DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.38927#0097
Studien zur Spätscholastik. III.
97
circumcisus erat, originali peccato teneri non poterat“. Itema:
verbum Johannis est etiam yerum de se dictum de baptismo flam-
minis* 1, qui a Christo ut deo datur. Quod glosa innuit, que habet2:
„Sine modo me a te baptizari, ut postea: quod queris, a me bapti-
zeris in spiritu“. Ad glosam ergo, que adducta est, dicitur, quod
est opinata, et tarnen falsa est opinio, quod Johannes non eguit-
mundari a peccato originali.
Verbum hoc ewangelicum datb occasionem dicendi de effectu
baptismi, qui est remissio peccati originalis, ut dicunt illi de op-
posita opinione.
Qui adducunt hoc verbum b. Petri3: „Baptisetur unusquisque
vestrum in nomine Jesu Christi in remissionem peccatorum“ Acta 2.
Adducunt etiam hunc articulum in simbolo Niceno: ,,Con-
fiteor unum baptisma in remissionem peccatorum“.
Item adducunt Capitulum „Placuit“ secundum de conse-
cratione dist. 4 ubi sic decretum est4: In concilio5 „placuit, ut qui-
cumque parvulos recentes ab uteris matrum baptisandos negat, aut
dicit, in remissionem peccatorum nonc eos baptisari, sed nihil ex
Adam trahere originalis peccati, quod lavacro regeneracionis ex-
pietur (unde fit consequens, quodd in eis forma baptismatis in
remissionem peccatorum non vera, sed falsa intelligatur), anathema
sit, quoniam non aliter intelligendum, quod ait apostolus: ,Per
unum hominem intravit peccatum, et per peccatum mors, et ita
mors in [omnes] homines pertransiit, in quo omnes peccaverunt‘6,
nisi quemadmodum ecclesia katholica ubique diffusa semper intel-
lexit; propter hanc regulam fidei etiam parvuli, qui nihil pec-
catorum in semetipsis adhuc committere potuerunt, ideo in pec-
catorum remissionem veraciter baptizantur, ut in eis regeneratione
mundetur, quod generatione contraxerunt“.
Ex hiis scripturis colligunt adversarii, quod in parvulis sit
peccatum originale, quod remittitur baptismate, et ipsum contra-
hature naturali generacione.
a ms: Pr; item am Rande. b ms: ad. c fehlt hei Fr. im Haupttext, doch
lesartlich nachgewiesen ihid. (1 ut Friedh. I. c. e ms: contrahltur.
1 Mt. 3, 11; Lc. 3, 16.
2 Gl. ord. I. c. 14, suh F.
3 Ac. 2, 38.
4 c. 153 D. IV de cons. (Friedberg I, 1412.)
5 Am Rande: Ubi et Augustinus erat.
6 Rm. 5, 12.
Sitzungsberichte tl. Heidelb. Akad., philos.-hist. Kl. 1926/27. 5. Abli.
7
97
circumcisus erat, originali peccato teneri non poterat“. Itema:
verbum Johannis est etiam yerum de se dictum de baptismo flam-
minis* 1, qui a Christo ut deo datur. Quod glosa innuit, que habet2:
„Sine modo me a te baptizari, ut postea: quod queris, a me bapti-
zeris in spiritu“. Ad glosam ergo, que adducta est, dicitur, quod
est opinata, et tarnen falsa est opinio, quod Johannes non eguit-
mundari a peccato originali.
Verbum hoc ewangelicum datb occasionem dicendi de effectu
baptismi, qui est remissio peccati originalis, ut dicunt illi de op-
posita opinione.
Qui adducunt hoc verbum b. Petri3: „Baptisetur unusquisque
vestrum in nomine Jesu Christi in remissionem peccatorum“ Acta 2.
Adducunt etiam hunc articulum in simbolo Niceno: ,,Con-
fiteor unum baptisma in remissionem peccatorum“.
Item adducunt Capitulum „Placuit“ secundum de conse-
cratione dist. 4 ubi sic decretum est4: In concilio5 „placuit, ut qui-
cumque parvulos recentes ab uteris matrum baptisandos negat, aut
dicit, in remissionem peccatorum nonc eos baptisari, sed nihil ex
Adam trahere originalis peccati, quod lavacro regeneracionis ex-
pietur (unde fit consequens, quodd in eis forma baptismatis in
remissionem peccatorum non vera, sed falsa intelligatur), anathema
sit, quoniam non aliter intelligendum, quod ait apostolus: ,Per
unum hominem intravit peccatum, et per peccatum mors, et ita
mors in [omnes] homines pertransiit, in quo omnes peccaverunt‘6,
nisi quemadmodum ecclesia katholica ubique diffusa semper intel-
lexit; propter hanc regulam fidei etiam parvuli, qui nihil pec-
catorum in semetipsis adhuc committere potuerunt, ideo in pec-
catorum remissionem veraciter baptizantur, ut in eis regeneratione
mundetur, quod generatione contraxerunt“.
Ex hiis scripturis colligunt adversarii, quod in parvulis sit
peccatum originale, quod remittitur baptismate, et ipsum contra-
hature naturali generacione.
a ms: Pr; item am Rande. b ms: ad. c fehlt hei Fr. im Haupttext, doch
lesartlich nachgewiesen ihid. (1 ut Friedh. I. c. e ms: contrahltur.
1 Mt. 3, 11; Lc. 3, 16.
2 Gl. ord. I. c. 14, suh F.
3 Ac. 2, 38.
4 c. 153 D. IV de cons. (Friedberg I, 1412.)
5 Am Rande: Ubi et Augustinus erat.
6 Rm. 5, 12.
Sitzungsberichte tl. Heidelb. Akad., philos.-hist. Kl. 1926/27. 5. Abli.
7