494

Eupolis

is used, is unclear (someone in female costume, like Agathon or In-law in
Aristophanes’ Thesmophoriazusae?), but presumably the joke was set up by a
preceding remark.

fr. 314 K.-A. (288 K.)
t επειτ’ ε’ίσειμι ενθάδε μείνας
εις ώμιλλαν καν μή μετίη
1 επειτ’ ε’ίσειμ’ ενθάδε Σ : έπείσειμ’ ενθάδε Phot. : έπεισέμεθα δέ Suda : επειτ’ είμ’
ενθάδε Runkel : επί τ’ ε’ίσειμ’ ενθάδε Bergk : είτ’ vel κάπειτ’ ε’ίσειμ’ ενθάδε Meineke :
είτ’ ε’ίσειμ’ { } ενθάδε Kaibel 2 μετίη codd. : μεθίη Erbse
I’ll wait here and then go in
to an dmilla even if he/she/it doesn’t come after me
ZArtlll <Bl pp 206e (p. 457 Greene)
ή δέ ώμιλλά έστιν όταν περιγράψαντες κύκλον έπιρρίπτωσιν άστραγάλους ή τι
άλλο, ώς τή μέν εντός βολή νικώντων, τή δέ έκτος ήττωμένων. Εϋπολις Χρυσω γένει
μεταφέρων επί τήν έν κύκλω (Meineke : έκ κυκλώπων cod.) κατάκλισιν τοϋνομα οϋτω
φησίν--
An dmilla is when they sketch out a circle and throw knucklebones or something else
on it, in such a way that they win with a throw inside, but lose with one outside. Eupolis
in Chrysoun genos, using the word as an image to refer to lying down in a circle (thus
Meineke : “from Cyclopes” cod.), says the following: ——
Phot, (z) inedit. = Suda ω 92
ώμιλλα- παιδιά τις, έν f| ό εις τον κύκλον βαλών κάρυον, ώστε έμμεϊναι, νικά. Εϋπολις
Χρυσω γένει·-
dmilla·. a game in which the one who throws a nut into the circle, in such a way that
it stays inside, wins. Eupolis in Chrysoun genos:-
Meter Uncertain (anapaestic? glyconic?); see Text.

Discussion Bergk 1838. 363; Meineke 1839 1.146, 11.540; Meineke 1847. 207;
Kock 1880 1.336; Schiassi 1944. 60-1; Edmonds 1957. 415; Gelzer 1960. 279;
Taillardat 1967. 161; Kaibel ap. K.-A.; Storey 2003. 271