Klöster im Hochmittelalter

100
Edition und Übersetzung
34. Venerabilis autem episcopus, bene sibi conscius, fidem relacionum verbis
adhuc prestare nolebat, donec suam eis exhiberet ᶜ presenciam, secundum scripturam
Domini dicentem: Descendam et videbo, utrum ᵈ²³⁸ clamorem eorum, qui
venerat ad me, opere compleverint; an non est ita, ut sciam. Interim autem questio
coram imperiali presencia de beneficiis ipsorum, qui milicie stipendia contempserunt
persolvere, suborta est. Et exinde principum ᵉ omnium emanavit sentencia:
quod abiudicata eis forent beneficia, donec et stipem persolverent secundum
beneficiorum iura, et contemptum, quem fecerant, per composicionis dispendium
dominis suis civiliter expiarent. ²³⁹ Ex ore igitur principum prolata, ab imperatore
et tota curia confirmata est.
Factum autem est quod ᶠ , cum omnia ad honorem Dei et magnificenciam imperii,
Mediolanensibus in graciam per dedicionem civitatis receptis ²⁴⁰ , consilio principum,
maxime virtute et prudencia Maguntini, essent in pace composita, domnus
Maguntinus, honoratissimus et de magnifico obsequio a maiestate imperii admodum
regraciatus, de latere imperatoris bonis ²⁴¹ avibus remeavit ad propria.
35. Ceterum, coniuracionis contra se facte molimina, cuius supra meminimus,
quia latere eum non potuerunt – nichil ²⁴² enim opertum, quod non reveletur –
ceperunt coniuratores ipsi manifesta se iam opposicione detegere; et clandestinis ᵍ
machinacionibus et iniquorum cetuum conciliabulis et omni conamine, quo
nequicia pietatem impetere solet, rependentes ²⁴³ mala pro bonis, impietatem pro
beneficiis, in ipsum bello ʰ civili et plus ²⁴⁴ quam civili, quasi intestino, grassari ⁱ ;
nequiciam impietatis, quam in eius absencia conceperant, mortifero fetu in eius
presenciam parturientes. Quamobrem ad factionis huius apertum indicium in
tantum vesanie sue filii Mengoti irruperunt furorem, quod, cum quadam die
Renum domnus episcopus transire decerneret, ipsi armata manu in gladiis et telis
c) Jf; exhibet W. d) Jf; veterum W. e) Jf; principium W. f) Jf; fehlt W.
g) Jf; clamdestinis W. h) korr. aus bellū (?) W. i) Jf; crassari W.
238 Gen. 18,21: utrum clamorem qui venit ad me opere conpleverint an non est ita ut sciam.
239 Vgl. hierzu Einleitung, S. 39.
240 8.9.1158 (RI IV,2,2, Nr. 583).
241 Ovid, Metamorphoseon, lib. XV, v. 640: ite bonis auibus.
5
10
15
20
25