Studien zur Spätscholastik. III.
81
vices suas, vobis incumbit ostendere, quod ostensum non invenio
nisi fortasse ex hoc, quod scribitis de Christo: ,,Qui non est nobis-
cum modo, quo ore ad nos doceat, nobis precipiat et veritatem
ostendat“. Quod si talem vicarium Christi censueritis, multos
simul et omnes prelatos et doctores vicarios Christi vocabitis. Et
additis: ,,Ad unitatem vicarii monstruosum corpus esset, nisi modo
membrorum caput vel vicem eius gerens eisdem superponeretur“.
Revera b. Paulo contradicitis vel eius sententiam monstruosam
sentitis, qui Christum in celis residentem esse caput ecclesie adhuc
in terris militantis professus est, ut ostendi vobis ex scriptis suis,
que transilistis, quasi non fuissent vobis presentata. Nec ullum est
monstrum in corpore mistico, cuius caput est glorificatum, et omnia
membra sunt glorificanda et in continuo tendentiaa ad glorifi-
cacionem. Sanctorum enim conversacio in celis est, quamquam
corpora adhuc sint in terra posita.
Hec de secunda theorica sint scripta! Omnia et singula scripta
mea legite et intelligite nec mihi credite, sed credite vel auctori-
tatibus, quas adduxi, aut rationibus quas ponderate trutina dis-
cretionis. Non abicite ex contemtu componentis!
Vale! Datum die martis inter octavas beati Martini episcopi
Thuronensis* 1.
(Ende fol. 286v.)
2. Seelsorgerliches Gutachten Johann von Wesels für einen
Karthäusermönch über die Frage der künstlichen Samen-
Entleerung eines Devoten im Krankheitsfall.
Bl. 286vff. (o. D.) Ad quendam fratrem de Carthusia de pur-
gacione renum Joh. Wesalia.
Occupasti me, pater, onere grandi, quod tu forsitan trutinasti,
dum me rogares. Ipse autem oneris gravitatem prima fronte non
sensi, sencio vero modo, cum paternitati tue ad quesita responsa
dare nitor. Oro autem, ut, si quid in responsis, quod sacre fidei in
canone insitum est, incunctanter credas; quod autem preter cano-
nicas scriptas fidei probacionis causa dixero, nisi verum fuerit et
tibi cognitum verum, firmum non censeas et ipsius infirmitatem,
cum opportunitas affuerit, me non desinas edocere. Rogasti, pater,
a so W; tenenda S.
1 Nov. 17.
Sitzungsberichte d. Heidelb. Akad., philos.-hist. Kl. 1926/27. 5. Abh.
6
81
vices suas, vobis incumbit ostendere, quod ostensum non invenio
nisi fortasse ex hoc, quod scribitis de Christo: ,,Qui non est nobis-
cum modo, quo ore ad nos doceat, nobis precipiat et veritatem
ostendat“. Quod si talem vicarium Christi censueritis, multos
simul et omnes prelatos et doctores vicarios Christi vocabitis. Et
additis: ,,Ad unitatem vicarii monstruosum corpus esset, nisi modo
membrorum caput vel vicem eius gerens eisdem superponeretur“.
Revera b. Paulo contradicitis vel eius sententiam monstruosam
sentitis, qui Christum in celis residentem esse caput ecclesie adhuc
in terris militantis professus est, ut ostendi vobis ex scriptis suis,
que transilistis, quasi non fuissent vobis presentata. Nec ullum est
monstrum in corpore mistico, cuius caput est glorificatum, et omnia
membra sunt glorificanda et in continuo tendentiaa ad glorifi-
cacionem. Sanctorum enim conversacio in celis est, quamquam
corpora adhuc sint in terra posita.
Hec de secunda theorica sint scripta! Omnia et singula scripta
mea legite et intelligite nec mihi credite, sed credite vel auctori-
tatibus, quas adduxi, aut rationibus quas ponderate trutina dis-
cretionis. Non abicite ex contemtu componentis!
Vale! Datum die martis inter octavas beati Martini episcopi
Thuronensis* 1.
(Ende fol. 286v.)
2. Seelsorgerliches Gutachten Johann von Wesels für einen
Karthäusermönch über die Frage der künstlichen Samen-
Entleerung eines Devoten im Krankheitsfall.
Bl. 286vff. (o. D.) Ad quendam fratrem de Carthusia de pur-
gacione renum Joh. Wesalia.
Occupasti me, pater, onere grandi, quod tu forsitan trutinasti,
dum me rogares. Ipse autem oneris gravitatem prima fronte non
sensi, sencio vero modo, cum paternitati tue ad quesita responsa
dare nitor. Oro autem, ut, si quid in responsis, quod sacre fidei in
canone insitum est, incunctanter credas; quod autem preter cano-
nicas scriptas fidei probacionis causa dixero, nisi verum fuerit et
tibi cognitum verum, firmum non censeas et ipsius infirmitatem,
cum opportunitas affuerit, me non desinas edocere. Rogasti, pater,
a so W; tenenda S.
1 Nov. 17.
Sitzungsberichte d. Heidelb. Akad., philos.-hist. Kl. 1926/27. 5. Abh.
6