Sitzungsberichte der
Heidelberger Akademie der Wissenschaften

1. Nicolaus Cusanus und Ps. Dionysius im Lichte der Zitate 103

292. ebd.: Nota quomodo intelligitur Deum esse ubique et quod non convenit
sibi ab aeterno.
293. ebd.: Exemplum de catena.
294. ebd.: Exemplum de navi.
295. ebd.: Nota exemplum (lapis).
296. 109rb o. R. c. 3: Hic de corpore vegetabilis (?) materiae.
297. 109va 1. R. c. 3: Quid extasis?
298. ebd.: An primo de bono sit determinandum.
299. ebd.: Bonum ut in causa actu est primum; alias esse est primum.
300. ebd.: Bonitas a „boo“ id est ,,voco“ secundum graecum.
301. 110rb r. R. c. 3: Bonum ... est primum)?) .bonum.
302. 110va 1. R. c. 3: Quomodo Deus agit per suam essentiam. Nota exem-
plum.
303. ebd.: Nec cognoscitur Deus nec nominatur Deus secundum id, quod
est, sed ut est causans.
304. ebd. Diffusio a bono.
305. 11 lra o. R. c. 3: Bonum non addit rem aliquam super ens, sed modum
significandi. — Ita de uno et vero.
306. 11 lra u. R. c. 3: Quae relatio ponit aliquid in re et quae non?
307. lllrb r. R. c. 3: Nota differentiam inter esse unum, verum, bonum.
308. ebd.: Exemplum de sole.
309. 1 llva 1. R. c. 3: Nota cur Deus agit per essentiam.
310. 112rb r. R. c. 3: Quomodo superiores substantiae sint intelligibiles et
intellectuales.
311. 112vb o. R. c. 3: Nota hic pulchra de duplici visibili et intelligibili.
312. 113ra o. R. c. 3: Superiores angeli intelligibiles, inferiores intellectua-
les et sunt superiores quasi cibus inferiorum.
313. ebd.: Quomodo intellectus, ratio et sensu dici (possint) accidentia et
quomodo substantiae.
314. 113ra u. R. c. 3: Nota cur intellectus in anima est potentia. — est pul-
chrum.
315. 113rb r. R. c. 3: De Deo proprie non potest dici quod vivat. Vita enim
proprie non nisi composito competit, vivere secundum reflexionem
vitae super id, quod vivit.
316. ebd.: Vita reflexa non minorata in angelis, minorata reflexa in caelo,
ubi est indeficiens; deficiens in corporibus compositis.
317. 113va o. R. c. 3: An angeli sint incorruptibiles.
318. 113va 1. R. c. 3: Nota pulchrum dictum Avicennae quomodo princi-
pium primum influit esse.
319. 114ra o. R. c. 3: Nota de compositione angeli ex yliathi.
320. 114ra u. R. c. 3: Angelus secundum substantiam non est in intellectu,
sed per intentionem ut alia.
321. 114vb r. R. c. 3: Quomodo causatur scientia nostra?
322. ebd.: Nota.
323. H4va 1. R. c. 4: An Angeli permutentur.
324. 114vb r. R. c. 4: Substantia angeli immutabilis; operatio eius in tem-
pore scilicet successione.
325. 114vb u. R. c. 4: De diversis alterationibus.