DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.39954#0054
46
Hermann Heimpel:
Ins venit ad Romam sacro quadragesimali tempore, et ibi cele-
brata generali synodo in patriarchio Lateranensi a CLIU viris
religiosissimis, episcopis, abbatibus, indicibus eciam et legis doctori-
bus ab universis ordinibus et regionibus alme Urbis et cuncto eciam
clero s. Romane ecclesie exquirentibus usus et leges ac mores eius-
dem Romane ecclesie et imperii, quemadmodum eciam hereses et.
sediciones aboleri possent de apostolica sede et dignitate patri-
ciatus et Romano imperio, ex quibus omnibus nimius error crescebat
in universo orbe1.
Et quia ipse Karolus rex valde strenue et fideliter egit circa
Romanam ecclesiam, eapropter valde bene remuneratus et hono-
ratus fuit per ipsum, ut patet LXIII. di. ,Adrianus papa‘2.
Et cum postea reges Francie impotentes effecti ad regendum
dictum imperium illudque ad Henricum primum nacione Saxonem
dicti Ottonis primi augusti patrem propterea ipsis tunc regentibus
dictum imperium Francis ultro volentibus3 delatum foret, cum
Berengarius rex Italie, qui eciam de gente Longobardorum dicitur
processisse, multum illo tempore affligeret ipsam Romanam eccle-
siam et Italicos more priorum regum Longobardorum, papa illius
temporis cum eius collegio et Romani postulabant auxilium dicti
primi Ottonis tunc regis tocius Theutonie, qui annuens petitis
misit Lutolfum ducem Suevie filium suum cum valido exer-
citu contra ipsum Berengarium regem ad Longobardiam, quem
victum sub pactis duxerunt secum ad presenciam imperatoris ad
Germaniam, cui imperator ipse tunc pepercit et eum ad pristinam
dignitatem restitui fecit, iniungens sibi, ne deinceps Romanam
ecclesiam et eius iura invaderet ac clerum et populum Italie non
gravaret. Qui tamen Berengarius rex nesciens consueta relin-
quere, set restitutus ad pristinam regalem dignitatem peiora
commisit, propter quod imperator ipse contra eum castrametatus
est ipsumque obsedit in Papia et demum bello victum cum filio
Adalberto, quos captivos cum uxoribus et filiis apud Bambergam
civitatem Germanie in exilium relegavit, ubi postea omnes illi
mortui fuerunt, ac Lombardiam Romano imperio perpetuo in-
1 D. wiederholt hier die Darstellung, die er Privilegia et iura 788f. aus.
seiner Quelle, dem ,Liber Florentinus' (ebenda 787, vgl. Erler 354) gegeben
hat; nur sind die dort angegebenen je 2 Aufenthalte in Rom und vor Pavia
in einen zusammengezogen.
2 Dist. 63 c. 22.
3 Vgl. Privilegia 790, in der Glosse die (falsche) Erzählung von der Über-
gabe der Herrschaft an Heinrich I.
Hermann Heimpel:
Ins venit ad Romam sacro quadragesimali tempore, et ibi cele-
brata generali synodo in patriarchio Lateranensi a CLIU viris
religiosissimis, episcopis, abbatibus, indicibus eciam et legis doctori-
bus ab universis ordinibus et regionibus alme Urbis et cuncto eciam
clero s. Romane ecclesie exquirentibus usus et leges ac mores eius-
dem Romane ecclesie et imperii, quemadmodum eciam hereses et.
sediciones aboleri possent de apostolica sede et dignitate patri-
ciatus et Romano imperio, ex quibus omnibus nimius error crescebat
in universo orbe1.
Et quia ipse Karolus rex valde strenue et fideliter egit circa
Romanam ecclesiam, eapropter valde bene remuneratus et hono-
ratus fuit per ipsum, ut patet LXIII. di. ,Adrianus papa‘2.
Et cum postea reges Francie impotentes effecti ad regendum
dictum imperium illudque ad Henricum primum nacione Saxonem
dicti Ottonis primi augusti patrem propterea ipsis tunc regentibus
dictum imperium Francis ultro volentibus3 delatum foret, cum
Berengarius rex Italie, qui eciam de gente Longobardorum dicitur
processisse, multum illo tempore affligeret ipsam Romanam eccle-
siam et Italicos more priorum regum Longobardorum, papa illius
temporis cum eius collegio et Romani postulabant auxilium dicti
primi Ottonis tunc regis tocius Theutonie, qui annuens petitis
misit Lutolfum ducem Suevie filium suum cum valido exer-
citu contra ipsum Berengarium regem ad Longobardiam, quem
victum sub pactis duxerunt secum ad presenciam imperatoris ad
Germaniam, cui imperator ipse tunc pepercit et eum ad pristinam
dignitatem restitui fecit, iniungens sibi, ne deinceps Romanam
ecclesiam et eius iura invaderet ac clerum et populum Italie non
gravaret. Qui tamen Berengarius rex nesciens consueta relin-
quere, set restitutus ad pristinam regalem dignitatem peiora
commisit, propter quod imperator ipse contra eum castrametatus
est ipsumque obsedit in Papia et demum bello victum cum filio
Adalberto, quos captivos cum uxoribus et filiis apud Bambergam
civitatem Germanie in exilium relegavit, ubi postea omnes illi
mortui fuerunt, ac Lombardiam Romano imperio perpetuo in-
1 D. wiederholt hier die Darstellung, die er Privilegia et iura 788f. aus.
seiner Quelle, dem ,Liber Florentinus' (ebenda 787, vgl. Erler 354) gegeben
hat; nur sind die dort angegebenen je 2 Aufenthalte in Rom und vor Pavia
in einen zusammengezogen.
2 Dist. 63 c. 22.
3 Vgl. Privilegia 790, in der Glosse die (falsche) Erzählung von der Über-
gabe der Herrschaft an Heinrich I.