DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.42023#0101
1. Nicolaus Cusanus und Ps. Dionysius im Lichte der Zitate. 101
235. 99va 1. R. c. 2: Natura et persona sunt idem re, non suppositione.
236. 100ra o. R. c. 2: Maria in incarnatione Verbi non habuit operationem
activam sed operationem matris, quae non est ad speciem, sed dis-
positionem concepit et fuit actus miraculosus.
237. 100ra 1. R. c. 2: Exemplum: Virginem parere sicut caecum videre.
238. 100rb o. R. c. 2: „Quia est“ et non „Quid“ divinorum nominum potest
reservari.
239. 100va o. R. c. 2: Quomodo de participata (!) ad non participata deve-
nitur.
240. 100va 1. R. c. 2: Gognitio incipit a sensu, ex quibus devenitur ad intel-
ligibilia.
241. ebd.: Deus participatur non secundum esse, sed exemplar.
242. 100vb o. R. c. 2 : Quomodo processio praesupponit generationem ordine
naturae.
243. 101ra o. R. c. 2: Nomine naturae importatur principium producendi
aliquid extra se.
244. ebd.: Generatio plantarum similior generationi divinae.
245. 101rb r. R. c. 2: Quae generatio spiritualis in angelis et quae est pater-
nitas et filiatio ?
246. 101. va 1. R. c. 2: Filiatio et paternitas sunt propriissimae in Deo
(dickere Schrift).
247. 101va 1. R. c. 2: Pater non est proprie causa filii quia non necessario
generatur.
248. 101vb o. R. c. 2: Nota quando causatum potest aequari causae et
quando non.
249. 102ra o. R. c. 2: Quae causae essentiales?
250. ebd.: Deus non intelligitur per reflexionem.
251. ebd.: Intelligere in eo non est passive.
252. 102rb r. R. c. 2: Nota quomodo nec intelligere nec vivere proprie prout
nos utimur illis convenit Deo.
253. 102rb r. R. c. 2: Nota quid pulchrum.
254. ebd.: Nota quomodo calor aliter in sole et in inferioribus.
255. ebd.: Nota quod est participative in albo est substantialiter albedo:
ita de prima causa.
256. 102va 1. R. c. 2: Gompositio in Christo quasi positio plurium.
257. 102vb o. R. c. 2: Temporalis generatio Christi difficilior aeterna.
258. 103va o. R. c. 2: An Deus possit dici pars.
259. 103va 1. R. c. 2: Opinio iuvata rationibus fit fides.
260. 104ra o. R. c. 2: Quomodo materia in Deo.
261. ebd.: Quomodo Deus in imperfectis.
262. 104rb r. R. c. 2: Deitas mensura omnium.
263. 105ra o. R. c. 2: Forma exemplaris communis, a qua processio om-
nium. — Plato ponebat formas secundum esse et rationem abstrac-
tas ut in mathematicis secundum rationem. — Yide quomodo
Aristoteles admittit unum exemplar.
264. 105rb r. R. c. 2: Nota si über, qui dicitur aliorum exemplar se ipsum
produceret in alios exemplatos ab ipso, esset simile Deo.
235. 99va 1. R. c. 2: Natura et persona sunt idem re, non suppositione.
236. 100ra o. R. c. 2: Maria in incarnatione Verbi non habuit operationem
activam sed operationem matris, quae non est ad speciem, sed dis-
positionem concepit et fuit actus miraculosus.
237. 100ra 1. R. c. 2: Exemplum: Virginem parere sicut caecum videre.
238. 100rb o. R. c. 2: „Quia est“ et non „Quid“ divinorum nominum potest
reservari.
239. 100va o. R. c. 2: Quomodo de participata (!) ad non participata deve-
nitur.
240. 100va 1. R. c. 2: Gognitio incipit a sensu, ex quibus devenitur ad intel-
ligibilia.
241. ebd.: Deus participatur non secundum esse, sed exemplar.
242. 100vb o. R. c. 2 : Quomodo processio praesupponit generationem ordine
naturae.
243. 101ra o. R. c. 2: Nomine naturae importatur principium producendi
aliquid extra se.
244. ebd.: Generatio plantarum similior generationi divinae.
245. 101rb r. R. c. 2: Quae generatio spiritualis in angelis et quae est pater-
nitas et filiatio ?
246. 101. va 1. R. c. 2: Filiatio et paternitas sunt propriissimae in Deo
(dickere Schrift).
247. 101va 1. R. c. 2: Pater non est proprie causa filii quia non necessario
generatur.
248. 101vb o. R. c. 2: Nota quando causatum potest aequari causae et
quando non.
249. 102ra o. R. c. 2: Quae causae essentiales?
250. ebd.: Deus non intelligitur per reflexionem.
251. ebd.: Intelligere in eo non est passive.
252. 102rb r. R. c. 2: Nota quomodo nec intelligere nec vivere proprie prout
nos utimur illis convenit Deo.
253. 102rb r. R. c. 2: Nota quid pulchrum.
254. ebd.: Nota quomodo calor aliter in sole et in inferioribus.
255. ebd.: Nota quod est participative in albo est substantialiter albedo:
ita de prima causa.
256. 102va 1. R. c. 2: Gompositio in Christo quasi positio plurium.
257. 102vb o. R. c. 2: Temporalis generatio Christi difficilior aeterna.
258. 103va o. R. c. 2: An Deus possit dici pars.
259. 103va 1. R. c. 2: Opinio iuvata rationibus fit fides.
260. 104ra o. R. c. 2: Quomodo materia in Deo.
261. ebd.: Quomodo Deus in imperfectis.
262. 104rb r. R. c. 2: Deitas mensura omnium.
263. 105ra o. R. c. 2: Forma exemplaris communis, a qua processio om-
nium. — Plato ponebat formas secundum esse et rationem abstrac-
tas ut in mathematicis secundum rationem. — Yide quomodo
Aristoteles admittit unum exemplar.
264. 105rb r. R. c. 2: Nota si über, qui dicitur aliorum exemplar se ipsum
produceret in alios exemplatos ab ipso, esset simile Deo.