Melanchthon-Briefwechsel

ANNO Μ. Π. X X V. I?
E R G R Α τ A mihi tua in icribcndo scdulitas
JL eA. Accepi enim binas abs tc breuijtemporis
interuallo.} Po Acriores attulit pumilio ille, qui
qua!nquam sit vappa, tamen hic non fefellit te.
Pradcrtim autem hoc tempore plurimum volup-
tatis attulere littera: jtua^, quod ancipiti valetudi-
ne aliquandiu conAidcr. Dies iam multos a prar-.
ledionibus publicis ferior. coadus illa mea im-
placabili propcmodum insomnia^ Hanc auget
etiam animi m ceror, quem partim publica mala
faciunt > partim domeAic^ cur^e. Quanqua enim
sblatio At parua filiola, recens natus infans,yxor ^
tamen cum meam valetudinem respicio ^ & prac-
metiot periculum illorum. A ^ sed nolo
ipie mihi, certe cruci- ' ^ ^
or. Interea nemo sodalium aut amicorum eA^S^
in cuius sermonibus magnopere acquie Acre posL^^
is, quod potes credere mihi tutel & angi-
tur varie Jvt eius quoque vicem, cum familiarius
colloquimur, dolendam mihi putem. reliquijaut
non vacare mihi poiAmt,aut]vulgus Amt. Vbi
auram hanchon admodum vernam ferre poteri-
mus, iter ad te suicipere dccreuimus. Spero nos
secundum J^nas palmarum iter ingrcAiiros eAc.
Erigunt^menonnunquam sacra,ad qua: video in
his malis tanquam ad ancoram vere Aeram con-
fugiendum esle. ToJct Aibinde grauius suspi-
cari cogor ^ malo consilio motam esle hanc ^^4-*
goediam. Pueros meos cogito Lipsiam ad Lot-
therum aliquantisper mittere, nam aer noAer ne-
Aio quid minatur. Ha:c per Auro galli puerum
B ^ Aribo,

t'