Klöster im Hochmittelalter

Handschriftenbeschreibungen

113

(3) 15r-16r

(4) 16r-17v

Sequitur [!] exortationes ad monachos pro contemptu
mundi. Beatus Johannes in canonica. Omne quod natum est
in mundo, aut est concupiscientia carnis [...] [= Io] Augusti-
nus super epistolam Johannis. Hic mundus [...] [= Augusti-
nus, In epistolam loannis ad Parthos tractatus decem, tract.
2.10, ed. PL 35, Sp. 1994] Idem in sermone. Spes nostra non
de hoc seculo [...] [= Augustinus, Sermo CVIII, cap. LI,
ed. PL 38, Sp. 633] Gregorius. In omelia. Si consideramus,
fratres karissimi, que et quanta sunt [...] [= Gregor der
Grosse, Homiliae in Evangelia, hom. XXXVII. 1, S. 740]
Bernardus. In sermone. In mari cecilie sive marcilie, De
quattuor navibus [...] [Vgl. Etienne de Bourbon, Tracta-
tus de diversis materiis predicabilibus, Prologus, prima pars:
De dono timoris, ed. Jacques Berlioz / Jean-Luc Eichen-
laub (CG.CM 124 = Eexempla Medii aevi 1), Turnhout:
Brepols 2002, I, IX. 1, S. 347; diese Passage im Manipulus
florum des John of Wales: http://web.wlu.ca/history/
cnighman/MFfontes/MundusT.pdf] Idem Bernardus. In
sermone. Mundus est ubi malicie plurimum, ubi sapientie
[• • •] [vgl- Bernhard von Clairvaux, In ascensione Domini
6.2, in: Sämtliche Werke, Bd. 8, S. 372] Dominus cardinalis
Hostiensis doctor sollemnissimus. In summa de penitencia
et remissione [...] Bernardus. In meditationibus. Si nec tu
dicis durius est [...] [= Meditationes piissimae, cap. III (9),
Sp. 491] Bernardus ibidem interrogando notabiliter sic res-
pondet. Die mihi queso, ubi sunt amatores istius mundi [...]
[= Meditationes piissimae, cap. III (9), Sp. 491] Hec Bernar-
dus ibidem. Que ergo nos agit [...] quid nobis concedat altis-
simum. Amen [= Meditationes piissimae, cap. IV (12-7), Sp.
493-6]
Sequitur bona et perutilis exhortatio ad religiosos extracta
de libello qui intitulatur: Über spiritualis gratie Matildis vir-
ginis. Piissimus ac dulcissimus Deus vir Ihesus [...] poterit
devotus religiosus cum Dei gratia cuncta superare vicia.
[Mechthild von Hackeborn, Liber specialis gratiae, in
dieser Form unediert124]

124 Vgl. zum Text: M. Schmidt, „Mechthild von Hackborn“.