DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.53733#0500
- Intro Page
- All related items
- Bibliographic information
- Further literature on theory and history of Art
496
Eupolis
fr. 315 K.-A. (289 K.)
αυτόματοι 5’ αγαθοί δειλών έπί δαΐτας ϊασιν
but good men go of their own accord to cowards’ feasts
Zenob. Ath. 1.15 (vulg. 2.19)
αύτόματοι δ’ αγαθοί αγαθών έπί δαΐτας ϊενται· οϋτως Βακχυλίδης (sic Zenob. cod.
Athous, cf. Ath. 5.178b : Ηράκλειτος codd. alii : Ησίοδος Schneidewin) έχρήσατο τή
παροιμία, ώς Ήρακλέους έπιφοιτήσαντος έπί την οικίαν Κήϋκος τού Τραχινίου καί
οϋτως είπόντος. Εΰπολις δέ έν Χρυσώ γένει έτέρως φησίν έχειν τήν παροιμίαν·-.
καί ό Πλάτων έν τω Συμποσίω οϋτως αύτή έχρήσατο
but good men are sent of their own accord to cowards’ feasts: Bacchylides (thus Zenob.
cod. Athous, cf. Ath. 5.178b : “Heracleitus” Zenob. other codd.: “Hesiod” Schneidewin)
used the proverb in this form, as when Heracles visited the house of Ceyx of Trachis
and spoke thus. But Eupolis in Chrysoun genos says that the proverb was different:
-. Plato in the Symposium (174b) also used it in this form
ΣΤ Pl. Smp. 174b (p. 56 Greene = 7, p. 97 Cufalo)
(Αγάθων’ έπί δαΐτας ϊασιν αυτόματοι δ’ άγαθοί). παροιμία-. ταύτην δέ λέγουσιν
είρήσθαι έπί Ήρακλεΐ, ψ ώ δτε έστιώντο τω Κήϋκι ξένους έπέστη. t Κρατΐνος δέ έν
Πυλαία (fr. 182) μεταλλάξας αυτήν άναγράφει οϋτως—. καί Εϋπολις έν Χρυσώ γένει
(Χρυσογένει cod.)
(good men go of their own accord to Agathon’s feasts): (There is) a proverb-. They
say that this was pronounced in reference to Heracles, f [corrupt] when they were
feasting to Ceyx guests he stood upon, f But Cratinus in Pylaia (fr. 182) altered it and
writes it out as follows:-. Also Eupolis in Chrysoun genos (Chrysogenos cod.)
Ath. 5.178b
Βακχυλίδης (fr. 4.21-5) δέ περί τού Ήρακλέους λέγων ώς ήλθεν έπί τον τού Κήυκος
οίκόν φησιν·
έστη δ’ έπί λάινον ούδόν, τοί δέ θοίνας έντυον, ώδέ τ’ έφα·
αυτόματοι δ’ άγαθών
δαΐτας εύόχθους έπέρχονται δίκαιοι
φώτες.
αί δέ παροιμίαι ή μέν φησιν-
αυτόματοι δ’ άγαθοί άγαθών έπί δαΐτας ϊασιν ([Hes.] fr. 264* M.-W.
= fr. 203 Most),
ή δέ·-
When Bacchylides (fr. 4.21-5) describes how Heracles came to Ceyx’s house, he says:
He stood at the stone threshold, and they were preparing a feast; and he said
the following:
Of their own accord just men
Eupolis
fr. 315 K.-A. (289 K.)
αυτόματοι 5’ αγαθοί δειλών έπί δαΐτας ϊασιν
but good men go of their own accord to cowards’ feasts
Zenob. Ath. 1.15 (vulg. 2.19)
αύτόματοι δ’ αγαθοί αγαθών έπί δαΐτας ϊενται· οϋτως Βακχυλίδης (sic Zenob. cod.
Athous, cf. Ath. 5.178b : Ηράκλειτος codd. alii : Ησίοδος Schneidewin) έχρήσατο τή
παροιμία, ώς Ήρακλέους έπιφοιτήσαντος έπί την οικίαν Κήϋκος τού Τραχινίου καί
οϋτως είπόντος. Εΰπολις δέ έν Χρυσώ γένει έτέρως φησίν έχειν τήν παροιμίαν·-.
καί ό Πλάτων έν τω Συμποσίω οϋτως αύτή έχρήσατο
but good men are sent of their own accord to cowards’ feasts: Bacchylides (thus Zenob.
cod. Athous, cf. Ath. 5.178b : “Heracleitus” Zenob. other codd.: “Hesiod” Schneidewin)
used the proverb in this form, as when Heracles visited the house of Ceyx of Trachis
and spoke thus. But Eupolis in Chrysoun genos says that the proverb was different:
-. Plato in the Symposium (174b) also used it in this form
ΣΤ Pl. Smp. 174b (p. 56 Greene = 7, p. 97 Cufalo)
(Αγάθων’ έπί δαΐτας ϊασιν αυτόματοι δ’ άγαθοί). παροιμία-. ταύτην δέ λέγουσιν
είρήσθαι έπί Ήρακλεΐ, ψ ώ δτε έστιώντο τω Κήϋκι ξένους έπέστη. t Κρατΐνος δέ έν
Πυλαία (fr. 182) μεταλλάξας αυτήν άναγράφει οϋτως—. καί Εϋπολις έν Χρυσώ γένει
(Χρυσογένει cod.)
(good men go of their own accord to Agathon’s feasts): (There is) a proverb-. They
say that this was pronounced in reference to Heracles, f [corrupt] when they were
feasting to Ceyx guests he stood upon, f But Cratinus in Pylaia (fr. 182) altered it and
writes it out as follows:-. Also Eupolis in Chrysoun genos (Chrysogenos cod.)
Ath. 5.178b
Βακχυλίδης (fr. 4.21-5) δέ περί τού Ήρακλέους λέγων ώς ήλθεν έπί τον τού Κήυκος
οίκόν φησιν·
έστη δ’ έπί λάινον ούδόν, τοί δέ θοίνας έντυον, ώδέ τ’ έφα·
αυτόματοι δ’ άγαθών
δαΐτας εύόχθους έπέρχονται δίκαιοι
φώτες.
αί δέ παροιμίαι ή μέν φησιν-
αυτόματοι δ’ άγαθοί άγαθών έπί δαΐτας ϊασιν ([Hes.] fr. 264* M.-W.
= fr. 203 Most),
ή δέ·-
When Bacchylides (fr. 4.21-5) describes how Heracles came to Ceyx’s house, he says:
He stood at the stone threshold, and they were preparing a feast; and he said
the following:
Of their own accord just men