Dubia (fr. 933)

137

και σμώχετ’ άμφοΐν τοΐν γνάθοιν· ούδέν γάρ, ώ πονηροί, / λευκών όδόντων
έργον έστ’, ήν μή τι καί μασώνται; Eccl. 851-2 ώς ό την μάζαν φέρων / έστηκεν·
άλλα τάς γνάθους διοίγνυτε; Telecl. fr. 1,13 [Amphiktyones] των δέ πλακούντων
ώστιζομένων περί την γνάθον ήν άλαλητός; vgl. auch Epich. fr. 18,2 [Bousiris]
βρέμει μέν ό φάρυγξ ένδοθ’, άραβεΐ δ’ ά γνάθος und Sopat. fr. 9 [Knidia] Άταβυρίτης
δ’ άρτος ήν πλησίγναθος), um sich offenbar nachmals erst in der Mese durchzuset-
zen (vgl. Anaxipp. fr. 3,5-6 [Keraunos vel Keraunoumenos] άβάτους ποιεϊν γάρ τάς
τραπέζας οϊομαι / αύτόν, κατασκήπτοντά f αύταΐς f τή γνάθω, Antiphan. fr. 253
μακάριος ό βίος f ώ δει μ’ άεί καινόν πόρον / εύρίσκειν f ώς μάσημα ταϊς γνάθοις
έχω, Eub. fr. 41,1-3 [Kampyliön] ώς δ’ έδείπνει κοσμίως, / ούχ ώσπερ άλλαι τών
πράσων ποιούμεναι / τολύπας έσαττον τάς γνάθους).

fr. 933 Κ.-Α. (56 Dem.)

Sud. μ 1191

μολγός· ό βρα —
ή ό πένης, πα="ω
παρά δέ τοΐς κ =—tr
ό άμέλγων τά Ξ
molgos (,Sack —
gen, die offen Ξ

Metrum L= ω


Zitatkontex Ξ
ähnlich klin; = ω
vgl. hier unti -
für die semffizT
μολγός biete Ξ-^
προειρήκαμί =-
γλώτταν βό-
{Sack aus R Ξ
Dialekt zuge Ξ ω
πλήρους άμ< -




ας καί κλέπτοντας τά κοινά,
•μολγόν σε ποιήσω.
Αγος ό αυτός, άμολγός γοϋν
Und so nannten sie diejeni-
'irme, aus dem Ausgepreßt-
em R i n d s 1 e d e r s a c k
iet sich] molgos, der Elende,
ist also, wer die öffentlichen

ierung mit den einzigen
;n und άμολγός, zu dem
llkürliche Konsequenzen
den; eine Erklärung von
άσκίδιον καί τά τοιαϋτα
ατά τήν τών Ταραντίνων
re Deutung des Wortes
eits dem tarentinischen
ιτοφάνης. τάχα άν εϊη έκ
ποι δέ μολγούς άκούουσι
ι· καί τό άμολγός. f άλλοι
ον) wird diese Definition

n Etymologien der Suda

0

des Wortes, worein u. a.
irates (Crat. Mall. fr. 115