μεμνημένοι έφ’ οίς έκαινούργησε, κλάσας τήν ωδήν παρά τό άρχαΐον έθος, ώς
Αριστοφάνης φησί καί Αριστοκράτης (FGrH591 F 5)Ε (“Phrynis, a Mitylenean
citharode. He was apparently the first person to take a Panathenaic victory
in Athens in kithardidia,EAM in the archonship of Callias (= 456/5 BCE : “in
the archonship of Callimachus” = 446/5 BCE Meier).EA He was a student of
Aristocleitus. Aristocleitus was a descendent of Terpander and had his floruit
in Greece in the Persian War years. He recruited Phrynis when Phrynis was an
auloides and taught him to play the kithara. Istros (FGrH334 F 56), on the other
hand, claims that (Phrynis) was a cook belonging to Hieron who was given to
Aristocleitus along with some others. But this appears to be an invention; for
if Phrynis had been a slave and a cook belonging to Hieron, the comic poets
would not have kept (the fact) hidden, since they repeatedly make mention
of him on account of his innovations, since he shattered song contrary to the
ancient custom, as Aristophanes176 and Aristocrates (FGrH 591 F 5) sayE”);177
cf. Suda φ 761 Φρΰνις, κιθαρωδός Μιτυληναϊος· δς έδόκει πρώτος κιθαρίσαι
παρ’ Αθηναίοις καί νικήσαι Παναθήναια επί Καλλίου άρχοντος (= 456/5 BCE :
Καλλι(μάχ)ου άρχοντος = 446/5 BCE Meier), ήν δέ Άριστοκλείδου μαθητής, ό
δέ Άριστοκλείδης τό γένος ήν άπό Τερπάνδρου· ήκμασε δέ έν τή Έλλάδι κατά
τά Μηδικά, ευδόκιμος κιθαριστής, παραλαβών δέ τον Φρΰνιν αύλωδοΰντα
κιθαριζειν έδίδαξεν. ’Ίστρος δέ έν τοΐς έπιγραφομένοις Μελοποιοΐς (FGrH
334 F 56) τον Φρΰνιν Λέσβιόν φησι, Κάνωπος υιόν· τούτον δέ Ίέρωνος τού
τυράννου μάγειρον όντα δοθήναι σύν άλλοις πολλοΐς Άριστοκλείδη. ταΰτα
δέ σχεδίοις έοικεν- εί γάρ ήν γεγονώς δούλος καί μάγειρος Ίέρωνος, ούκ
άν έσιώπων οί κωμικοί, πολλάκις αύτού μεμνημένοι έφ’ οίς έκαινούργησε,

176 Presumably a reference to Aristophanes of Byzantium, who seems to have dis-
cussed this portion of the Just Argument’s speech (Ar. Byz. fr. 379 Slater ap. xRVENp5
Nu. 967).
177 Also preserved in condensed form as Σ,Λ Ar. Nu. 971.