Metadaten

Ritter, Gerhard [Editor]; Heidelberger Akademie der Wissenschaften / Philosophisch-Historische Klasse [Editor]
Sitzungsberichte der Heidelberger Akademie der Wissenschaften, Philosophisch-Historische Klasse (1926/27, 5. Abhandlung): Studien zur Spätscholastik, 3: Neue Quellenstücke zur Theologie des Johann von Wesel — Heidelberg, 1927

DOI Page / Citation link: 
https://doi.org/10.11588/diglit.38927#0103
License: Free access  - all rights reserved
Overview
loading ...
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
Studien zur Sp.ätscholastik. III.

105

156 (der bei Walch p. 113—114, ccip. I—II abgedruckte Anfang
fehlt hier). Ferner: von der Hardt, Septem coronamenta super
csptem eolumnas Acad. Reg. Georg. Aug. . . . p. 3—13. 1737* 1. Vgl.
auch das Berliner Exemplar: Cod. lat. fol. 171 (Val. Rose, Lat.
Handschr. //, 2, S. 507 Anm.). Für eine krit. Neuausgabe stehen
meine Photographien zur Verfügung. Hier mag es genügen, zwei
Stellen abzudrucken, die bei Walch fehlen.
1. Fol. 301v folgt nach: . . . „filius, qui natus est tibi, morte
moriatur“ (5. Walch S. 134):
ubi glosa (et est beati Gregorii): Si peccatum David dominus
transtulisset tarn detestabile, quid est, quod post omnia, que de
eodem peccato per prophetiam ei a domino dicta sunt, postmodum
tanta tolleravit! Sed procul dubio dominus delictum sine ultione
non deserit, aut enim ipse homo hoc in se penitus punit, aut hoc
deus cum homine vindicans percutit; nequaquam ergo peccato
percipitur, quod nullatenus sine vindicta laxatur.
2. Fol. 304': folgt nach: ,,. . . quia verum est, ut supra probatum
est“ (Schlußsatz bei Walch, 5. dort S. 156):
Item opponitur contra responsionem: Canones penitenciales
sunt a spiritu sancto inspirati, ut habetur in can. XXV qu. 1. ca-
pitulo2: „Violationes canonum voluntarie graviter a sanctis patribus
iudicantur et a spiritu sancto, cuius instinctu et dono dictati
sunt, dampnantur.“ Sed illi canones habent, quod ecclesia habet
dare indulgentias tamquam remissiones peccatorum, id estpenarum
pro peccatis debitarum secundum instituciones patrum. Ergo
veritas est in hac dacione et remissione. Respondetur, quod Da-
masus papa hunc canonem conscribens suspectus habetur, quia
pro se scribit; non enim est fidei, quod dum hunc canonem edi-
derat, spiritum sanctuma habuerit instigentem illum ad edendum.
Sic de singulis aliis editoribus canonum dicitur. Nam de nullo
creditur, quod habuerit spiritum sanctum in sua operatione, nisi
docuerit per miraculum. Unde, ut crederent homines, quod apo-
stoli Christi haberent spiritum sanctum, dedit eis spiritum opera-
tionis virtutum, ut colligitur ex Reda super Marcum ultimo3. Amen.
a hs: irrig nachträglich eingefügt: non.
1 Die von von der Hardt benutzte Helmstädter hs. ist im Heinemannschen
Katalog der Wolfenbütteier hss. [Abt. Helmstädter hss.) nicht auf geführt.
2 c. 5 C. XXV, qu. 1. (Friedberg I, 1008.)
3 Beda in s. Marci evangelium L. 4: Migne P. L. 92, 300.
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften