Metadaten

Nikolaus [Editor]; Baur, Ludwig [Editor]; Heidelberger Akademie der Wissenschaften / Philosophisch-Historische Klasse [Editor]
Sitzungsberichte der Heidelberger Akademie der Wissenschaften, Philosophisch-Historische Klasse (1940/41, 4. Abhandlung): Nicolaus Cusanus und Ps. Dionysius im Lichte der Zitate und Randbemerkunge des Cusanus — Heidelberg, 1941

DOI Page / Citation link: 
https://doi.org/10.11588/diglit.42023#0094
License: Free access  - all rights reserved
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
94

Ludwig Baur Gusanus-Texte: III. Marginalien

4. 2rb r. R. c. 1: Intellectus indiget lumine rationis sicut ocnlus lumine
visibili.
5. 2va 1. R. c. 1: In theologicis fides habitus regens.
6. 3ra 1. R. zu „stabilisque manens“: Nota.
7. 3vb r. R. c. 1: Idea divina una, ideata plura.
8. 4ra 1. R. c. 1: Nota quomodo quaelibet res una participatione unius.
9. ebd. zu „de hac multitudine male sentiebat Aristoteles“: Contra Ari-
stotelem.
10. 4ra u. R. c. 1: Vide contra Aristotelem et quod Deus non necessitate
naturae creat.
11. 4rb r. R. c. 1: Nota quomodo Deus ut artifex producit.
12. ebd. (ad tertium) In Deo non est multitudo formarum in actu existen-
tium nec in potentia naturali, sed efficientis.
13. ebd. Zwei Textkorrekturen: infinite.
14. ebd. r. R. c. 1: zu Ad oppositum per omissionem: Nota cur dicat
Albertus conditorem naturam et propositum cum prima causa, et
videtur quod ratio Alberti non concludat quia radius divinus
omnia complicat.
15. 4va 1. R. c. 1: zu Ita etiam in universo omnia: Nota de ordine universi
ad unum sicut exercitus ad ducem.
16. 6ra 1. R. c. 2: Oportet intellectum informari specie.
17. 6rb r. R. c. 2: Intellectus secundum conditionem huius vitae sine phan-
tasia non intelligit.
18. ebd. Nota: per motum et symbola devenitur ad cognitionem eorum,
quorum species non habemus.
19. ebd. De abstractione.
20. 6vb o. R. c. 2: An congrue per sensibilia cognoscamus.
21. ebd. Quomodo intellectus se intelligit.
22. 7rb r. R. c. 2: Nota cur intellectus motor animae.
23. 7va 1. R. c. 2: Fantasma universale in potentia.
24. ebd. Vide quomodo extenditur intellectus.
25. 8rb r. R. c. 2; Proportionabilitas quid sit.
26. 8V o. R. c. 2: Duo considerantur in nominibus, quae Deo attribuuntur.
27. 8vb r. R. c. 2: Prima quaestio.
28. 9ra o. R. c. 2: Gur Deus infinitus dicitur.
29. 9ra u. R. c. 2: Cur Deus non diffinitur.
30. 9rb r. R. c. 2: „Incompacte“ quasi aliter se habens quam universalia. . .
31. 9V o. R. c. 2: Duplex participatio boni.
32. 10r o. R. c. 2: Quid sit participare.
Irascibilis et concupiscibilis non sunt de essentia rationis sed sensi-
tivae.
33. 10v o. R. c. 2: Gur assimilatur irrationabilibus et cur incontinens.
34. llrb o. R. c. 2: Quid sit ratio.
Cognitio fluxibilitatis materiae.
35. llva o. R. c. 2: Quomodo ratio oritur in umbra intelligentiae et sensus
in umbra rationis.
36. ebd. 1. R. c. 2: Ratio angeli excedit nostram sicut ratio sensum.
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften