Metadaten

Heimpel, Hermann [Hrsg.]; Heimpel, Hermann [Hrsg.]; Heidelberger Akademie der Wissenschaften / Philosophisch-Historische Klasse [Hrsg.]
Sitzungsberichte der Heidelberger Akademie der Wissenschaften, Philosophisch-Historische Klasse (1929/30, 1. Abhandlung): Studien zur Kirchen- und Reichsreform des 15. Jahrhunderts, 1: Eine unbekannte Schrift Dietrichs v. Niem über die Berufung der Generalkonzilien (1413/1414) — Heidelberg, 1929

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.39954#0056
Lizenz: Freier Zugang - alle Rechte vorbehalten
Überblick
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
48

Hermann Heimpel:

sonam predicti Karoli Magni; sic necessarium erat, quod cum illa
translacione sic facta saltem occidentale imperium, sc. Italia, Gallia
et alie partes, quas predictus Theodericus et aliqui alii reges Go-
thorum gubernarunt, efficaciter redderentur eidem imperio occi-
dentali et imperatori vel regi, qui illud pro tempore gubernaret,
quia alias fuisset imperator seu rex Romanorum solo nomine, sed
hoc rei publice nullatenus congruisset.
Item multe alie racionabiles cause expresse fuerunt in revo-
cacione et translacione prefatis, quare processerunt, ut: papa ae
generale concilium huiusmodi quoad revocacionem et translacio-
nem prefatas a Romana ecclesia et eius pastoribus, qui essent pro
tempore, plurima impedimenta et passiones seculi et ignominias,
que alias passuri essent ipsi pastores, consultissime amoverunt. Et
quoniam amor et voluntas conservandi temporalia convertit homi-
nem ad ipsa et per consequens magis avertit a dilectione Dei iuxta
illud Mathei VI.: Ubi est thesaurus tuus, ibi est cor tuum1. Nec
valet excusacio dicentis, quod habens heca) non convertit suum
amorem ad illa13) iuxta illud Marci IIII., sc.: Fallacia diviciarum
suffocat verbum Dei2. Videmus enim experimentaliter, quod in
palacio papali et eius camera ut continue et precipue tractatur,
quomodo et per quos officiales talia temporalia dominia eiusdem
Romane ecclesie gubernentur et illic deputentur et alia infinita
per papam existentem pro tempore necnon suos cardinales et
camerarium circa hoc disponuntur et adeo solicite circa hec instatur,
quod pro istis temporalibus per eos utiliter tractandis spiritualia,
que ex ordine deberent procedere, quodammodo negligantur.
Item, sicut idem Constantinus privilegiavit ecclesiam Roma-
nam predictam, ut legitur in eodem codice Ysidori inter cetera in
hec verba: Sanximus, vid. nos imperator Romanus, ut principatum
teneat Romana ecclesia super quatuor precipuas sedes, sc. Anti-
ochenam, Alexandrinam, Constantinopolitanam et Ierosolimitanam
et omnes alias ecclesias Dei in orbe terrarum, et Romanus pontifex
sit celsior princeps cunctis sacerdotibus mundi, et eius iudicio, que
ad cultum Dei vel fidei stabilitatem procuranda fuerint, disponan-
tur3, sic papa cum suo collegio necnon generali concilio pro publica
utilitate tocius christianitatis potuit, prout fecit, ab ipsa Romana
ecclesia abdicare ipsa temporalia et regalia eaque restituere im-
perio memorato eciam cum addicione penarum, prout factum fuit,
a) Hs. has. D~Hs. illas.
1 Matth. 6, 21. 2 Vielmehr Matth. 13, 22. 3 Decr. Pseudo-Isid. S. 252.
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften