DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.39952#0021
Die Ars dictandi des Thomas von Capua.
21
quod prelatus scribens, preposito21 suo nomine22, debet scribere23
Dei gratia, postea debet24 ponere suum titulum, i. e. nomen ec-
clesie, ad quam noscitur titulatus, ord[inem]25, si sit archiepis-
copus, vel episcopus, sive26 abbas, cleri mansuetud[inem]25,
quia debet dicere ,,licet indignus, quamvis27 immeritus, etiam suf-
fragantibus meritis“. Iste28 quoque versiculus solet suo29 loco
laicis potentioribus adaptari, posito in30 loco ecclesielaicalis31
nomine dignitatis, et32 quod se33 immeritos34 non appellent35.
10. HIC DOCET1, QUOD SALUTATIO SIT2 DIVERSIMODE
ORDINANDA3.
Et est4 notandum, quod magnus semper5 potest dicere Dei6
gratia, nisi scribat summo pontifici vel regi, eo7 quod tunc8 hoc
possit et debeat humilitatis causa tacere9; nam summus pontifex
nunquam ponit in suis litteris Dei gratia, sed10 quia imitator est
humilis Christi11, dicit12: „Innocentius13 episcopus, servus
servorum Dei etc.“14, Et est15 notandum, quod mediocres
vel16 minores persone non debent17 de se dicere Dei gratia, quia
quodammodo18 hoc verbum arrogantium, vel dignitatem mag-
nam19, vel magnificentiam importare20 videtur21. Electus autem
9,
21 posito W 1., Me., E. — 22fehlt He. — 23 ponere He. — 24 debet ponere
fehlt, titulum suum He. — 25 ordo . . . mansuetudo Hss. — 26 fehlt He.
- 27 quamvis sit (sit fehlt W 2.) meritus et etiam W 1., Me., W 2., M 1.,
B., E. -—- 28 iste—immeritos fehlt Ml. — 29 etiam suo He. — 30 fehlt He.
- 31 laicis verb. wie oben Me. — 32 tamen immeritos se appellant He. —
33 est verb. wie oben W 2. — 34 meritos W 1., Me., M 1., B., E., merito verb.
zu meritos W 2. — 35 appellerent M 1., B.
10.
1 docetur W 1. (I., T.), Me. (I., T.l M 1. (I.), B. (I.), E. (I., T.). — 2 est
W 1. (T.). — 3 Rubr. fehlt. He.; Rubr. 11 eingetragen E. (T.). — 4 fehlt Me.
notandum est W 2., MI. —- 5 potestas semper W 1., quoque semper MI. —•
6 de se Dei He. — 7 et tunc debet hoc humilitatis He. — 8 hoc tunc W 1. •—
9 tangere verb. wie oben Me. — 10 et W 2. — 11 Christis verb. wie oben
Me. -—- 12 dicet W 2., B. ■—• 13 Honorius W 1.; N. (Me.), Nicolaus E., Gregorius
W 2., M 1., B. —- 14 Hier Abschnitt und Rubr. 11 W 1., Abschnitt u. Rubr.:
„Quando dicenda Dei gratia“ He., vgl. Proemium I, A. 1. — 15 fehlt Me., B.,
notandum est M 1. —16 persone vel minores non He. — 17 debeant Me. — 18 hoc
verbum quodammodo He. —-19 vel magnificentiam magnam importare W i. -—
20 reportaret verb. wie oben, videtur erg. W 2. — 21 Hier Abschnitt u. Rubrum:
„Qualiter scribetur in clero et extra“ He., vgl. Proemium I. A. 1.
21
quod prelatus scribens, preposito21 suo nomine22, debet scribere23
Dei gratia, postea debet24 ponere suum titulum, i. e. nomen ec-
clesie, ad quam noscitur titulatus, ord[inem]25, si sit archiepis-
copus, vel episcopus, sive26 abbas, cleri mansuetud[inem]25,
quia debet dicere ,,licet indignus, quamvis27 immeritus, etiam suf-
fragantibus meritis“. Iste28 quoque versiculus solet suo29 loco
laicis potentioribus adaptari, posito in30 loco ecclesielaicalis31
nomine dignitatis, et32 quod se33 immeritos34 non appellent35.
10. HIC DOCET1, QUOD SALUTATIO SIT2 DIVERSIMODE
ORDINANDA3.
Et est4 notandum, quod magnus semper5 potest dicere Dei6
gratia, nisi scribat summo pontifici vel regi, eo7 quod tunc8 hoc
possit et debeat humilitatis causa tacere9; nam summus pontifex
nunquam ponit in suis litteris Dei gratia, sed10 quia imitator est
humilis Christi11, dicit12: „Innocentius13 episcopus, servus
servorum Dei etc.“14, Et est15 notandum, quod mediocres
vel16 minores persone non debent17 de se dicere Dei gratia, quia
quodammodo18 hoc verbum arrogantium, vel dignitatem mag-
nam19, vel magnificentiam importare20 videtur21. Electus autem
9,
21 posito W 1., Me., E. — 22fehlt He. — 23 ponere He. — 24 debet ponere
fehlt, titulum suum He. — 25 ordo . . . mansuetudo Hss. — 26 fehlt He.
- 27 quamvis sit (sit fehlt W 2.) meritus et etiam W 1., Me., W 2., M 1.,
B., E. -—- 28 iste—immeritos fehlt Ml. — 29 etiam suo He. — 30 fehlt He.
- 31 laicis verb. wie oben Me. — 32 tamen immeritos se appellant He. —
33 est verb. wie oben W 2. — 34 meritos W 1., Me., M 1., B., E., merito verb.
zu meritos W 2. — 35 appellerent M 1., B.
10.
1 docetur W 1. (I., T.), Me. (I., T.l M 1. (I.), B. (I.), E. (I., T.). — 2 est
W 1. (T.). — 3 Rubr. fehlt. He.; Rubr. 11 eingetragen E. (T.). — 4 fehlt Me.
notandum est W 2., MI. —- 5 potestas semper W 1., quoque semper MI. —•
6 de se Dei He. — 7 et tunc debet hoc humilitatis He. — 8 hoc tunc W 1. •—
9 tangere verb. wie oben Me. — 10 et W 2. — 11 Christis verb. wie oben
Me. -—- 12 dicet W 2., B. ■—• 13 Honorius W 1.; N. (Me.), Nicolaus E., Gregorius
W 2., M 1., B. —- 14 Hier Abschnitt und Rubr. 11 W 1., Abschnitt u. Rubr.:
„Quando dicenda Dei gratia“ He., vgl. Proemium I, A. 1. — 15 fehlt Me., B.,
notandum est M 1. —16 persone vel minores non He. — 17 debeant Me. — 18 hoc
verbum quodammodo He. —-19 vel magnificentiam magnam importare W i. -—
20 reportaret verb. wie oben, videtur erg. W 2. — 21 Hier Abschnitt u. Rubrum:
„Qualiter scribetur in clero et extra“ He., vgl. Proemium I. A. 1.