Metadaten

Heimpel, Hermann [Hrsg.]; Heimpel, Hermann [Hrsg.]; Heidelberger Akademie der Wissenschaften / Philosophisch-Historische Klasse [Hrsg.]
Sitzungsberichte der Heidelberger Akademie der Wissenschaften, Philosophisch-Historische Klasse (1929/30, 1. Abhandlung): Studien zur Kirchen- und Reichsreform des 15. Jahrhunderts, 1: Eine unbekannte Schrift Dietrichs v. Niem über die Berufung der Generalkonzilien (1413/1414) — Heidelberg, 1929

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.39954#0072
Lizenz: Freier Zugang - alle Rechte vorbehalten
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
C4 H. Hejmpel: Studien zur Kirchen- und Reichsreform des 15.Jahrh.
et hoc iuste fit, ut legitur et notatur XV. q. VI. ,Alius41, De elec-
tione ,Venerabilem42, De sen. et re iudi. ,Ad apostolice1 2 3 4 li. VI.3,
De maio. et obe. c. ,Grandi4 eiusdem libri4, et absolvuntur ibi
eorum vasalli et subditi a iuramentis fidelitatis, que eisdem depo-
sitis prestiterant . . . Sed in isto quesito non fit mencio de absolu-
cione iuramentorum fidelitatis, que vasalli tyrannorum . . . ipsis
tyrannis eorum dominis prestiterunt, sed non potest aliquis sub-
ditus istos male regentes quantumcumque tyrannos et malos . . .
auctoritate sua propria interficere vel ledere . . . Niemand kann in
eigener Sache Richter sein (nach C. 16 q. 6 c. 2,Placuit4); auch
nicht der Papst: ymo, si papa causam habeat cum aliquo, non
debet ipse esse iudex et rem occupare, set arbitros eligere seu
iudices (nach dem von D. oft, z. B. oben S. 61, zitierten Brief
Leos IV. an Ludwig II., Nos si incompetenter, C. 2 q. 7 c. 41) . . .
Nach dem Codex Justinianus (II 17) darf man fremde Sachen ohne
richterliches Urteil nicht mit seinem, Eigentumszeichen versehen;
wieviel weniger, argumento a minori, einen Tyrannen töten! Per
consequens maxima erit pena infligenda auctoritate sua inter-
ficienti dominum suum ... Et sic est vasallus illius, quem inter-
ficit et ei fidelitatis prestitit iuramentum. Tunc per hoc homici-
dium et periurium summa commixta perfidia et prodieione com-
mittit, quia in dominum suum manus temere violentas iniecit ac
proditorie aut dolose ipsum de medio surripuit ... Et illi, qui
dictum quesitum affirmant et dogmatizant, . . . peccant mortaliter
et sunt heretici censendi (nach C. 24 q. 3 c. 27 u. 28 u. a. St.). Et
possunt eciam dici heretici ea de causa, quod per eorum falsam
opinionem decretis et constitucionibus apostolicis contrariantur...
(nach Dist. 19 c. 5), et hoc largo modo; sed stricto modo dicitur
hereticus, qui aliter sentit de articulis fidei quam Romana ecclesia
(nach C. 24 q. 1 c. 14 ,Hec est fides4) . . .
Et ita videtur michi Theoderico predicto salva correctione
semper eiusdem Romane ecclesie et cuiuslibet alterius melius me
sencientis, cui me subicio humiliter et devote.
1 C. 15 q. 6 c. 3.
2 Decretal. 1. 1 t. 6 c. 34. Für Dietrich ein besonders auffälliges Zitat,
vgl. oben S. 25.
3 Lib. Sext. 1. 2 t. 14 c. 2. Absetzung K. Friedrichs II.!
4 Vielmehr Lib. Sext. 1. 1 t. 8 (De suppl. negl.) c. 2.
 
Annotationen
© Heidelberger Akademie der Wissenschaften